اقای فطرت می گوید : مذاکره با طالبان در کشور دیگر مساوی است به افتادن افغانستان در پرتگاه نابودی.

آقای فطرت استاد یکی از دانشگاه های خصوصی دعوت کابل در گردهمایی که غرض بررسی پیامد گشایش دفتر سیاسی گروه طالبان در قطر گفت: قرآن کریم این کتاب آسمانی و معجزه پیامبر آخر الزمان (ص) صلح را با بیان مقوله جاوید والصلح خیر که در صلح خیر است برای بندگانش بیان کرده است.

این استاد دانشگاه در این گردهمایی که از سوی دانشجویان دانشگاه های دولتی و خصوصی کشور برگزار شده بود، تصریح کرد: این یک امر الهی است که انسانها باید بر آوردن صلح و زدودن ظلم و استبداد تلاش کنند و دست برادری و اخوت بسوی همدیگر دراز کنند.

به گفته وی، در قدم نخست کسانیکه می خواهند مسله مذاکره و مصالحه با گروه طالبان را مطرح کنند باید مکانیرم ها و راهکار های دقیق، معقول و منطقی را برای تحقق این پدیده ای که تمام انسانها در پی آن است در نظر گیرند.

فطرت خاطر نشان کرد: گروه طالبان بدرستی می دانند که چه کسی آنان را از صحنه ای سیاسی حذف کرد و باز هم همان کسانی که به کلی در براندازی این گروه نقش ارزنده ای را ایفا کردند، داد از مذاکره و مصالحه با گروه طالبان می زند و این گروه را برجسته جلوه میدهند.

او علاوه کرد: گروه طالبان باید از امریکا و کسانیکه این گروه را از صحنه سیاسی کشور دور ساخت انتقام بگیرند نه اینکه دولت و مردم بی گناه افغانستان را با انتحار، انفجار و ... به خاک و خون بکشانند.

استاد دانشگاه دعوت با تاکید بر اینکه در قدم نخست باید دشمن(طالبان) آسیب شناسی و ظرفیت سنجی شود افزود: تا اکنون دولت افغانستان دشمن را از نگاه قدرت به مقایسه نگرفته آیا از نظر قدرت هم طراز ما است یا خیر؟ بعدا با این گروه وارد مذاکره و مصالحه شد.

او گفت: گروه طالبان اصلا نه قدرت نظامی آنچنانی داشتند نه توان مبارزه، این دولت کابل و حامیان خارجی آن بود که به این گروه جان تازه داد و صدا بلند کرد که ما با طالبان مذاکره می کنیم.

آقای فطرت تصریح کرد: دعوت گروه طالبان به میز مذاکره به این مفهوم است که افغانستان واقعا اشغال شده است در حالیکه چنین نبوده و ما دارای قانون اساسی استوار به اصول دینی و اسلامی داریم.

وی گفت: هر نوع مذاکره برای آوردن صلح را استقبال می کنیم ولی ایجاد دفتر سیاسی برای گروه طالبان نباید مورد سوء استفاده سازمان های استخباراتی قرار گیرد، ملت افغانستان حق دار اصلی مذاکره بوده نه خارجی ها و امریکایی ها.

فطرت از سازمان ملل متحد و دیگر کشور های خارجی خواست تا زمینه ساز مذاکره با طالبان باشند نه این که مستقیما دخالت کنند. آن هم در داخل خاک افغانستان نه در قطر و یا کشور دیگری چرا که مذاکره با طالبان در کشور دیگر مساوی است به افتادن افغانستان در پرتگاه نابودی.