بازماندگان واقعه عاشورا پس از چهل روز تحمل شكنجه های جسمی و روانی از قید اسارات آزاد شدند و در مسیر بازگشت به مدینه در سر راه برای زیارت امام حسین (ع) و یاران باوفایش در صحرای كربلا توقف كردند.
چهل روز در فراق و فغان
خبرگزاری صدای افغان(آوا)- مشهد مقدس , 24 جدی 1390 ساعت 10:41
بازماندگان واقعه عاشورا پس از چهل روز تحمل شكنجه های جسمی و روانی از قید اسارات آزاد شدند و در مسیر بازگشت به مدینه در سر راه برای زیارت امام حسین (ع) و یاران باوفایش در صحرای كربلا توقف كردند.
امروز چهلمین روز شهادت بزرگمردی است كه با نثار جان خود و یارانش حیات اسلام را زنده نگه داشت و با لب های خشكیده از فریاد حق طلبی و دلی پر خون از داغ عزیزانش، واقعه كربلا را رقم زد تا درس ایثار و از خودگذشتگی را به انسانهای آزاده ای بیاموزد كه هماره شخصیت و نوع شهادت او را سرمشق خود قرار می دهند.
در فرهنگ عاشورائیان، به چهلمین شب شهادت حسین بن علی(ع) \'اربعین\' گفته می شود كه برابر با بیستم ماه صفر است.
امام حسین(ع) در روز تاسوعا و عاشورا با شهادت خود و اهل بیت با وفایش، درسی فراتر از شهادت و شجاعت را به آیندگان آموخت و با خلق واقعه ای به وسعت تاریخ، اسلام را برای همیشه از گزند بدخواهان حفظ كرد.
رویداد كربلا، رسالتی از جانب حق بود كه رسول اكرم از زمان تولد امام حسین(ع)، نوید این پایداری را به اهل بیت خویش و امت مسلمان داده بود.
حضرت زینب كبری(س) و امام سجاد(ع) پیام رسانان عاشورا بودند و اگر آنها این رسالت سنگین را به انجام نمی رساندند، واقعه كربلا برای همیشه در آن بیابان باقی می ماند، حضرت زینب (س) پس از واقعه دردناك عاشورا و اسارت خاندان اهل بیت با حضور در كاروان اسرا در برابر حكام بنی امیه سخنرانی افشاگرانه ای را ایراد فرمود و با تاكید بر حقانیت آل محمد بر سخنان و تبلیغات مسموم خاندان بنی امیه علیه بنی هاشم خط بطلان كشید و رسالت خویش را به درستی به انجام رساند.
امام سجاد(ع) نیز با انتقاد شدید از موضع فریبكارانه كوفیان و به منظور روشنگری افكار عمومی آن زمان و زمانهای آینده، به مبارزه با حاكمان اموی پرداخت و وظیفه خویش را در انتقال پیام عاشورا و تداوم و بقای قیام حسینی به خوبی ایفا كرد.
بنا به روایت ابوریحان بیرونی، شیخ بهائی، سید محمد علی قاضی طباطبائی و تنی چند از بزرگان دین؛ بازماندگان واقعه عاشورا پس از چهل روز تحمل شكنجه های جسمی و روانی از قید اسارات آزاد شدند و در مسیر بازگشت به مدینه در سر راه برای زیارت امام حسین (ع) و یاران باوفایش در صحرای كربلا توقف كردند(بیستم صفر سال 61 هجری قمری) این توقف به مدت سه روز به طول انجامید و خاندان امام پس از عزاداری و تجدید بیعت با امام مظلوم و یارانش، به مدینه بازگشتند.
در برخی روایات و كتب تاریخی آمده است كه در چهلمین روز پس از واقعه كربلا جابر بن عبدالله انصاری، صحابی رسول خدا(ص)، از مدینه به كربلا رسید تا به زیارت قبر امام حسین(ع) بشتابد و او نخستین كسی بود كه قبر آن حضرت را زیارت كرد و به عزاداری پرداخت، پس از آن روز با شكوه ترین مراسم در كشورها و شهرهای مختلف، به این مناسبت برگزار می شود تا شور و حماسه دیگری در تداوم عاشورا خلق شود.
اهمیت اربعین وقتی بیشتر درك می شود كه نقش سازنده و مفید آن در ماندگاری و جاودانگی حماسه عاشورا و تبیین اهداف و آرمان والای امام حسین(ع) در نظر گرفته شود.
تكریم اربعین؛ تداوم نهضت حسینی و اعلام وفاداری و پایبندی به مكتب سرخ عاشورا است و امروز پس ازگذشت بیش از هزار و اندی سال، دل باختگان امام حسین(ع) با برگزاری محافل سوگواری، برای افشای چهره دشمنان دین و مقاصد شوم آنان، تلاش می كنند تا یاد و خاطره كربلا و مظلومیت اباعبداللّه الحسین(ع) را برای همیشه تاریخ زنده و جاودانه نگه دارند.
منبع: ایرنا
کد مطلب: 35066