امام حسين (ع) براي نجات دين اسلام قيام كرد و دين اسلام را استمرار بخشيد و به تاريخ تبديل ساخت، از اين لحاظ ما مي‌توانيم حماسه كربلا را حلقه ي وصل ميان مذاهب و همبستگي مذاهب تلقي نماييم و از اين نقطه انطلاق به آينده ها براي همبستگي ها درس بگيريم.

 محمد يونس قانوني رئيس پارلمان افغانستان، حماسه كربلا را يكي ازمهم ترين و تاثير گذارترين حوادث در دل تاريخ خوانده گفت: حماسه كربلا با گذشت زمان پيوسته مورد توجه محققان، پژوهشگران، دانشمندان، تاريخ شناسان ومتفكران جهان قرار گرفته است.
وی که در جمع هزاران تن از عزاداران حسینی(ع) در مدرسه خاتم النبیین شهرکابل سخنرانی می کرد، گفت: حماسه كربلا از ابعاد مختلف مورد توجه جهانيان قرار گرفته اما با درك فشار زمان با دو ديدگاه و منظره رويكرد كربلا حسيني را مورد تحقيق قرار گرفته است.
وي، خاطرنشان ساخت: حضرت امام حسين (ع) از منظره و ديدگاه تاريخي، به عنوان يك شخصيت استثنايي در ميان همه نخبه گان سياسي عصر خودش واز هر لحاظ متفاوت از ديگران بوده است.
وي تصريح كرد: حضرت امام حسين (ع) متفاوت از ديگران قضايا و وضعيت جامعه را به تحليل مي گرفت وآينده را بيش بيني مي كرد، و اين تفاوت ها در يك كلام، نشانه اي استثنايي بودن شخصيت امام حسين(ع) فرزند شير خدا علي ابن ابيطالب (ع) است.
او افزود: از ديدگاه امام حسين (ع) با به قدرت رسيدن يزيد، انحرافات وسيعي در ساحات دين، نظام و هم در ساحات زمامداران به وجود آمد و تهديد بزرگي براي سرنوشت جامعه اسلامي به شمار می رفت.
وي گفت: حضرت امام حسين (ع) با ديدگاه عميق وضعيت را درك مي كرد كه استمرار انحراف تهديد به ساحت اصل دين است، بنابراين وي انحراف و تبعات، پيامدهاي منفي واثرات آن را به درستي درك كرده بود.
به باور آقاي قانوني، به قدرت رسيدن يزيد انحرافات بزرگ ديني وسياسي را به ارمغان آورد خلافت به عنوان سنت، به سلطنت تبدل شد وقدرت نه به عنوان وسيله بلكه هدف قرار گرفت و قدرت ابزاري براي سركوب كردن مردم شد و انحرافات ديني از سنت پيامبر به اوج رسيد و بر مسلمانان انحرافات تحميل و زعامت كفر بر اجساد مردم حاكم ساخته شد.
وي تاكيد نمود: بيعت اختياري به عنوان يك روش به بیعتت اجباري تمام شد و از خلافت كه به سلطنت تبدل شده بود وسيله اي براي سركوب مردم استفاده گردید، پيامد اين همه انحرافات آن شد که اسلام كه تازه در دوران تاسيس وحتي پس از رحلت پيامبر(ص) قرار داشت مورد چالش جدي قرار گرفته بود.
حضرت امام حسين(ع) انحرافات در ساحات ديني نظام و زمامداران حتي در روش هاي شخصي يزيد واطرافيان وي را دردو جمله زيبا ولي حكيمانه توضيح مي دهد "فانّ السنّة قد اُمیتت والبدعة قد اُحییت" اين دو جمله كوتاه مي رساند كه انحرافات با به قدرت رسيدن يزيد در جامعه مسلمانان به وجود آمده بود.
وي افزود: دستگاه يزيد كه از طريق نامشروع به قدرت رسيده بود روشهاي سياسي، ديني، اجتماعي پيامبر وخلفاي راشدين را دنبال نكرد و قصدا و عمدا انحراف در ميان مسلمانان به وجود آورد و بدعت را به عنوان يك روشي كه درست در قطب مخالف سيره پيامبر قرار داشت، زنده گردانيد.
