خبرگزاری صدای افغان(آوا) – کابل: رییس جمهور غنی بر اساسی قول که در لویه جرگه مشورتی داده بود، روز گذشته به صورت شتاب‌زده آزادی 400 زندانی جنجالی طالبان را امضا کرد که این کار وی در فضای مجازی و حقیقی با واکنش‌های نهادها و مجموعه‌های مختلف مدنی و اجتماعی از جمله کمیسیون حقوق بشر افغانستان روبرو شد.
 
عده‌ای آزادی زندانیان خطرناک و مجرمین حرفه‌ای را نه تنها به نفع صلح، بلکه تنها به نفع گروه طالبان و تدویر لویه جرگه را نیز هدر رفتن وقت و منابع ملی تلقی می‌کنند.
 
این درحالی است که ناجیه انوری، سخنگوی وزارت دولت در امور صلح در مصاحبه با آوا می‌گوید که به زودی یک تیم تخنیکی برای زمینه‌سازی گفت‌وگوها به قطر می‌رود و این یکی از ثمرات زودرس لویه جرگه مشورتی صلح است.
 
خانم انوری هرچند از زمان سفر این هیئت تخنیکی به قطر چیزی نمی‌گوید، اما تاکید می‌کند که طبق گفته رییس‌جمهور، سه روز پس از آزادی زندانیان طالب، گفت‌وگوها به صورت رسمی آغاز می‌شود.
 
از سویی هم "عبدالشکور سالنگی"، آگاه روابط بین‌الملل در مصاحبه با آوا، عجله امریکا برای آغاز گفت‌وگوها را، این مذاکرات را پروژه‌ای‌محور، مقطعی و در راستای منافع این کشور می‌داند، اما وی در عین حال تاکید می‌کند که طی دو سال کشورهای همسایه هیچ واکنش منفی به صورت صریح علیه امریکا نداشته‌اند، بلکه اغلب با اقدامات این کشور در مورد صلح افغانستان هم‌سو بوده‌اند.
 
به گفته او، این‌که طی دو سال هیچ کشوری با امریکا مخالفت رسمی نداشته، به این معنی است که سیاست‌گران امریکا در رابطه با صلح افغانستان تا جایی سنجیده عمل کرده‌اند.
 
او در پاسخ به این‌که اگر اقدامات امریکا در افغانستان پروژه‌محور و در راستای منافع خودشان باشد، آیا منجر به صلح دایمی در کشور خواهد شد یا خیر؟ گفت: "تعریف ما از صلح فرق می‌کند، اگر قرار باشد طالبان به عنوان بزرگترین گروه که هم جغرافیا در اختیار دارد و هم جمعیت را در کنترل، با حکومت افغانستان به تفاهم برسد، بخش بزرگی از جنگ و ناامنی‌ها در کشور ختم می‌شود و این یک کاهش قسمی جنگ در کشور خواهد بود، نه صلح سراسری."
 
اما به باور سالنگی، گروه‌های دیگر همچنان در افغانستان باقی است و احتمالا عده‌ای از طالبان ناراضی از گروه‌هایی مانند داعش حمایت کنند که تهدیدی در مقیاس بسیار پایین حساب می‌شود. پس از دید این آگاه روابط بین‌الملل، صلحی که فعلا مد نظر است، کنار آمدن گروه طالبان با دولت است، نه خاتمه جنگ در کشور.
 
او یک‌بار دیگر تاکید کرد که فعالیت هر کشور بیرونی در افغانستان مطابق با منافع خودشان بوده و شکل پروژه را دارد، اما در حال حاضر منافع امریکا در بخش اعظم از آسیا از طریق جنگ محقق نمی‌شود؛ از این جهت کار پروژه‌ای امریکا که در صدد صلح می‌باشد نیز می‌تواند به نفع افغانستان باشد.
 
سالنگی اظهار داشت که هرچند درگذشته استراتژیست‌های امریکا گفته بودند که اگر امریکا بخواهد در هلال بحران در منطقه که افغانستان است، حضور داشته باشد، باید به جنگ دامن بزند، ولی با توجه به اهداف جدید امریکا، یقینا افغانستان صلح‌آمیز بهتر می‌تواند منافع این کشور را تامین کند تا جنگ و خشونت‌ها.
 
لازم به ذکر است که هرچند برخی هیئت مذاکره‌کننده صلح را فاقد صلاحیت و تجربه می‌دانند، اما قرار است این هیئت به ریاست "معصوم استانکزی" در برابر هیئت گروه طالبان قرار گیرد؛ فردی که در سال 1387 پژوهشگر ارشد انستیتوت صلح امریکا و رابط مهم شورای عالی صلح به رهبری برهان‌الدین ربانی با گروه طالبان بود و به گفته برخی، او هم تحصیلات و هم تجربه در رابطه با صلح دارد. این در حالی است که رهبری تیم مذاکره‌کننده طالبان را نیز از خویشاوندان معصوم استانکزی، عباس استانکزی به عهده دارد.