زمانيكه شوروي ها در افغانستان حضور داشتند، مردم ما شهيد مي شدند و خانواده هاي شان بي سرپرست مي شدند ودر شرايط كنوني نيز توسط امريكايي ها هزاران خانواده افغانستان بي سر پرست و يتيم مي شود.

با وجود كه خروج ارتش شوروي سابق توسط مجاهدين افغان يكي از افتخارات بزرگ و بخش از ارزش هاي تاريخي مردم افغانستان پنداشته مي شود و در اين راه مردم افغانستان هزاران تن از فرزندان شانرا از دست داده است، حكومت كنوني طي چند سال اخير بدون در نظر داشت اهميت و جايگاه واقعي آن در بين مردم، اين روز تاريخي را به فراموشي سپرده است.

در حاليكه تا چند سال قبل اين روز به دليل ياد بود و تجليل از جان نثاري هاي مردم افغانستان توسط حكومت بزرگداشت مي شد، در اين اواخر دولت مردان كشور با كمال بي كفايتي ارزش هاي ملي كشور را نا ديده گرفته و بهانه هاي زيادي را كه هيج وقتي دليلي مدلل بر موضوع بوده نمي تواند در خور ملت يتيم پرور افغانستان مي دهد.

حال كه در آستانه بيست وسومين سال روز خروج ارتش سرخ شوروي سابق از كشور مان هستيم، خبرگزاري صداي افغان(آوا) تلاش نموده است تا ديدگاه برخي از شهروندان كابل را در رابطه به عوامل شكست شوروي سابق و آغاز جنگ هاي داخلي در كشور داشته باشد كه به باور اين شهروندان، تمامي بد بختي هاي جنگ هاي داخلي در كشور، ناشي ازوابستگي رهبران سياسي به كشور هاي همسايه بوده است.

ويس احمد، باشنده ناحيه ششم شهر كابل به صداي افغان(آوا) گفت: بدون شك جهاد مردم افغانستان در برابر ارتش سرخ بر اساس باور ها واعتقادات اسلامي شانر صورت گرفت، اما مرحله را كه مي توانيم در كشور جهاد عنوان كنيم همان مراحل بود كه مردم در برابر شوروي دست به قيام زده بودند.
به گفته وي، زمانيكه قشون سرخ از افغانستان خارج شد، ملت افغانستان در حاشيه كشانده شده و رهبران سياسي كه هر كدام وابسته به يكي از كشور هاي بيروني بودند، براي رسيدن به قدرت باعث جنگ هاي داخلي در افغانستان شده اند.
قاري رشاد دانشجوي دانشگاه كابل به صداي افغان گفت: مردم افغانستان با وجود كه هزاران نفر را قرباني آزادي خواهي شان در برابر تجاوز قشون سرخ نموده است هنوز هم با افتخار كامل اين روز را يكي از ارزش هاي ملي شان قلمداد مي كنند.

به باور اين شهروند كابل، مردم افغانستان نمي دانست كه رهبران سياسي شان جنگ در برابر ارتش سرخ را براي رسيدن به قدرت سياسي انجام مي دهند، بلكه باورمند بودند كه رهبران سياسي كشور با مبني بر وحدت كلمه و برادري كامل خواهان آزادي و استقلال كشور شان بودند.

مجيب الرحمن يكي ديگر از باشنگان كابل به اين باور است كه، عدم سازگاري رهبران سياسي كشور و مداخله كشور هاي همسايه به ويژه ايران وپاكستان باعث گرديد تا، جهاد مردم نا ديده گرفته شود و جنگ هاي داخلي كه بيشتر حثيت سمتي وقومي را دارا بود در كشور روي كار شود.
مجيب الرحمان افزود: مردم توقع داشت كه پس از خروج شوروي ها از خاك شان، امنيت، ثبات و برادري دو باره حاكم مي شود، اما به دليل مداخلات كشور هاي همسايه و همكاران داخلي آنها آرزو هاي مردم ما فراموش شده و مليون ها افغان، كشته زخمي ويا مجبور به مهاجرت شدند.

سهيل باشنده ديگري شهر كابل در پاسخ به سوال خبرنگار صداي افغان مبني بر تفاوت هاي حضور شوروي سابق و كشور هاي غربي در شرايط كنوني گفت: اگر مردم افغانستان ميدانست كه بعد از خروج شوروي ها از اين كشور به امنيت، رفاه و آرامش نمي رسند هيچ گاهي در برابر آنها قيام نمي كردند، بلكه در همكاري آنها كشور شان را آباد مي ساختند.
به عقيده سهيل، شوروي سابق با وجود كه تحت نام تجاوز به افغانستان حضور يافته بود با آن هم كار هاي زيادي را در راستاي انكشاف افغانستان انجام داده بود و اگر تا امروز در اين كشور مي بود ما شاهد افغانستان آبادو سر شار ازانكشافات مي بوديم.

وي تصريح كرد، شوروي سابق تنها كشوري بود كه تحت نام تجاوز كار هاي زيادي را در بخش اقتصادي براي مردم افغانستان انجام داده بود و حتي تا امروز هم به چشم مي خورد، اما امريكايي ها كه خود را دوست واقعي مردم ما معرفي كند، به جز بد بختي و كشتار هيچ چيزي را براي ما انجام نداده است.

حسين صبا شهروندي ديگري كابل در خصوص اين موضوع چنين گفت: مردم افغانستان در هردو زمان يعني هم در زمان حضور شوروي ها و هم در شرايط كنوني به عنوان چوب سوخت مورد استفاده قرار گرفته است و به اين نتيجه رسيده است كه به جز خود افغان ها هيچ كسي ديگري براي دل سوزي در اين كشور وارد نمي شوند، بلكه همه دنبال منافع خود مي باشند.

وي افزود: زمانيكه شوروي ها در افغانستان حضور داشتند، مردم ما شهيد مي شدند و خانواده هاي شان بي سرپرست مي شدند ودر شرايط كنوني نيز توسط امريكايي ها هزاران خانواده افغانستان بي سر پرست و يتيم مي شود.