مغاره‌نشینان ولایت بامیان در مصاحبه با خبرنگار آوا می‌گویند که به دلیل نداشتن اقامتگاه و فقر مجبور شده‌اند تا در مغاره‌ها زندگی کرده و با مشکلات مختلف مواجه باشند. آنان می‌افزایند که هیچ موسسه کمک‌رسان در راستای کاهش فقر آنان کار اساسی انجام نداده است.

خبرگزاری صدای افغان(آوا)- بامیان: عده‌ی زیادی از مردم بامیان هنوز هم در مغاره‌ها زندگی می‌کنند. آنان به دلیل نداشتن خانه و زمین و از روی اجبار به این مغاره‌ها پناه برده‌اند.

مغاره‌نشینان بامیان بیش از چندین دهه است که مغاره‌نشین بوده و با مشکلات بسیاری در زندگی روزمره‌شان مواجه هستند.

غلام علی یکی از مغاره‌نشینان در مصاحبه با خبرنگار آوا گفت که آنان به برق و آب آشامیدنی دسترسی ندارند و برای تهیه آب مورد نیازشان روزانه بیش از یک ساعت راه را می‌پیمایند تا آب بیاورند.

این مغاره نشین در ولایت بامیان اضافه کرد که به دلیل نداشتن برق از چراغ‌های قدیمی به اسم "الکین" برای روشنایی در شب استفاده می‌کنند.

از سویی هم محمد حسین یکی دیگر از مغاره نشین‌ها به خبرنگار آوا گفت که با وجود دیگر مشکلات که آنان در شیوه زندگی مغاره‌نشینی با آن مواجه هستند، باریدن باران نیز سبب تخریب خانه‌های آنان شده است.

نیاز محمد، که خود از یک چشم معلول است گفت: "به اضافه‌ای نداشتن آب آشامیدنی و برق، در ایام باریدن باران ریختن سُوم " مغاره" و جابجا شدن سنگ‌های مغاره آنها را تهدید کرده و به سبب باران داخل مغاره ریزش پیدا می‌کند."

وی با انتقاد از موسسات کمک‌رسان در بامیان افزود که هیچ موسسه خیریه و امدادرسان برای آنان کمکی که باعث کاهش فقرشان شود، انجام نداده است.

با این حال عبدالعظیم یکی دیگر از مغاره نشینان می‌گوید که به دلیل نداشتن اقامتگاه مجبور شده تا در مغاره زندگی کند و "نمناک بودن مغاره" باعث شده تا یکی از پاهایش از کار بیفتد.

در ولایت بامیان ده‌ها آثار باستانی و تاریخی وجود دارد. در کنار تندیس‌های بودا در حدود ۱۲ هزار مغاره‌های باستانی قرار دارد. باستان شناسان همواره بر حفاظت و مراقبت از این ساحات تاکید می‌کنند.

تصاویر