یک سرباز اردوی ملی که یک هفته پیش از عید فطر در مسیر قندز ـ خان‌آباد از سوی طالبان ربوده شده بود، با وجود آزادی از سوی این گروه، به دلیل شکنجه و گرسنگی که متحمل شده، به شهادت رسیده است.
نذرالله که باشنده اصلی ولسوالی کشم ولایت بدخشان است، یک هفته پیش از عید فطر در مسیر قندز ـ خان‌آباد در منطقه لودین از سوی جنگ‌جویان طالبان اسیر و در روز دوم عید بر بنیاد توافق دولت و طالبان از زندان این گروه آزاد می‌شود، اما در نهایت به دلیل ضعف جسمانی جان می‌دهد.
خانواده نذرالله به سلام‌وطندار گفته است، او هنگامی به چنگ طالبان می‌افتد که برای تداوی راهی شهر قندز شده بود. طالبان نذرالله بیمار را یک هفته بیش‌تر نزد خود نگه می‌دارند و در نهایت جانش از ضعف جسمانی به لب می‌رسد.
روایتی که صبغت‌الله، برادر نذرالله از جان‌باختن او دارد، استخوان‌سوز است. صبغت‌الله می‌گوید که برادرش برای سپری کردن روزهای عید نزد خانواده آمده بود و روزگار مجالش نداد و بیمار شد و دوباره راهی سفر شد و به چنگ طالبان افتاد.
به قول صبغت، طالبان یک هفته نذرالله را شکنجه کرده و بدون آب و نان نگه‌داری کرده‌اند.
او می‌گوید، روز دوم عید تماسی مبنی بر رهایی برادر‌شان دریافت کردند و وقتی به محل تسلیمی او رفتند، دست و پایش با زنجیر بسته بود و جز آه، چیزی در بساط نداشت. به گفته او، تمام بدن نذرالله از شدت شکنجه سیاه گشته و امیدی برای زنده بودنش نبود.
این در حالی است که سید حفیظ‌الله فطرت، رئیس دفتر ساحوی کمیسیون مستقل حقوق بشر در قندز، شکنجه نیروهای امنیتی از سوی طالبان را جنایت ضد بشری می‌خواند و می‌گوید که طرف‌های درگیر جنگ باید رفتار انسانی با اسیران‌شان داشته باشند.
نذرالله که باشنده اصلی ولسوالی کشم ولایت بدخشان است، یک هفته پیش از عید فطر در مسیر قندز ـ خان‌آباد در منطقه لودین از سوی جنگ‌جویان طالبان اسیر و در روز دوم عید بر بنیاد توافق دولت و طالبان از زندان این گروه آزاد می‌شود، اما در نهایت به دلیل ضعف جسمانی جان می‌دهد.
خانواده نذرالله به سلام‌وطندار گفته است، او هنگامی به چنگ طالبان می‌افتد که برای تداوی راهی شهر قندز شده بود. طالبان نذرالله بیمار را یک هفته بیش‌تر نزد خود نگه می‌دارند و در نهایت جانش از ضعف جسمانی به لب می‌رسد.
روایتی که صبغت‌الله، برادر نذرالله از جان‌باختن او دارد، استخوان‌سوز است. صبغت‌الله می‌گوید که برادرش برای سپری کردن روزهای عید نزد خانواده آمده بود و روزگار مجالش نداد و بیمار شد و دوباره راهی سفر شد و به چنگ طالبان افتاد.
به قول صبغت، طالبان یک هفته نذرالله را شکنجه کرده و بدون آب و نان نگه‌داری کرده‌اند.
او می‌گوید، روز دوم عید تماسی مبنی بر رهایی برادر‌شان دریافت کردند و وقتی به محل تسلیمی او رفتند، دست و پایش با زنجیر بسته بود و جز آه، چیزی در بساط نداشت. به گفته او، تمام بدن نذرالله از شدت شکنجه سیاه گشته و امیدی برای زنده بودنش نبود.
این در حالی است که سید حفیظ‌الله فطرت، رئیس دفتر ساحوی کمیسیون مستقل حقوق بشر در قندز، شکنجه نیروهای امنیتی از سوی طالبان را جنایت ضد بشری می‌خواند و می‌گوید که طرف‌های درگیر جنگ باید رفتار انسانی با اسیران‌شان داشته باشند.