رییس مرکز فعالیت‌های فرهنگی اجتماعی تبیان در بیانیه‌ای پیرامون آخرین وضعیت شهروندان افغانستانی در داخل و خارج از کشور، به دنبال شیوع گسترده ویروس کرونا، با تأکید بر شرایط وحشتناک اقتصادی این شهروندان کشور به خصوص بازاریان، کسبه و کارگران روزمزد از یک طرف و مهاجرین در ایران و پاکستان از طرف دیگر، خواستار تلاش مضاعف دولت افغانستان و هم‌چنین چاره‌اندیشی دولتهای میزبان مهاجرین در ایران و پاکستان شده است.
خبرگزاری صدای افغان(آوا) ـ کابل: حجت‌الاسلام والمسلمین سید عیسی حسینی مزاری در این بیانیه که امروز چهارشنبه(20 حمل) منتشر شده، در عین حال توجه ویژه دولتها به مشکلات اقتصادی همه‌جانبه بر مردم افغانستان، مردم را به دعا و نیایش فراخوانده و تصریح نموده: "اگرچه اقدامات علمی و بهداشتی در مبارزه با ویروس کرونا لازم است و غفلت از آن تاوان سنگینی در پی خواهد داشت، اما رو آوردن به دعا و نیایش، می تواند ثمره پرباری داشته باشد و جای شکی نیست که یکی از نتایج شیوع این ویروس، توجه انسانها به ویژه مسلمانان به خدا و روگردانی از گناه و معاصی و پناه آوردن به دین و معنویت است".
متن کامل بیانیه رییس مرکز فعالیت‌های فرهنگی اجتماعی تبیان در مورد وضعیت مردم افغانستان به دنبال شیوع گسترده ویروس کرونا و ضرورت رسیدگی به آن، به شرح زیر است:
در حالی سال 98 را پشت سر گذاشتیم و در آستانه سال نو قرار گرفته و وارد سال 1399 شدیم که خبر از شیوع ویروس منحوسی به نام کرونا در جهان، به خصوص در منطقه و افغانستان رسانه ای شد و از آن زمان تاکنون در دنیا هزاران نفر قربانی گرفته و صدها هزار نفر دیگر را آلوده کرده و نظم و انسجام جهانی را به هم ریخته است و اینک که در آستانه فرارسیدن سالروز میلاد منجی بشریت حضرت مهدی موعود(عج) هستیم فشار بر جهان به خصوص ملتهای مسلمان به اوج خود رسیده است و اینجانب ضمن تبریک این عید جهانی، یادآوری چد نکته را ضروری می دانم:
ـ اگرچه اقدامات علمی و بهداشتی در مبارزه با ویروس کرونا لازم است و غفلت از آن تاوان سنگینی در پی خواهد داشت، اما رو آوردن به دعا و نیایش، می تواند ثمره پرباری داشته باشد و جای شکی نیست که یکی از نتایج شیوع این ویروس توجه انسانها به ویژه مسلمانان به خدا و روگردانی از گناه و معاصی و پناه آوردن به دین و معنویت است، اما قطعا با وصف دیندار بودن، دعا و نیایش به درگاه خدای تبارک و تعالی می تواند مارا کمک کند تا در مواجهه با این بلای عظیم و آزمایش بزرگ، سربلند بیرون بیاییم و باز اگرچه برخی افراد حقیقی و حقوقی نسخه های عجیب و غریبی در مبارزه با کرونا می پیچند و با رسانه ای کردن آن باعث سرگردانی و حیرت افکار عمومی گردیده اند، اما مهمترین دعایی که کارساز است همانی خواهد بود که مرجع بزرگ و رهبر عالی ما حضرت امام خامنه ای "حفظه الله تعالی" فرموده اند؛ یعنی قرائت دعای هفتم صحیفه سجادیه و با توجه بر اینکه به کرات ثابت شده است این مرد بزرگ الهی و این ولی خدا هیچگاه حرف بیخود و موضع بیهوده اتخاذ نکرده و تاکنون تمام ارشادات، رهنمودها و حتی اوامر و نواهی ایشان با پشتوانه محکمی بوده و یکی پس از دیگری در سطح ایران، منطقه و دنیا نتایج ملموسی را درپی داشته است، مسلما پیشنهاد ایشان مبنی بر قرائت دعای "یا من تحل به عقدالمکاره و یا من یفثا به حداالشداید..." در رفع این بلای عظیم اثرگذار و کارگشا خواهد بود. ازین رو از مردم عزیز تقاضامندم علاوه بر اجرای سایر مناسک دینی، قرائت دیگر دعاها و مناجاتها، این دعا را نیز شب و روز حداقل یکبار قرائت نموده، از خدای متعال بخواهند هرچه سریعتر شر این ویروس منحوس را از سر بشریت به خصوص مسلمان ها رفع و دفع کند.
