اعلامیه مشترک داکتر زلمی رسول، خانم هلیری کلینتون و خانم حنا ربانی کهر وزرای امور خارجه افغانستان، ایالات متحده و پاکستان در اولین نشست سه جانبه گروه محوری به سطح وزرای خارجه
توکیو- جاپان،18 سرطان 1391
افغانستان باید یک کشور صلح آمیز، امن،باثبات، و دارای یک ملت شکوفا که در یک منطقه آرام، باامن، با ثبات و شکوفا که با حمایت از سوی مشارکت های متداوم با جامعه جهانی زندگی میکند، باشد. تلاش گسترده و جان فشانی های مردم افغانستان، پاکستان و ایالات متحده امریکا و جامعه جهانی، رهبریت مرکزی القاعده را در منطقه تخریب نموده و باعث کاهش تهدید به صلح و امنیت بین الملل و در نهایت در سال2001، منجر به ورود جامعه جهانی به افغانستان گردید. افغانستان نباید یکبار دیگر پناهگاه امنی گردد که از طریق آن القاعده یا گروه های تروریستی دیگر صلح و امنیت بین الملل را مورد تهدید قرار دهند.
همانگونه که در سال 2011 در استانبول و بن مورد توافق قرار گرفت و در شیکاگو و توکیو در سال 2012 مجدداً تصریح گردید، مطمئن ترین راه برای صلح و امنیت پایدار برای افغانستان و طیف گسترده تری از منطقه، از طریق یک پروسه سیاسی صلح و آشتی افغان محور برای افغانستان میباشد. این پروسه باید توسط همسایگان افغانستان و جامعه جهانی مورد حمایت قرار گیرد.
بعد از 30 سال جنگ، تمامی افغانها باید قادر باشند تا با یکدیگر در صلح زندگی کنند. تنها افغانها میتوانند تعیین نمایند که چگونه میخواهند با همدیگر زندگی نمایند،چگونه باید آینده کشورشان شکل بگیرد و چگونه کشورشان باید با منطقه و یا فراتر ازآن مرتبط گردد.
ما به همکاری مشترک به هدف حمایت از یک پروسه صلح افغانی که از طریق آن افراد و گروه ها ارتباطات خود را با تروریزم بین المللی قطع نموده، خشونت را ترک گفته و از قانون اساسی افغانستان به شمول حفاظت از حقوق تمامی مردان و زنان افغان، متابعت مینماید، متعهد میباشیم. و اینها، همانطور که جامعه جهانی در بن و توکیو مجدداً تصریح نمودند، نتایج مورد نیاز هر مذاکره میباشد.
داکتر زلمی رسول وزیر امور خارجه از حمایت پاکستان و ایالات متحده از تلاش های صلح افغانستان و با تذکر خاص از بیانیه ماه فبروری سال 2012 صدر اعظم گیلانی در مورد حمایت پاکستان از آشتی میان افغانها و تقاضا از طالبان افغان و گروه های دیگر جهت اشتراک در پروسه مصالحه و آشتی میان افغانها، استقبال نمود.
جهت ایجاد تکاپوی بیشتر، ما اهمیت تعقیب مجاری و تماس های متعددی را با مخالفین مسلح مجدداً تصریح مینماییم. پاکستان و افغانستان متعهد اند تا از تبادلات متقابل در آینده نفع کامل ببرند، بشمول بازدید صدر اعظم پاکستان آقای اشرف از کابل و سفر پلان شده صلاح الدین ربانی، رئیس شورای عالی صلح افغانستان از اسلام آباد. این بازدید ها قدم های استوار بیشتری را در راستای پیشرفت آشتی افغانها مشخص نموده و برمیدارد. ما همچنان اعتماد سازی منطقوی را از طریق پروسه استانبول استقبال نموده و پیشرفت های بیشتری را در عرصه مذکور تشویق مینماییم، چون ارتقای همکاری ها میان افغانستان و همسایگان آن در مورد موضوعاتی چون مواد مخدر، مهاجرین و تجارت منطقوی به ایجاد یک محیط با ثبات و شگوفایی ماندگار کمک خواهد کرد.
ما از حمایت گسترده بین المللی برای یک پروسه صلح افغانی استقبال نمودیم. درین جا در توکیو یکبار دیگر تصریح و تاکید نمودیم که شصت و ششمین جلسه آینده مجمع عمومی سازمان ملل متحد، فرصت های اضافی را برای حمایت و پیشرفت تلاش های صلح افغانستان میسر میسازد.
ما خواست خویش را از مخالفین مسلح برای ترک خشونت و حاضر شدن به میز گفتگو با دولت افغانستان مجدداً تکرار مینماییم. ما از تمامی احزاب تقاضا میکنیم تا انرژی خویش را در راستای تحقق و پاسخ بالمثل به این دیدگاه و تعهد بر حمایت از یک پروسه سیاسی افغان محور که منتج به صلح پایدار،امنیت، ثبات و شگوفایی برای افغانستان و منطقه شود، وقف نمایند.