بستر اجتماعی فعالیت‌های جوانان به شدت با خطر روبه‌روست و خشم جوانان در حومه‌های پاریس، آتن، مادرید و اخیراً لندن نشانه‌های آشکاری از این بحران اجتماعی هستند.

جوانان نخستین قربانیان بحران اقتصادی اروپا به شمار می‌روند. این بحران باعث ظهور طبقه اجتماعی جدیدی در اروپا شده است که جامعه‌شناسان آن را "طبقه بی‌ثبات" می‌نامند که هیچ چشم‌انداز روشنی درباره اشتغال و دستیابی به یک زندگی شایسته ندارند.


به گزارش واحد مرکزی خبری ایران به نقل از پایگاه اینترنتی پرس‌یوروپ، دولت لهستان اخیراً گزارشی درباره تمایلات جوانان این کشور منتشر کرده و نوشته است، آنها پیدا کردن شغل را به عنوان پایه و ستونی برای دستیابی به آینده‌ای روشن قلمداد می‌کنند.
بر اساس این گزارش جوانان هجده تا سی و چهار ساله لهستانی بیش از نیمی از افراد جویای کار در این کشور را تشکیل می‌دهند و نرخ بیکاری در این مقطع سنی دو برابر بیشتر از میانگین نرخ بیکاری در لهستان است و به حدود بیست و سه درصد می‌رسد.

بر اساس شواهدی که از اروپای غربی به دست آمده است، بستر اجتماعی فعالیت‌های جوانان به شدت با خطر روبه‌روست و خشم جوانان در حومه‌های پاریس، آتن، مادرید و اخیراً لندن نشانه‌های آشکاری از این بحران اجتماعی هستند.
این موضوع نشان می‌دهد که جوانان اصلی‌ترین قربانیان بحران اقتصادی به شمار می‌روند. در حال حاضر بیست ممیز چهار دهم درصد از اروپایی‌های بین پانزده تا بیست و چهار سال همچنان بیکار هستند که نسبت به سال دو هزار و هشت میلادی حدود هفت درصد افزایش نشان می‌دهد. با این حال، چنین آماری، میانگین نرخ بیکاری در اروپاست و در کشوری مثل اسپانیا، نرخ بیکاری در این مقطع سنی به رقم نگران کننده چهل و دو درصد، در کشورهای حوزه دریای بالتیک،‌ یونان و اسلواکی به حدود سی درصد و در لهستان، مجارستان، ایتالیا و سوئد نیز به حدود بیست درصد رسیده است.

زمانی که این جوانان در نهایت به شغلی دست پیدا می‌کنند، به ندرت این مشاغل، ثابت می‌مانند. اسلوونی و لهستان سردمدار مشاغل موقت هستند، زیرا شصت درصد حقوق‌بگیران کمتر از بیست و پنج سال قراردادهای خود را به همین صورت امضا می‌کنند. در فرانسه، آلمان، سوئد، اسپانیا و پرتغال نیز اوضاع چندان بهتر نیست و این رقم به بیش از پنجاه درصد می‌رسد.

به گزارش خبرگزاری صدای افغان(آوا) به نقل از واحد مرکزی خبر، کاهش دستمزد جوانان نیز پدیده‌ دیگری است که در اسپانیا، فرانسه و پرتغال به شدت گسترش یافته و اسپانیایی‌های شانزده تا نوزده ساله تنها نیمی از دستمزد یک فرد بالغ و جوانان بیست تا بیست و چهار ساله نیز حدود شصت درصد دستمزد یک فرد بالغ را دریافت می‌کنند. این دستمزدهای پایین باعث افزایش شمار کارگران فقیری می‌شود که به رغم اینکه دارای شغل هستند، اما نمی‌توانند از پس تأمین نیازهای خود برآیند. در رومانی هفده و نه دهم درصد، در یونان سیزده و هشت دهم درصد، در اسپانیا یازده و چهار دهم درصد، در لتونی یازده و یک دهم درصد و در لهستان، ‌یازده درصد افراد شاغل چنین وضعی دارند.

آنچه که تمام این افراد را به یکدیگر پیوند می‌دهد، بی‌اطمینانی نسبت به آینده است که آنها را از هر گونه طرح‌ریزی درباره فردای خود بازمی‌دارد. افرادی که در این طبقه "بی‌ثبات" جای می‌گیرند،‌کسانی هستند که بین شکوفایی و فقر معلق هستند و از امنیت مادی برخوردار نیستند و همواره با تهدید فروپاشی موقعیت اجتماعی خود روبه‌رو هستند. آنگونه که " گی استندینگ " استاد علوم اقتصادی می‌گوید، ما امروزه در اروپا شاهد تولد این طبقه جدید هستیم که طبقه‌ای بسیار خطرناک برای ثبات اجتماعی به شمار می‌رود.