ـ دولت افغانستان در معرض یک آزمون تاریخی قرار گرفته است و با آن که می دانم با مشکلات فراگیر مواجه است اما توجه به اقشار مستضعف ازپرداختن به هر امر دیگری ضروری تر است. بیش از چهاردهه بحران و جنگ و بی ثباتی، مشکلات اقتصادی همه جانبه ای را بر مردم افغانستان تحمیل کرده است و اینک آثار و نشانه های آن بد رقم گریبانگیر مردم شده است و اگرچه کارمندان و کارکنان دولتی با حقوق بخور و نمیر به سختی گذران زندگی می کنند، چه از یکسو حقوق بسیار پایین و ازسوی دیگر گرانی کالاها و اجناس، فضای زندگی را برای آنها نیز سخت و تنگ تر نموده است اما بازاریان، کسبه به ویژه کارگران روز مزد، با شرایط وحشتناک اقتصادی مواجه هستند و آنچه بر این معضلات بیش از پیش افزوده است، وضعیت مهاجران افغانستانی در ایران و پاکستان است که حتی بخشی از آنها کارمندان رسمی هم جایی نیستند تا زندگی بخور و نمیری دست و پاکنند واکثریت آنها بازاری، کسبه و کارگران روز مزد هستند که امروزه با شرایط اسفناک اقتصادی رو برو می باشند.
بنابراین بر دولت افغانستان است که بیش از هرزمان دیگر، اکنون وارد تلاش مضاعف شده، با طرح و برنامه کارآ، توجه جدی به اقشار مختلف کشور در داخل و مهاجرین مقیم ایران و پاکستان کند و هم خودش به اجرای وظایف بپردازد و هم دولتهای حامی و مجامع جهانی را متوجه اوضاع وخیم اقتصادی کشور و مردم آن نماید و درست است که امروز تمام دولتها و کشورها گرفتار این بلای عظیم گردیده اند، اما تمام منطقه و دنیا می داند که وضعیت افغانستان استثنایی بوده، ازین رو توجه و اهتمام استثایی نیز برای کمک های فوریِ اقتصادی می طلبد.
ـ چه کابل در استمداد، جدیت داشته باشد یاخیر، دولتهای حامی آن و مجامع جهانی کمک کننده، بایستی بیش از هرزمانی اقدام به دستگیری دولت و ملت افغانستان کنند. چه از یکسو مشکلات سیاسی و نظامی و فشار گروه های مخالف و ازسوی دیگر فشار اقتصادی بر دولت و ملت ما، باعث خواهد گردید شیرازه نیم بند فعلی از هم پاشیده، آنگاه مخاطرات جدی تری در فراراه افغانستان، منطقه و جهان قرار خواهد گرفت که جبران آن در آینده امکان پذیر نخواهد بود.
