خبرگزاری صدای افغان(آوا) – کابل: اکبری خاطره‌ای از سال 1346 را یادآوری می‌کند و می‌گوید: "من در کابل عسکر بودم و یک روز جمعه زیر منبرعلامه بلخی رفتم و دقیقاً این آیه شریفه قرآن کریم را تلاوت کرد: تلک الدار آلاخره نجعلها للذین لا یریدون علواً فی الارض ولا فسادا؛ و بعد در رابطه با تکبر و خودخواهی، برتری‌جویی و خودکامگی‌ها به صورت مفصل صحبت کرد".
 
به گفته او، علامه بلخی قرآن کریم را کتاب هدایت و مسیر حرکت به سوی زندگی طیبه می‌دانست و همیشه مردم را به عمل کردن به احکام این کتاب آسمانی تشویق می‌کرد.
 
به گفته اکبری، در دیوان علامه بلخی که یک اثر ماندگار است، رد پایی از احکام قرآن، روایات، جامعه شناسی، سیاست، عرفان، عدالت خواهی و مبارزه با استبداد دیده می‌شود و در مجموع این دیوان شعر، آینه تمام نمایی از شخصیت بلخی و شناس‌نامه اندیشه،  فکر و آرمان‌های آن بزرگ مرد است.
 
وی ازعلما، دانشمندان، فرهنگیان و استادان دانشگاه خواست که شخصیت کم‌نظیر علامه بلخی را معرفی کنند؛ تا از یکسو حق آن مرد بزرگ ادا شود و از طرف دیگر کارنامه‌هایش الگویی برای نسل‌های کنونی و نسل‌های بعد باشد.
 
درهمین حال "مولوی محمد نصیر شریفی"، عضو شورای اخوت اسلامی افغانستان نیز در مصاحبه با آوا گفت: علامه بلخی(ره) در سه محور اساسی فرهنگی، سیاسی و اجتماعیف معلم افغانستان بود.
 
شریفی علامه بلخی(ره) را از پیش‌کسوتان عرصه سیاست اسلامی و دینی دانسته و تاکید می‌کند که این مرد انقلابی و مبارز اولین اقدام  را برای ریشه‌کن کردن استبداد، ظلم‌ستیزی و عدالت‌خواهی آغاز کرد و سرانجام در همین راه به شهادت رسید.
 
شریفی از وزارت اطلاعات و فرهنگ و حج اوقاف خواست که به صورت رسمی از سالگرد شهید علامه بلخی(ره) یادبود کنند و همچنین علمای و فرهنگیان وظیفه دارند که اندیشه علامه بلخی(ره) را بازخوانی و برای نسل جوان و تحصیل‌کرده منتقل کنند.
 
24 سرطان برابر است با 52مین سالگرد شهادت علامه سید اسماعیل بلخی(ره). این عالم مبارز بیش از 14 سال در زندان ظاهرشاه زندانی بود، اما پس از آزادی، دوباره به فعالیت های های فکری و فرهنگی خود بازگشت. سه سال پس از آزادی، او در شرایطی که بیمار شد و در شفاخانه علی آباد بستری گردید، به گفته خانواده و نزدیکانش، به طرز مشکوکی مسموم و به شهادت رسید.