محمد اکبری، از رهبران جهادی در مصاحبه با آوا میگوید که قیام سوم حوت 1358 یکی از درخشانترین قیام های تاریخی در سلسله قیامهای مردم افغانستان است که از اذهان فراموش نمیشود، اما متاسفانه در سایه ارزشزداییهای شرق و غرب و همچنین بیثباتیهای سیاسی و اجتماعی، تجلیل و گرامیداشت از این روز پر افتخار به فراموشی سپرده شده است.
خبرگزاری صدای افغان(آوا) ـ کابل: به گفته استاد اکبری، قیام سوم حوت 1358 مردم کابل در مرکز ثقل قوای مسلح حکومت کمونیستی و ارتش سرخ، ماهیت این قیام را متفاوتتر از سایر قیامها میسازد، اما متاسفانه پس از پیروزی جهاد، به دلیل جنگهای داخلی و اختلافات شدید میان مجاهدین و از بین رفتن اتحاد و انسجام، این روز تاریخی اندک اندک کم رنگ شد.
وی افزود: این قیام از آن جهت حایز اهمیت میباشد که در سایر قیامهایی که در اطراف کابل یا ولایات رخ داده بود، این امکان وجود داشت که اگر مجاهدین بر دشمن فایق نمیآمدند، عقبنشینی میکردند، اما کسانی که در پایتخت قیام کردند، راه عقبنشینی نداشتند، یا باید پیروز میشدند و یا اینکه شهید.
او تاکید کرد که قیام سوم حوت مردم کابل منتهی شجاعت و غیرت و قدرت ایمان مرد و زن مجاهد را نشان میدهد که کاملا در حلقه محاصره دشمن قرار داشتند.
این رهبر جهادی بیان داشت: "این خودگذری درست زمانی صورت گرفت که دستگاه حکومت کمونیسیتی به شدت تبلیغ میکرد که افراد بیسواد و ناآگاه در برابر این حکومت میجنگند و مردم با سواد چیز فهم دست به چنین کاری نمیزنند، اما به دلیل اینکه قیام مردم آگاهانه و از سر اخلاص بود، مجاهدین هرگز تحت تاثیر این تبلیغات قرار نمیگرفتند".
درهمین حال "حکیمالله مجاهد"، عضو پیشین شورای عالی صلح و یکی از فرماندهان جهادی نیز در مصاحبه با آوا، از کمرنگ شدن گرامیداشت از قیام دشمنبرانداز سوم حوت مردم کابل ابراز تاسف کرد و گفت: "اگر یک عده امروز ارزش جهاد را درک نمیکنند و یا تحت تاثیر فضای آشفته سیاسی کنونی قرار گرفتهاند، اما کسانی که هنوز هم سنگ جهاد را به سینه میزنند، باید از این روز تاریخی پاسداری کنند".
به گفته مجاهد، شکی نیست که جهاد تمام مردم افغانستان مقدس و برای جهانیان قابل قدر بود، اما پراکندگی مجاهدین پس از پیروزی جهاد سبب شد که نه تنها قیام سوم حوت کابل، که اکثر دستآوردهای جهاد به فراموشی سپرده شود.
به باور او، مجاهدینی که تا دیروز با فریادهای الله اکبر و دفاع از وطن و نوامیس ملی در برابر ارتش سرخ و حکومت دست نشانده کرملین میجنگیدند، یکبارگی فریفته قدرت شدند و به کمک و دست اندازی بیرونیها به جان هم افتادند و جنگهای خانمانسوز داخلی را راه انداختند که تا امروز مردم از پیامدهای تلخ آن رنج میبرند.
او از مردم افغانستان خواست که در شرایط کنونی نیز هوشیار باشند، زیرا فعلا هم دستهای ناپاکی در پشت پرده وجود دارد که در تلاش ایجاد اختلاف و به وجود آوردن جنگهای داخلی میباشد و از اوضاع آشفته سیاسی کشور که سیاستگران بر سر قدرت میجنگند، سوءاستفاده میکنند.
به عقیده او، دشمنان بیرونی، استخبارات منطقه و جهان از کثیرالقومی بودن مرد افغانستان در طول تاریخ سوءاستفاده کرده و اگر مردم هوشیار نباشند، بعد از این هم استفاده خواهند کرد.
لازم به ذکر است که در سال 1358 هجری شمسی قیام خونینی علیه قشون سرخ و حکومت کمونیستی در شهر کابل راه اندازی شد و مردم با فریادهای الله اکبر، از هر گوشه بر متجاوزین یورش میبردند، اما متاسفانه این قیام از هوا و زمین توسط حکومت وقت با حمایت ارتش سرخ سرکوب شد و صدها تن به شهادت رسیدند و از کوچه و پسکوچههای شهر کابل جوی خون جاری شد.