ـ دولتهای میزبان مهاجرین افغانستانی نیز چاره ای بیندیشند. ایران و پاکستان تنها به تداوی مجانی بیماران کرونایی اکتفا نکنند. اگر دست اندرکاران این دو کشور امروزه صد درصد متوجه وضعیت اقتصادی ملتهای خود هستند، نیم نگاهی نیز به مهاجرین مقیم کشورهای خود داشته باشند. کمک های ایران و پاکستان به مهاجرین افغانستانی مقیم این کشورها، هم وجه شرعی و انسانی دارد و هم جهت امنیتی و منافع ملی. طبیعتا کمک به مهاجرین از دیدها پنهان نمانده و عناصر باوجدان هموطن آن را پاس داشته، در آینده در صدد جبران برخواهند آمد، اما وقتی در کشوری زندگی کنند که نگاه دوگانه وجود دارد، شما چگونه در صدد توجیه برخواهید آمد و چطوری فردا از اسلام و برابری و برادری صحبت کرده، آنگاه نگاه مثبت مهاجر را باخود هماهنگ می کنید!! طبیعی است که عدم کمک دولتهای ایران و پاکستان به مهاجرین، از یکسو دید دینی آنهارا زیر سوال می برد و از سوی دیگر باعث فروپاشی زندگی مهاجرین گردیده و از سوم سو قطعا به امنیت ملی این کشورها به خصوص جمهوری اسلامی ایران مضر خواهد بود، پس تا دیر نشده برای کمک به خانواده های مهاجر مستضعف اقدام عملی جدی کنند و چه با استفاده از بودجه های اختصاصی ملی خویش و یا با تشویق و ترغیب سازمان ملل و دیگر نهادهای بین المللی دولتی و خصوصی، به داد مهاجرین افغانستان برسند.
ـ سرمایه داران، تجار و متمولین افغانستانی در داخل، منطقه و جهان نیز باید بشتابند که حالا موقع ایفای نقش آنان است. مردم افغانستان در داخل و مهاجرین آن به ویژه در کشورهای ایران و پاکستان با مرگ و زندگی دست و پنجه نرم می کنند و حتی این عزیزان، فارغ از دین و انسانیت، اگر برای آینده خود برنامه اقتصادی داشته و به دنبال بستر کار مطمئن هستند باید بجنبند و دست مردم مارا بگیرند و به کمک مالی آنان اهتمام جدی بورزند.
ـ امیدوارم با تحقق موارد برشمرده بالا و رفع این بلا و آزمایش بزرگ، مردم افغانستان از خطرات کنونی نجات یافته، با چشم باز و آگاهی برگرفته ازین بلا، برای ساختن آینده بهتر و مطمئن تر، وارد صحنه گردیده، با توکل برخدا، صفوف به هم فشرده و بصیرت دینی، دستهای دشمن مداخله گر را قطع کرده، برای به دست آوردن استقلال، آزادی و حکومت اسلامی بیشتر متمرکز شوند.
به امید آن روز. والسلام.
سیدعیسی حسینی مزاری
روز چهارشنبه 20-1-1399
برابر با 14 شعبان 1441
خبرگزاری صدای افغان(آوا) ـ کابل: حجت‌الاسلام والمسلمین سید عیسی حسینی مزاری در این بیانیه که امروز چهارشنبه(20 حمل) منتشر شده، در عین حال توجه ویژه دولتها به مشکلات اقتصادی همه‌جانبه بر مردم افغانستان، مردم را به دعا و نیایش فراخوانده و تصریح نموده: "اگرچه اقدامات علمی و بهداشتی در مبارزه با ویروس کرونا لازم است و غفلت از آن تاوان سنگینی در پی خواهد داشت، اما رو آوردن به دعا و نیایش، می تواند ثمره پرباری داشته باشد و جای شکی نیست که یکی از نتایج شیوع این ویروس، توجه انسانها به ویژه مسلمانان به خدا و روگردانی از گناه و معاصی و پناه آوردن به دین و معنویت است".