رئیس مجلس درادامه عنوان داشت: حضرت امام حسين (ع) تن به ذلت بيعت اجباري يزيد نداد، همه درك مي‌كنيم كه يزيد نقش امام حسين (ع) و نخبگان سياسي معاصر امام حسين(ع) را درك مي‌كرد، او مي دانست كه اگر امام حسين(ع) با يزيد بيعت نكند مشروعيت سلطنت و حكومت يزيد زير سئوال قرار مي‌گيرد، و آن وقت قادر به اقامت حكومت و دوام سلطنت بر كوفه و شام را نخواهدبود.
حضرت اما م حسين (ع) با درك عميق و با آگاهي از عصر و آينده جامعه اسلامي متوجه بود كه از ميان انتخاب هايي كه پيش رويش قرار داشت، انتخاب حماسه سازي را رقم بزند، يزيد تلاش مسلسل و پيگيري را براي كسب بيعت اجباري از امام حسين(ع) داشت، او درك مي كرد كه اگر امام حسين(ع) صحه بر سلطنت يزيد نگذارد، دوام سلطنت يزيد امري است ناممكن، از اين جهت بود كه تلاش كرد از دو طريق بايد بيعت امام حسين(ع) را كمايي كند يا از طريق تطميع و تهديد و يا از طريق به شهادت رساندن امام حسين(ع).
تاريخ نشان مي دهد تمامي تلاش هايي كه در گذشته و هم در زمان سلطنت يزيد وجود داشت بر حضرت امام حسين(ع) كاري واقع نشد و امام حسين(ع) انتخاب كردند كه به هيچ گونه بايد تن به ذلت بيعت سلطنت غير مشروع يزيد ندهند، امام حسين(ع) و ياراران باوفايش در دشت كربلا شهادت را آگاهانه انتخاب كردند تا از طريق شهادت بر نامشروع بودن سلطنت يزيد و انحرافاتي كه در ساحات مختلف صورت گرفته است، گواهي بدهد.
محمد يونس قانوني گفت: منظر دوم ديدگاه تاريخي از شخصيت امام حسين(ع) و حماسه كربلاي حسيني است در اين نگاه توجه و تركيب اساسي محققان بر انعكاس و برجسته ساختن جوانب و ابعاد عاطفي حماسه كربلا است.د.
وي اظهار داشت: زماني كه پيامبربزرگوار اسلام حضرت امام حسين (ع) را در دوران طفوليت به آغوش مي‌كشند، اشك مي‌ريزند و دامان پيامبر تر مي‌شود و اين اشك ريختن براي اين است كه پيامبر اكرم شهادت امام حسين(ع) نواسه خود را پيش چشمانش مجسم مي‌سازد آن زماني كه جبرئيل مشت خاك سرخي را كه شهادت گاه امام حسين است به پيامبر مي‌آورد و پيامبر آن را به ام سلمه تحويل مي‌دهد و اشك مي‌ريزد نشانه اي از شخصيت فراتاريخي امام حسين(ع) دارد.
در زماني كه امام علي (ع) بر روي فرزندش حسين اشك مي‌ريزد و شهادتش را به ياد مي آورد گواهي بر فراتاريخي بودن شخصيت امام حسين(ع) است. آنگاه كه امام حسين(ع) در برابر همه مصائب ايستگادگي مي‌كند و بالاتر از يك شخصيت عادي مقاومت مي‌كند نشانه از فراتاريخي بودن امام حسين(ع) است.
وي دردامه افزود: از هر زاويه‌اي كه نگاه كنيم حق مطلب در اين است كه حماسه كربلا، هم آن بعد و منظر تاريخي و آن منظر فراتاريخي هر دو را جمعاً در خود داشت. اگر بخواهيم حماسه كربلا را درك كنيم هم بعد تاريخي و عقلاني اين قضيه و هم بعد عاطفي و فراتاريخي اين مسئله مي‌تواند حماسه كربلا را به ما معرفي نمايد.
