خبرگزاری صدای افغان(آوا) ـ سرویس بینالملل: به نوشته این اندیشکده، سیاست خارجی واشینگتن بهطور خطرناکی به دنبال تجزیه کشورهایی است که آنها را دشمن خود میداند. در اروپا نیز، از زمان قطع روابط پارلمان این اتحادیه با نهادهای رسمی ایران در سال ۲۰۲۲، بستر سیاسی به زمین بازی اپوزیسیونهای رادیکال همچون سلطنتطلبان، فرقه مجاهدین خلق و جداییطلبان قومی تبدیل شده است.
با این حال، کوئینسی خاطرنشان میکند که برخلاف آنچه غرب تصور میکند، ایران کشوری متنوع اما متحد است. تمرکز بر تفاوتهای قومی و غفلت از ملیگرایی عمیق ایرانی، خطایی تکراری در محاسبات غرب بوده است.
این گزارش یادآور میشود: «دههها تحریم، عملیات مخفی و حتی جنگ، به جای فروپاشی ایران، همبستگی و مقاومت آن را افزایش داده است. تصور اینکه با تحریک احساسات جداییطلبانه، ایران از هم میپاشد یا شهرهایی مانند تبریز علیه حکومت مرکزی شورش میکنند، ناشی از جهل عمیق به واقعیتهای جامعه ایرانی است.»
اندیشکده کوئینسی در پایان توصیه میکند غرب به جای تداوم این رویکردهای خیالپردازانه، مسیر تعامل با ایران را برگزیند.
آنچه از این گزارش برمیآید، این است که سیاستهای مبتنی بر فشار، تحریک و برهم زدن انسجام داخلی ایران نهتنها ناکام ماندهاند، بلکه نتیجهای معکوس داشتهاند. روحیه ملیگرایی و پیوندهای فرهنگی و تاریخی عمیق ایرانیان، حتی در میان اقلیتهای قومی، بارها در برابر تهدیدات خارجی آشکار شده است. به نظر میرسد ادامه چنین راهبردهایی، بیش از آنکه هدفگذاری غرب را محقق کند، موجب تقویت همان نیرویی میشود که میکوشند تضعیفش کنند: وحدت و ایستادگی ایرانیان. از این رو، بازنگری در سیاستها و حرکت بهسوی تعامل و درک واقعیتهای اجتماعی ایران، میتواند راهبردی واقعبینانهتر و کمهزینهتر برای طرفهای غربی باشد.