متن کامل بیانیه رییس مرکز فعالیت‌های فرهنگی اجتماعی تبیان در مورد وضعیت مردم افغانستان به دنبال شیوع گسترده ویروس کرونا و ضرورت رسیدگی به آن، به شرح زیر است:
در حالی سال 98 را پشت سر گذاشتیم و در آستانه سال نو قرار گرفته و وارد سال 1399 شدیم که خبر از شیوع ویروس منحوسی به نام کرونا در جهان، به خصوص در منطقه و افغانستان رسانه ای شد و از آن زمان تاکنون در دنیا هزاران نفر قربانی گرفته و صدها هزار نفر دیگر را آلوده کرده و نظم و انسجام جهانی را به هم ریخته است و اینک که در آستانه فرارسیدن سالروز میلاد منجی بشریت حضرت مهدی موعود(عج) هستیم فشار بر جهان به خصوص ملتهای مسلمان به اوج خود رسیده است و اینجانب ضمن تبریک این عید جهانی، یادآوری چد نکته را ضروری می دانم:
ـ اگرچه اقدامات علمی و بهداشتی در مبارزه با ویروس کرونا لازم است و غفلت از آن تاوان سنگینی در پی خواهد داشت، اما رو آوردن به دعا و نیایش، می تواند ثمره پرباری داشته باشد و جای شکی نیست که یکی از نتایج شیوع این ویروس توجه انسانها به ویژه مسلمانان به خدا و روگردانی از گناه و معاصی و پناه آوردن به دین و معنویت است، اما قطعا با وصف دیندار بودن، دعا و نیایش به درگاه خدای تبارک و تعالی می تواند مارا کمک کند تا در مواجهه با این بلای عظیم و آزمایش بزرگ، سربلند بیرون بیاییم و باز اگرچه برخی افراد حقیقی و حقوقی نسخه های عجیب و غریبی در مبارزه با کرونا می پیچند و با رسانه ای کردن آن باعث سرگردانی و حیرت افکار عمومی گردیده اند، اما مهمترین دعایی که کارساز است همانی خواهد بود که مرجع بزرگ و رهبر عالی ما حضرت امام خامنه ای "حفظه الله تعالی" فرموده اند؛ یعنی قرائت دعای هفتم صحیفه سجادیه و با توجه بر اینکه به کرات ثابت شده است این مرد بزرگ الهی و این ولی خدا هیچگاه حرف بیخود و موضع بیهوده اتخاذ نکرده و تاکنون تمام ارشادات، رهنمودها و حتی اوامر و نواهی ایشان با پشتوانه محکمی بوده و یکی پس از دیگری در سطح ایران، منطقه و دنیا نتایج ملموسی را درپی داشته است، مسلما پیشنهاد ایشان مبنی بر قرائت دعای "یا من تحل به عقدالمکاره و یا من یفثا به حداالشداید..." در رفع این بلای عظیم اثرگذار و کارگشا خواهد بود. ازین رو از مردم عزیز تقاضامندم علاوه بر اجرای سایر مناسک دینی، قرائت دیگر دعاها و مناجاتها، این دعا را نیز شب و روز حداقل یکبار قرائت نموده، از خدای متعال بخواهند هرچه سریعتر شر این ویروس منحوس را از سر بشریت به خصوص مسلمان ها رفع و دفع کند.
ـ دولت افغانستان در معرض یک آزمون تاریخی قرار گرفته است و با آن که می دانم با مشکلات فراگیر مواجه است اما توجه به اقشار مستضعف ازپرداختن به هر امر دیگری ضروری تر است. بیش از چهاردهه بحران و جنگ و بی ثباتی، مشکلات اقتصادی همه جانبه ای را بر مردم افغانستان تحمیل کرده است و اینک آثار و نشانه های آن بد رقم گریبانگیر مردم شده است و اگرچه کارمندان و کارکنان دولتی با حقوق بخور و نمیر به سختی گذران زندگی می کنند، چه از یکسو حقوق بسیار پایین و ازسوی دیگر گرانی کالاها و اجناس، فضای زندگی را برای آنها نیز سخت و تنگ تر نموده است اما بازاریان، کسبه به ویژه کارگران روز مزد، با شرایط وحشتناک اقتصادی مواجه هستند و آنچه بر این معضلات بیش از پیش افزوده است، وضعیت مهاجران افغانستانی در ایران و پاکستان است که حتی بخشی از آنها کارمندان رسمی هم جایی نیستند تا زندگی بخور و نمیری دست و پاکنند واکثریت آنها بازاری، کسبه و کارگران روز مزد هستند که امروزه با شرایط اسفناک اقتصادی رو برو می باشند.
