تاریخ انتشار :چهارشنبه ۲۴ ثور ۱۳۹۹ ساعت ۱۶:۴۸
کد مطلب : 209948
رییس مرکز تبیان در واکنش به حمله تروریستی بر شفاخانه 100 بستر دشت برچی؛

اعتماد به وعده‌های واشنگتن و دمیدن به بوق برقراری صلح؛ از سر نادانی یا به دلیل وابستگی به ارباب جنایت است

حمله به شفاخانه 100 بستر دشت برچی کابل، بدترین حادثه تروریستی تاریخ افغانستان است
اعتماد به وعده‌های واشنگتن و دمیدن به بوق برقراری صلح؛ از سر نادانی یا به دلیل وابستگی به ارباب جنایت است
رییس مرکز فعالیتهای فرهنگی اجتماعی تبیان و خبرگزاری صدای افغان(آوا) در واکنش به حمله روز گذشته به شفاخانه 100 بستر دشت برچی کابل، ضمن محکوم کردن شدید این حمله ددمنشانه، و هشدار به مدعیان رهبری مردم و خواص کشور، تأکید کرد که اعتماد به وعدههای واشنگتن و دمیدن به بوق برقراری صلح با گروههای تروریستی؛ یا از سر نادانی و جهالت است و یا به دلیل وابستگی به ارباب خباثت و جنایت.
 
خبرگزاری صدای افغان(آوا) ـ کابل: در این پیام حجت‌الاسلام والمسلمین سید عیسی حسینی مزاری آمده است: "حمله به شفاخانه 100 بستر دشت برچی کابل، بدترین حادثه تروریستی تاریخ افغانستان است و طی چهاردهه بحران مستولی بر کشور، ددمنشانه‌ترین فاجعه‌ای به نظر رسید که مردم ما، منطقه و دنیا شاهدش بودند که طی آن مادران تازه زایمان کرده، همراه با اطفال نوزاد خود بی‌رحمانه به رگبار بسته شده، مظلومانه جان به جان آفرین تسلیم نمودند".
 
به گفته وی، این حمله می‌رساند که از یک‌سو دشمنان افغانستان تحت هیچ شرایطی عزمی برای دست کشیدن از جنایات خود ندارند تا همه جانبه مردم و کشور را به اسارت درآورده و یا کاملا آن‌ها را نابود کنند.
 
از سوی دیگر، رییس مرکز تبیان تصریح کرد که کشورهای مدعی حمایت از حاکمیت افغانستان به خصوص آمریکایی‌ها، طی این مدت ثابت کرده‌اند که نه تنها سعی در حمایت ندارند، بلکه خود در ترویج و گسترش ناامنی‌ها دست دارند و اگر خیلی خوشبینانه اذعان شود که آن‌ها دستی به بروز این حوادث ندارند، حداقل وجود نامنی در افغانستان به نفع سیاست‌های استعماری آمریکاست.
 
از دیگر سو، به گفته وی، اعتماد به وعده‌های واشنگتن و دمیدن به بوق برقراری صلح با گروه‌های تروریستی یا از سر نادانی و جهالت است و یا به دلیل وابستگی به ارباب خباثت و جنایت.

اما حجت‌الاسلام والمسلمین حسینی مزاری تأکید کرد؛ هرچه باشد، ادامه چنین جنایاتی مسئولیت حکومت، مردم، نخبگان و خواص جامعه و شخصیتهای مسلمان و آزادی‌خواه را چند برابر می‌کند و اگرچه توده‌ها بایستی بسیار زودتر از  این از خواب گران بیدار می‌شدند، که متاسفانه تاهنوز بنا به دلایل مختلفی بیدار نشدند.
 
به گفته وی، واقعیت امر این است که هدف دشمن تنها مردم بی‌دفاع و مظلوم کشور نیست و زمامداران بی کفایت و خواص بی‌درد و یا خدای ناخواسته وابسته و درمانده باید بدانند که پس از یک‌سره کردن کار مردم به عنوان قدرت اصلی، نوبت به خود آن‌ها رسیده، روزگاری بر سر آن‌ها بیاورند که صدام بعثی، حسنی مبارک مصری، معمر قذافی لیبیایی و هر مزور دیگر غربی و آمریکایی ندیده باشند.
 
بنابراین، رییس خبرگزاری صدای افغان خاطرنشان کرد: یک بار دیگر به مدعیان رهبری مردم، چه در قالب حکومت و چه احزاب و جریان‌های مختلف، بیدارباش می‌دهم که مطابق سنت الهی عمل کنند و به انجام وظایف مدیریتی مطلوب بپردازند، در غیر آن، جز نابودی دنیا و جهنم آخرت چیزی نصیب‌شان نخواهد شد.
 
وی به خواص بی‌خاصیت کشور نیز هشدار داد که بیش از این دست روی دست نگذارند و منتظر امراض سرطانی، سکته مغزی و قلبی و امثال آن و یا مردن در اثر یک حادثه معمولی نباشند و مردانه در صحنه حضور یافته، به انسجام ملی و اقتدار عمومی، تقویت نظام مرکزی و ایجاد نهادهای توانمند حمایت از منافع ملی و مردمی همت گمارده، به روشن‌گری اذهان عامه پرداخته، دوست را از دشمن تشخیص داده، به حمایت از دوستان و مقابله با دشمنان بپردازند؛ در غیر آن صورت، این روز و حالی که در کشور می‌بینیم، دیری نخواهد پایید که نه از مردم و نه از کشور و نه از آن‌ها نام و اثری می‌ماند که شامل حال دنیاگرایان شکم‌باره شهرت‌طلبِ شهوت‌پرست گردد، و نه فضایی برای نفس کشیدن آبرومندانه آنان.
 
حجت‌الاسلام والمسلمین حسینی مزاری در پایان به نمایندگی از مجموعه بزرگ مرکز فعالیت‌های فرهنگی اجتماعی تبیان و نهادهای تابعه، شهادت مظلومانه خواهران و برادران هموطن و اطفال نازنین آن‌ها به دست شیادترین انسان‌های روی زمین را تبریک و تسلیت گفته و ضمن آرزوی علو درجات برای شهدا و شفای عاجل زخمی‌ها، این حادثه مرگبار را به شدت محکوم نموده، از نهادهای امنیتی افغانستان جدا تقاضا نموده در شناسایی عوامل حادثه و گرفتاری آن‌ها تلاش نموده، در اسرع زمان ممکن گزارش خروجی کار خود را به سمع و نظر مردم مسلمان برسانند.
 
https://avapress.com/vdcjxhe8ouqeyhz.fsfu.html
ارسال نظر
نام شما
آدرس ايميل شما