بسیاری از کارشناسان امر بر این باوراند که بخشی از نقشه تجاوز شوروی به افغانستان سوای از اهداف منفعت طلبانه ای که کرملین در ذهن داشت، توسط امریکاییها طرح ریزی شده بود. امریکا با حمایت از گروههای مخالف دولت دست نشانده شوروی آن روز افغانستان به نوعی شوروی را در حمله به افغانستان تحریک کرد و بعد از حمله شوروی به حمایت همه جانبه و البته پنهان از مجاهدین پرداخت تا به نوعی رقیب خود را در باتلاقی از نوع ویتنام بیندازد. حمله شوروی به افغانستان در حالی صورت گرفت که واشنگتن چند سال پیش از تجاوز شوروی به افغانستان، نقشه فروپاشی این رژیم را از طریق کمک های پنهانی به مجاهدین ترسیم کرده بود.

در همین راستا رابرت گيتس , رئيس پيشين ساز مان "سيا" در کتاب خاطرات خود بنام " از ميان سايه ها" که در سالهای اخير بچاپ رسيد فاش کرده است که ساز مان "سيا" شش ماه پيش از حمله شوروی به افغانستان کمک به گروه های مخالف حکومت وقت افغانستان را آغاز کرده بود".

گیتس در کتابش این طور ادامه میدهد " در جلسه روز ۳۰ مارچ ۱۹۷۹ دیوید نیوسام، مسئول امور سیاسی وزارت امور خارجه امریکا، در تشریح سیاست امریکا در قبال گسترش قدرت شوروی گفت: ما باید با تبلیغات در میان مردم پاکستان، عربستان سعودی و دیگر کشورها، از نفوذ روزافزون شوروی در کشورهای جهان سومی جلوگیری کنیم. والت اسلوکومب، وزیر دفاع وقت امریکا، در ادامه سخنان نیوسام پیشنهاد کرد امریکا با تجهیز و پشتیبانی از مجاهدین افغان می تواند این کشور را ویتنام دیگری برای شوروی تبدیل کند."

زبيگنيو برژينسکی که در سال ۱۹۸۰مشاور امنيتی جيمی کارتر رئيس جمهور امريکا بود در پاسخ به سوال خبرنگار مجله نول ابزارواتور چاپ پاريس مبنی بر صحت يا عدم صحت ادعای رابرت گيتس گفته است: " بلی بر اساس روايات رسمی، کمک" سيا" به مجاهدين افغان در سال ۱۹۸۰ شروع شد يعنی بعد از ۲۴ دسامبر ۱۹۷۹ که شوروی به افغانستان حمله کرد. ولی واقعيتی که تا حال پوشيده نگاهداشته شده بود، اينست که پريزدنت کارتر در سوم جنوری ۱۹۷۹ نخستين رهنمود کمک محرمانه به مخالفان رژيم افغانستان را که طرفدار شوروی بود امضا کرد. من در همان روز يادداشتی برای پريزدنت کارتر فرستادم به اين مضمون که: "اين اقدام، حمله نظامی شوروی را به دنبال خواهد داشت."
وی در ادامه همين مصاحبه ميگويد: "روزيکه شوروی ها از مرز افغانستان گذشتند من به پريزدنت کار تر نوشتم : "اکنون فرصتی است تا شوروی را گرفتار جنگی چون جنگ ويتنام کنيم."

کمک امریکا به مجاهدین نه از سر دلسوزی که از روی پیشبردن اهداف استعماری خود بود چون کمک ها در حالی صورت می گرفت که ملت افغانستان در نقشه های تفرقه اندازانه امریکاییها می سوخت.