به گفته وي، اكنون ما بيش از 1367 سال از حماسه كربلا فاصله گرفته‌ايم چه درسي مي‌توان از حماسه كربلا برداشت كرد؟ چه فرائت جديدي مي‌توانيم از اين حادثه با خود بگيريم و به نسل‌هاي بعدي منتقل سازيم؟
آقاي قانوني تاكيد نمود: خوني كه در كربلا ريختانده شد و تا امروز در دل تاريخ ادامه دارد خط انفصال ميان مذاهب اسلامي نيست، اين خط تفرقه مذاهب نيست، برعكس، باور من اين است كه ، خط خون امام حسين (ع) خط اتصال و همبستگي ميان مذاهب اسلامي است.
وي گفت: قيام امام حسين(ع) يك قيام مذهبي سياسي نبوده بلكه فراتر و بالاتر از آن يك قيام ديني و سياسي براي ارزشها بوده و در ساحت دين براي نجات دين قيام كرده است، و اين است كه در ساحت دين، همه مذاهب يكسان و در كنار هم قرار مي‌گيرند و امام حسين (ع) را با عنوان نواده پيامبربزرگوار اسلام يكسان مورد حرمت و قدرداني قرار مي‌دهند.
رئيس مجلس كشور مي گويد: فهم من اين است كه در زمان امام حسين (ع) هنوز انقلاب‌هاي سياسي و مذاهب فقهي شكل و تدوين نيافته بود، آرمان امام حسين(ع) آرمان بزرگ نجات سنت و دين پيامبر اسلام بود، و در آن ساحت پيام بزرگ داشت، ما اگر پيام امام حسين(ع) را كوتاه تر از آن بسازيم ما حق امام حسين(ع) را ادا نكرده‌ايم.
وي افزود: باور ما اين است كه يزيد نماينده هيچ مذهبي در آن مقطع تاريخ نبود، يزيد نشانه انحراف ديني، اخلاقي، نظام و زمامداري بود وهمچنان سمبولي از تجاوز، بدكاره‌گي، بداخلاقي و همه مصائب و در يك كلام، سمبول ضد ارزش بود، و اما امام حسين(ع) نشانه ي دين، ارزشها، قيام، عدم تسليم پذيري بر ذلت و ضد ارزشها بود. از اين لحاظ امام حسين (ع) براي نجات دين اسلام قيام كرد و دين اسلام را استمرار بخشيد و به تاريخ تبديل ساخت، از اين لحاظ ما مي‌توانيم حماسه كربلا را حلقه ي وصل ميان مذاهب و همبستگي مذاهب تلقي نماييم و از اين نقطه انطلاق به آينده ها براي همبستگي ها درس بگيريم.
وي با اشاره به مردم گفت: دوستان عزيز درس دومي را كه از كربلاي حسيني مي‌توان آموخت اين است كه "ايستادن در پاي ارزشها نه معامله كردن به بهاي ارزشهاست". امام حسين(ع) از ميان انتخاب‌هاي متعدد يك انتخاب داشت و آن انتخاب اين بود كه ما براي دفاع از ارزشها از سنت پيامبر از سنت پدر بزرگش علي (ع) تابع به هيچ تطميع و هيچ تهديدي نشدند و تا آخرين رمق، از ارزشهاي ديني دفاع كردند.
درس سوم، درس اصلاح طلبي است، امام حسين(ع) چنانچه خود فرمودند: قيام شان به منظور طلب اصلاح در وضع امت جد بزرگوارش حضرت محمد(ص) بود، اين اصلاح طلبي اگر در آن روز اهميت داشت امروز ما نيز به اين اصلاح طلبي نياز بيشتر داريم.
وي تاكيد نمود: اگر قيام اصلاح طلبانه اي امام حسين(ع) نبود امروز چگونه مي‌توانستيم بفهميم كه سرنوشت اسلام و مسلمانان به كجا مي‌كشيد؟ اگر فساد جزو تاريخ است، اگر مظالم، زورگويي و استبداد جزو تاريخ است، ايستادگي و اصلاح طلبي در برابر همه مظالم نیز سنتي است كه بايد از امام حسين(ع) و ياران باوفايش آموخت.