با گذشت ده سال از ایجاد دولت تا هنوز هیچ گونه توجه جدی در راستای بازسازی و نوسازی ولایت غو ر صورت نگرفته است

ولایت غور یکی از دور دست ترین در عین حال امن ترین ولایات کشور می باشدکه اکثرمردم آن مصروف زراعت و مالداری می باشند.

مقامات ولایت غور می گویند که با گذشت ده سال از ایجاد دولت تا هنوز هیچ گونه توجه جدی در راستای بازسازی و نوسازی این ولایت صورت نگرفته است و حتی اکثر مردم آن از امکانات ابتدایی محروم می باشند.

این درحالیست که داکتر غلام نبی یگانه رئیس صحت عامه ولایت غور در گفتگو با خبرگزار صدای افغان (آوا) گفت: در کُل  53 مرکز صحی  در این ولایت می کنند که یک شفاخانه با ظرفیت 100 بستر و دو شفاخانه دیگر باظرفیت 30 بستر نیز از جمله این مراکز می باشد.

رئیس صحت عامه ولایت غور افزود: کمبود پرسنل صحی، بخصوص داکتر زن از مشکلات عمده این ولایت می باشد، زیرا ما در تمام بخش های صحی حتی یک داکتر زن هم نداریم.

وی درمورد کارکرد وزارت صحت عامه کشور در ولایت غور گفت: وزارت صحت کشور برای بهبود وضعیت نسایی ولادی از مدتی پیش مرکز آموزش قابلگی را ایجاد کرده و تا کنون در دو مرحله بیش از 40 نفر از این مرکز، پس از آموزش های لازم فارغ شده اند.

به گفته داکترغلام نبی یگانه، در ولایت غور امنیت تامین بوده و زمینه ها برای رشد انکشاف فراهم می باشد، به همین لحاظ  دولت باید توجه جدی به تمام زیر ساخت های این ولایت داشته باشد و زمینه اجرای برنامه های انکشافی در این ولایت را فراهم نمایند.

اوگفت: درزمستان سال گذشته به تعداد 50 طفل به علت مریضی سرخکان در این ولایت جان خود را از دست دادند، همچنین تعدادی از مادران بخاطر مشکلات زایمان جان های شان از دست داده اند.

در همین حال عبدالحکیم معاون ریاست معارف ولایت غور در مورد وضعیت معارف در این ولایت می گوید: در حال حاضر 740 مکتب در ولایت غور فعال می باشند .
وی افزود: دو صدو پنجاه و هشت هزار شاگرد به مکتب می رود که 35 در صد آنان دختران تشکیل می دهند

وی خاطر نشان ساخت: کمبود مکاتب، معلمین مسلکی، کتب و لوازم درسی از مشکلات ریاست معارف این ولایت می باشد.

به گفته معاون ریاست معارف ولایت غور، تعداد معلمین در مجموع در این بیش از 4300 تن می باشد و باتوجه به کمبود معلمین در حال حاضر به بیش از یک هزار معلم دیگر نیازمند می باشیم.

وی اظهارداشت: اعمار مکاتب از برنامه اساسی سال 1391 می باشد این ریاست می باشد، زیرا اکثر مکاتب در این ولایت بدون سرپناه می باشد.