امریکا قصد دارد با شریک ساختن طالبان در نظام افغانستان، پای خود را از معرکه بیرون کشیده و دنبال کارهای مهم تری برود.

ابهام مذاکرات صلح با طالبان، وضعیت گنگی را در فضای سیاسی کشور افغانستان به میان آورده است؛ به این معنا که در حال حاضر، تمام حلقه‌ها و طرف‌های حساس و درگیر در این قضیه، با همه شعور و دانش سیاسی‌شان، جا زده‌اند و از پیش‌بینی و حل قضایا عاجز مانده‌اند. چنانکه، روشن نیست پایان این غائله به کجا ختم خواهد شد؛ از یک‌سو ترس از حضور طالبان و از سویی دیگر، وعده ‌خلافی‌های ایالات متحدة امریکا، مردم افغانستان را به شدت نگران ساخته است.
روزنامه ماندگار با درج مطلب یکی از نویسندگان خود، مذاکرات صلح با طالبان را دستاوردی استخباراتی دانسته که قضایای پشت پرده آن بر هیچ کس روشن و آشکار نمی باشد.
این روزنامه با بیان اینکه مذاکرات صلح با طالبان از سوی ایالات متحده آمریکا راه اندازی شده است، نوشته است: بدیهی است که ایالات متحده در حال حاضر دچار مشکلاتی‌ است که احساس می‌کند ماندن و درگیر شدن بیشتر در قضایای افغانستان، زیاد به نفع آن کشور نیست.
به باور نگارنده، انتخابات ریاست‌جمهوری، بحران اقتصادی آمریکا و نیز تنش‌ها‏ی ایجاد شده میان این کشور و جمهوری اسلامی ‌ایران را از عمده دلائل مذاکرات صلح ایالات متحده با طالبان برشمرده است.
همچنین در این نوشته، به امپریالیستی بودن آمریکا اشاره شده و آمده است که این کشور در طول تاریخ برای برآورده شدن منافعش از مستبدترین حکومتها حمایت کرده است
این روزنامه در ادامه این مطلب به غیرقابل اعتماد بودن امریکا اشاره کرده و نوشته است، امریکا قصد دارد با شریک ساختن طالبان در نظام افغانستان، پای خود را از معرکه بیرون کشیده و دنبال کارهای مهم تری برود، چنانکه توانسته است به بزرگترین هدفش که ایجاد پایگاه های نظامی در افغانستان است، برسد.
نویسنده این مطلب که در شماره امروز روزنامه ماندگار به چاپ رسیده است، هدف آی.اس.آی پاکستان از طولانی کردن جنگ در افغانستان متذکر شده و اهداف آن را چنین بر می شمارد:
1- طالبان و گروه‌های همکار آن‌ها به عنوان نماینده‌های«آی.اس.آی» شامل روندی گردند که در افغانستان شکل گرفته است.
2- ایالات متحده هیچ عملی را بدون در نظرداشت منافع پاکستان در افغانستان، انجام ندهد.
3- پای دشمن استراتژیک هندوستان، باید از افغانستان جمع شود.
4 - در صورت بیرون شدن ایالات متحده از افغانستان، تمام اختیارات منطقه ای افغانستان به پاکستان سپرده شود.
در ادامه این مطلب نگارنده چنین نوشته است، حکومت افغانستان و در رأس آن آقای حامد کرزی، نخستین کسانی بودند که منادی پیوستن طالبان به نظام جدید را سر دادند و می توان گفت که همین نمایندگان نیز مشوق اصلی رئیس جمهور در گفتگوهای صلح بودند.
در پایان این مطلب، جنگ طالبان، یک جنگ ایدیولوژیک بیان شده و آمده است امر صلح با این گونه مذاکرات هیچ گاه محقق نخواهد شد، در هر صورت، باقی قضایا در جریان مذاکرات صلح و پایان آن روشن خواهد شد، اما آنچه نتیجه اش معلوم است، روزهای سیاه و شومی است که در پایان این مذاکرات، بر سر مردمی بیاید که در گذشته و حال، قربانیان نخستین این بازی ها بوده اند.