خبرگزاری صدای افغان(آوا) ـ کابل: مایک پمپئو روز دوشنبه(۱۴ دلو) در جریان نشست وزیران خارجه پنج کشورهای آسیای میانه با امریکا در تاشکند گفته بود که امریکا و طالبان در گذشته هم به امضای یک توافق نزدیک شده بودند، اما این مذاکرات به دلیل ناتوانی طالبان در نشان‌دادن جدیت‌شان ناکام ماند.
 
او گفته بود که "طالبان باید اراده و ظرفیت خود را در کاهش خشونت نشان دهد، دست از تهدید بردارد تا گفتگوهای بین الافغانی در فضای کمتر خشونت‌بار ادامه یاید و امیدواریم به آن مرحله برسیم؛ اگرچه هنوز نرسیده ایم."
 
این اظهارات پمپئو با واکنش ذبیح‌الله مجاهد، سخنگوی طالبان روبرو شد. او گفته که "روند مذاکرات را توییت ترامپ، خواست‌های متعدد امریکا و اختلافات مسئولان در واشنگتن و کابل با مشکلات مواجه ساخت؛ آقای پامپئو برف بام خود را بر بام ما نیندازد."
 
این اظهارات در حالی صورت می‌گیرد که زلمی خلیل‌زاد، نماینده ویژه امریکا برای صلح افغانستان، چند روز قبل اعتراف کرده بود که او به پیشرفت قابل ملاحظه‌ای در گفتگو با طالبان نرسیده است.
 
آگاهان سیاسی معتقدند که دو طرف مذاکره به یکدیگر اعتماد چندانی ندارند و همین موضوع باعث شده تا این مذاکرات بعد از حدود یک سال به نتیجه‌ای نرسد.
 
سید ناصر موسوی، آگاه مسایل سیاسی به خبرنگار آوا گفت که مشکلات زیادی در توافقنامه صلح وجود دارد که باعث شده تاکنون این روند به نتیجه نرسد و با وجود این مشکلات موجود، به نظر نمی‌رسد که در آینده‌ای نزدیک توافقنامه صلح طرفین امضا شود.
 
موسوی گفت، طالبان در مذاکره با امریکاهیچ وقت نگفته که حاضر است پایگاه های نظامیان امریکایی را در افغانستان باقی بماند. همچنین این گروه تاکنون حاضر نشده با حکومت و یا احزاب سیاسی به صورت مسقیم مذاکره کند که این موضوعات از چالش‌های مهم محسوب می‌شود.
 
این آگاه سیاسی افزود: همچنین طالبان تاکنون در مورد حکومت مشارکتی که متشکل از همه اقوام افغانستان، احزاب، حکومت فعلی و خود طالبان ایجاد باشد، اظهارنظر واضحی نکرده و آنان تلاش دارند تا امارت اسلامی مورد نظرشان را برقرار کنند.
 
او بیان کرد که اگر وضعیتی مشابه به عراق در افغانستان ایجاد شود و مجلس از امریکایی‌ها بخواهند تا از افغانستان خارج شود، آن‌ها به این خواسته توجهی نخواهند کرد و متناسب با وضعیت‌شان صلح را به پیش نخواهد برد، یعنی امریکایی‌ها آن‌چنان که وانمود می‌کنند، در بحث صلح افغانستان صادق نیستند.
 
موسوی اضافه کرد: امریکایی‌ها با توجه به منافع کشورشان و اولویت‌شان در منطقه و افغانستان، صلح را تعریف می‌کنند، که این موضوع یکی دیگر از اشکالات اساسی بحث صلح افغانستان است.
 
پیش از این یاسر محسنی، تحلیلگر سیاسی به آوا گفته بود که سیاست امریکایی‌ها خصوصا ترامپ باعث شده تا طالبان نسبت به این گروه بی‌اعتماد شود.
 
محسنی گفت که گره گفتگوهای صلح با توجه به شرایط افغانستان در حال حاضر پیچیده‌تر شده و اقدام چند ماه قبل ترامپ در مورد لغو مذاکرات، باعث حساسیت طالبان گردیده و این گروه با وسواس بیشتری روی بندهای این توافقنامه کار می‌کند.
 
اما ذبیح عبیدی، استاد دانشگاه به آوا گفت، توقعات طرفین در این مذاکرات از یکدیگر باعث شده تا این گفتگوها تاکنون به نتیجه نرسد.
 
او گفت، طالبان و امریکایی‌ها به یکدیگر اعتماد چندانی ندارند؛ این گروه خواهان خروج تمامی نظامیان خارجی از افغانستان است، اما امریکایی‌ها می خواهند در کشور حضور داشته باشند.
 
قابل ذکر است که گفتگوهای صلح در وضعیتی ابهام‌آمیز قرار دارد. پیش از این ارگ ریاست‌جمهوری با هرگونه طرح کاهش خشونت مخالفت کرده و آن را برای دولت و مردم افغانستان بی معنا دانسته است.
 
نمایندگان امریکا و طالبان بیش از یک سال است که برای دست‌یابی به یک توافق صلح در حال مذاکره هستند و تاکنون یازده دور مذاکره میان دو طرف برگزار شده، اما این نشست‌ها نتیجه قابل توجهی در پی نداشته است.
 
حمدالله محب، مشاور امنیت ملی رییس‌جمهور نیز در دیدار با گيلز ليو،ر شارژدافیر سفارت بریتانیا در کابل گفته است که پالیسی و راهبرد حکومت برای صلح واضح بوده، آتش‌بس برای همه افغان‌ها و به خصوص آغاز مذاکرات بین‌الافغانی اولویت دارد.
 
در همین حال دونالد ترامپ، رئیس جمهور امریکا شام گذشته(سه‌شنبه، 15 دلو) در سخنرانی سالانه‌اش در کنگره این کشور، بر برای پایان‌دادن افغانستان و شرق‌میانه تأکید کرده و گفته ات، می‌خواهد جنگ آمریکا در افغانستان پایان یابد و نظامیان آمریکایی به خانه برگردند.
 
کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان نیز روز گذشته در گزارشی گفت که در ۱۰ سال اخیر، از سال ۲۰۰۹ تا پایان سال ۲۰۱۹ میلادی، مجموعا ۸۶ هزار و ۸۲۳ تن فرد ملکی، به‌شمول زنان و اطفال در کشور کشته و زخمی شدند که از این میان ۲۸ هزار و ۹۷۹ تن کشته و ۵۷ هزار و ‌۸۴۴ تن دیگر مجروح شده‌اند.
 
بعد از حدود 18 سال از حضور نظامیان امریکایی در افغانستان، چشم انداز صلح در این کشور هنوز هم با ابهامات زیادی روبرو است و مشخص نیست که آیا طالبان و امریکایی ها به توافقی در مورد صلح دست خواهند یافت یا خیر؟