بنابراین بر دولت افغانستان است که بیش از هرزمان دیگر، اکنون وارد تلاش مضاعف شده، با طرح و برنامه کارآ، توجه جدی به اقشار مختلف کشور در داخل و مهاجرین مقیم ایران و پاکستان کند و هم خودش به اجرای وظایف بپردازد و هم دولتهای حامی و مجامع جهانی را متوجه اوضاع وخیم اقتصادی کشور و مردم آن نماید و درست است که امروز تمام دولتها و کشورها گرفتار این بلای عظیم گردیده اند، اما تمام منطقه و دنیا می داند که وضعیت افغانستان استثنایی بوده، ازین رو توجه و اهتمام استثایی نیز برای کمک های فوریِ اقتصادی می طلبد.
ـ چه کابل در استمداد، جدیت داشته باشد یاخیر، دولتهای حامی آن و مجامع جهانی کمک کننده، بایستی بیش از هرزمانی اقدام به دستگیری دولت و ملت افغانستان کنند. چه از یکسو مشکلات سیاسی و نظامی و فشار گروه های مخالف و ازسوی دیگر فشار اقتصادی بر دولت و ملت ما، باعث خواهد گردید شیرازه نیم بند فعلی از هم پاشیده، آنگاه مخاطرات جدی تری در فراراه افغانستان، منطقه و جهان قرار خواهد گرفت که جبران آن در آینده امکان پذیر نخواهد بود.
ـ دولتهای میزبان مهاجرین افغانستانی نیز چاره ای بیندیشند. ایران و پاکستان تنها به تداوی مجانی بیماران کرونایی اکتفا نکنند. اگر دست اندرکاران این دو کشور امروزه صد درصد متوجه وضعیت اقتصادی ملتهای خود هستند، نیم نگاهی نیز به مهاجرین مقیم کشورهای خود داشته باشند. کمک های ایران و پاکستان به مهاجرین افغانستانی مقیم این کشورها، هم وجه شرعی و انسانی دارد و هم جهت امنیتی و منافع ملی. طبیعتا کمک به مهاجرین از دیدها پنهان نمانده و عناصر باوجدان هموطن آن را پاس داشته، در آینده در صدد جبران برخواهند آمد، اما وقتی در کشوری زندگی کنند که نگاه دوگانه وجود دارد، شما چگونه در صدد توجیه برخواهید آمد و چطوری فردا از اسلام و برابری و برادری صحبت کرده، آنگاه نگاه مثبت مهاجر را باخود هماهنگ می کنید!! طبیعی است که عدم کمک دولتهای ایران و پاکستان به مهاجرین، از یکسو دید دینی آنهارا زیر سوال می برد و از سوی دیگر باعث فروپاشی زندگی مهاجرین گردیده و از سوم سو قطعا به امنیت ملی این کشورها به خصوص جمهوری اسلامی ایران مضر خواهد بود، پس تا دیر نشده برای کمک به خانواده های مهاجر مستضعف اقدام عملی جدی کنند و چه با استفاده از بودجه های اختصاصی ملی خویش و یا با تشویق و ترغیب سازمان ملل و دیگر نهادهای بین المللی دولتی و خصوصی، به داد مهاجرین افغانستان برسند.
ـ سرمایه داران، تجار و متمولین افغانستانی در داخل، منطقه و جهان نیز باید بشتابند که حالا موقع ایفای نقش آنان است. مردم افغانستان در داخل و مهاجرین آن به ویژه در کشورهای ایران و پاکستان با مرگ و زندگی دست و پنجه نرم می کنند و حتی این عزیزان، فارغ از دین و انسانیت، اگر برای آینده خود برنامه اقتصادی داشته و به دنبال بستر کار مطمئن هستند باید بجنبند و دست مردم مارا بگیرند و به کمک مالی آنان اهتمام جدی بورزند.
ـ امیدوارم با تحقق موارد برشمرده بالا و رفع این بلا و آزمایش بزرگ، مردم افغانستان از خطرات کنونی نجات یافته، با چشم باز و آگاهی برگرفته ازین بلا، برای ساختن آینده بهتر و مطمئن تر، وارد صحنه گردیده، با توکل برخدا، صفوف به هم فشرده و بصیرت دینی، دستهای دشمن مداخله گر را قطع کرده، برای به دست آوردن استقلال، آزادی و حکومت اسلامی بیشتر متمرکز شوند.
به امید آن روز. والسلام.
سیدعیسی حسینی مزاری
روز چهارشنبه 20-1-1399
برابر با 14 شعبان 1441