ترس از جنگی جهانی؛ آسیبی گستردهتر از کووید-۱۹
نگرانی از گسترش جنگ به سطحی جهانی، مهمترین محور مشترک میان اغلب کاربران است.
یحیی حسینی هشدار داده است: "اگر ترامپ به ایران حمله کند، جنگی یک هفتهای یا یکماهه نخواهد بود. هزینهاش تریلیونها دلار است و اثرات آن نصف دنیا را میگیرد. حتی بیشتر از ضررهای کووید-۱۹."
او همچنین به ناکامی آمریکا در جنگ یمن اشاره کرده و مینویسد: "امریکا با اسرائیل و انگلیس نتوانستند جلوی چند حوثی را بگیرند، حالا چطور میخواهند با ایران مقابله کنند که صدها هزار راکت نقطهزن دارد؟"
واکنشهای خشمآلود به تهدیدهای آمریکا و رژیم صهیونیستی
برخی کاربران نیز با لحنی تند، ضمن حمایت از ایران، تهدیدهای رژیم صهیونیستی و آمریکا را «توهمآمیز» و «خودویرانگر» خواندهاند.
عینالدین عمری میگوید: "حمله آمریکا و اسرائیل به ایران پایان این رژیم کودککش خواهد بود. ایران نه حماس است، نه حزبالله. محاسبهشان اشتباه است."
محمد فرید نیز نوشت: "آمریکا و رژیم جنایتکار اسرائیل هرگز جرأت حمله به ایران را ندارند. اگر خطا کنند، اردوگاه تروریستیشان در خاورمیانه از بین میرود."
صادق با اشاره به برنامه هستهای رژیم صهیونیستی میپرسد: "چرا اسرائیل میتواند بمب هستهای داشته باشد ولی ایران نه؟ ایران باید تأسیسات هستهای اسرائیل را هدف بگیرد تا دنیا از این سرطان خلاص شود."
خطر فروپاشی اقتصاد جهانی و افول دالر
برخی کاربران، از منظر اقتصادی به مسئله نگاه کردهاند و معتقدند آمریکا بیش از همه در صورت آغاز جنگ، زیان خواهد دید.
مطهری هشدار داده است: "حمله به ایران تیر خلاص به دالر آمریکاست. قیمت نفت به ۲۰۰ دالر میرسد، اقتصاد آمریکا بدهکارتر میشود، جنگ فرسایشی برای آمریکا ویرانگر خواهد بود."
نقد سیاستهای ترامپ؛ از فرعونگرایی تا تحریک دروغین
عدهای نیز رفتار دونالد ترامپ را با دیکتاتورها و شخصیتهای افسانهای مقایسه کردهاند.
حسن رضا حسینی نوشت: "فرعون هم روزی ادعای خدایی کرد، اما در نیل غرق شد. حالا این فرعون زمان، ترامپ، با ناوهایش دنبال جنگ است. ما منتظر غرق شدن این مردک هستیم."
سید اسدالله دانش، ترامپ را «دیکتاتور جاهل» خوانده و هشدار داده است: "اگر ملت آمریکا ساکت بماند، ترامپ آنها را در باتلاق جنگ جهانی گرفتار میکند؛ درست مثل سرنوشت اتحاد جماهیر شوروی."
ایران؛ سمبل ایستادگی و استقلال
بخش قابل توجهی از کاربران نیز با افتخار از آمادگی نظامی ایران و ایستادگیاش در برابر فشارها سخن گفتهاند.
اسدالله خطاب به حسن سلامی نوشت: "موفق باشید، شما تنها کشور اسلامی هستید که با آمریکا و اسرائیل مقابله میکنید، بقیه میترسند."
عبدالحمید رحیمی با اشاره به تجربه افغانستان گفت: "این غزه یا لیبیا نیست، این ایران است. افغانستان بیدفاع شما را به زانو درآورد، حالا ایران با قدرت کامل روبهروتان ایستاده است."
حبیب امان هم گفت: "ایران در سختترین تحریمها مقاومت کرد و توان داخلیاش را حفظ نمود. این یعنی استقلال واقعی."
آیندهی روشن یا توهم سیاسی؟ امیدها و خیالپردازیها
برخی کاربران، در میان تمام تهدیدها، به آیندهای روشن امیدوارند.
سید شحات انور نوشت: "در آینده بسیار نزدیک، مردم جهان حسرت زندگی در ایران را خواهند خورد. ایران یکی از ابرقدرتهای جهان میشود. ما به حرف رهبرمان باور داریم: 'به قله نزدیک شدهایم.'"
محمد حسین فنا نیز به مذاکره به عنوان کلید صلح جهانی نگاه کرده و نوشته است: "اگر ترامپ و ایران صادقانه مذاکره کنند، ممکن است راهی برای تضمین صلح جهانی پیدا شود و ترامپ حتی جایزه صلح نوبل بگیرد!"
تنشهایی خطرناک، واکنشهایی احساسی، و آیندهای مبهم
آنچه از دل فضای مجازی در بین کاربران افغانستانی بیرون میآید، بازتابی از خشم، امید، هشدار و مقاومت است. کاربران به شدت از سیاستهای تحریکآمیز و جنگطلبانه آمریکا و رژیم صهیونیستی انتقاد کردهاند و در عین حال از ظرفیتهای داخلی و منطقهای ایران در مقابله با تهدیدها سخن گفتهاند. در این میان، تحلیلهای عمیق اقتصادی و امنیتی، نگرانی از بحران انسانی گسترده و فروپاشی نظم جهانی نیز بسیار برجسته است.
با نزدیک شدن به روز شنبه، سرنوشت این بحران به مذاکرات عمان گره خورده است؛ مذاکرهای که شاید آخرین فرصت برای عبور از یک بحران تمامعیار باشد، اما اگر این مذاکرات در برابر خواستهای یکجانبه و زورگویانه ترامپ و همکاران او به نتیجه نرسد، راه مقاومت باز است و قطعا قدرت بازدارندگی جمهوری اسلامی نیز به اندازهای هست که امریکا جرأت ارتکاب یک اشتباه بزرگ دیگر را نکند.