تقرر زنان در پستهای دولتی از سوی رییسجمهور؛ حرکت نمادین یا توجه به حقوق از دسترفته نیمی از پیکر جامعه
خبرگزاری صدای افغان(آوا) – کابل: رییس جمهور غنی چند روز پیش گفت که در 34 ولایت کشور معاون هر والی باید زن باشد و به تازگی یک زن به نام "شریفی یما" به عنوان رییس دانشگاه تعلیم و تربیه شهید برهانالدین ربانی تقرر یافته است.
این در حالی است که در میان 39 دانشگاه دولتی در کشور، برای اولین بار در سایه حکومت آقای غنی مدیریت دانشگاه شهید ربانی به یک زن سپرده می شود.
"شکیبا هاشمی"، عضو مجلس نمایندگان در مصاحبه با آوا ضمن اینکه از توجه ویژه رییس جمهور به زنان تقدیر میکند، اما میگوید که این کار بازهم عادلانه و بر اساس شایستهسالاری نیست.
بانو هاشمی میافزاید که اگر قرار باشد سهمی بر اساس لیاقت و کفایت به زنان داده شود، نباید تمام معاونین زنان باشد، بلکه در بعضی از ولایات باید والی زن باشد و معاون مرد.
به عقیده این عضو مجلس نمایندگان، زنان با سواد و نخبه زیادی در کشور وجود دارد که ظرفیت وزیر شدن و والی شدن را دارند، پس چرا یکدست زنان معاون باشند و مردان والی؟!
هاشمی با اینکه از افزایش حضور زنان در ساختارهای دولتی استقبال میکند، اما تاکید میکند، تقرریها چه در بخش بانوان و چه مردان باید بر اساس لیاقت و شایستهسالاری باشد و زنان نباید همیشه در درجه دوم قرار داشته باشند.
از طرفی هم بانو هاشمی از سنتهای حاکم در افغانستان هراس دارد و میگوید که فرمان رییسجمهور مبنی بر اینکه معاون تمام والیها باید زن باشد، در برخی از ولایات قابل تطبیق نخواهد بود.
به گفته او ممکن است در ولایات شمال و و لایات مرکزی افغانستان زنان بتوانند در پستهای دولتی با اطمینان خاطر کار کنند، اما در ولایات شرقی مانند پکتیا، پکتیکا، خوست و همچنین برخی از ولایات جنوبی که نگاه متفاوتتری نسبت به زنان دارند، این اطمینان خاطر وجود ندارد.
بانو هاشمی در پایان تاکید کرد که رهبران سیاسی باید به زنان اعتماد کنند و از باب امتحان هم که شده آنان را در پستهای مهم دولتی مانند والی و وزیر مقرر کنند و اگر نتوانستند درست مدیریت کنند، آنگاه حکومت دست باز دارد و می تواند از وظیفه سبکدوش کند.
درهمین حال "یگانه آرزو"، فعال حقوق زن در مصاحبه با آوا از اقدام رییسجمهور غنی استقبال کرده و تاکید میکند که با این کار دو هدف برآورده میشود؛ اول اینکه تعهدی که حکومت برای حضور 30 درصدی زنان در ساختار حکومت داشته، برآورده میشود و از طرفی هم درصد اندکی از حقوق زنان و مشارکت آنان در ساختارهای سیاسی و اجتماعی تامین میشود.
اما خانم آرزو خواهان سهم بیشتر زنان در پروسه صلح افغانستان است و میگوید: تا هنوز شعاع وجودی زنان در روند صلح کمرنگ بوده است.
او حداقل خواهان حضور چهل درصدی زنان در هیئت مذاکرهکننده است و تاکید میکند که زنان صادقتر و با انگیزه بهتر از مردان که اغلب روحیه خشونت و جنگطلبی دارند، در راستای صلح کار خواهند کرد.
قابل یادآوری است که حکومت وحدت ملی طی پنج سال، دستآورد چندانی در مبارزه با فساد اداری، تامین حقوق زنان، حقوق بشر و... در برابر جامعه جهانی نداشته است؛ به همین دلیل آقای غنی پس از توافق سیاسی با داکتر عبدالله عبدالله، دست به یکسری عزل و نصبها در وزارتخانهها و همچنین استخدام زنان در پستهای دولتی زده که به باور بسیاری از آگاهان، این حرکتها نمادین و رنگ سیاسی دارد، تا آوردن اصلاحات.