به گزارش خبرگزاری صدای افغان(آوا)، مرتضی خرمی، اتشه امورمهاجرین و عودت‌کنندگان مقیم زاهدان با تأیید این رویداد به خبرنگار آوا می‌گوید که بر اساس گزارش پزشکی قانونی، علاوه بر لت‌وکوب صورت گرفته، انگشت شصت چپ او از ناحیه دو بند شکسته و هم‌چنین دست راستش درز برداشته است.
 
فعلا دست چپ آقای خرمی گچ گرفته شده، احتمال گچ گرفتن دست راستش هم وجود دارد و دفتر نمایندگی امورمهاجرین در شهر زاهدان به صورت موقت و تا تأمین امنیت آن از سوی جمهوری اسلامی ایران مسدود شده است.
 
به گفته آقای خرمی، با وجود این‌که دفتر نمایندگی امورمهاجرین در شهر زاهدان، یک دفتر نمایندگی دیپلماتیک است، اما از سوی نیروهای امنیتی و انتظامی، با وجود درخواست‌های متعدد، اقدامی در جهت تأمین امنیت آن صورت نگرفته و بدون محافظ و موظف امنیتی می‌باشد.
 
وی خاطرنشان کرد که این قضیه به وزارت امورمهاجرین، قونسل‌گری افغانستان در زاهدان، نمایندگی وزارت امورخارجه ایران در زاهدان، نیروی انتظامی و اداره اتباع و مهاجرین خارجی زاهدان گزارش داده شد، اما هنوز افراد حمله‌کننده شناسایی و دستگیر نگردیده‌اند.
 
به گفته وی، این حادثه طی یک نامه از سوی سفارت افغانستان در تهران نیز به اطلاع وزارت امورخارجه ایران رسیده است.
 
اتشه امورمهاجرین افغانستان در زاهدان خواستار شناسایی و دستگیری عاملین این حمله و هم‌چنین اقدام جمهوری اسلامی ایران برای تأمین امنیت دفتر نمایندگی امورمهاجرین زاهدان به عنوان یک دفتر دیپلماتیک شد.
 
این در حالی است که به گفته وی، دفتر نمایندگی امورمهاجرین یک خیابان دورتر از ساختمان قونسل‌گری افغانستان در شهر زاهدان است و هر دو ساختمان کرایی اند.
 
خرمی با بیان این‌که در پیش دفتر آن‌ها، آدم‌های دلال و زورگوی زیاد از مهاجرین اخاذی می‌کنند، خاطرنشان کرد: "با وجود تقاضاهای مکرری که از دولت جمهوری اسلامی ایران داشتیم که برخی افراد زورگو و دلال از عودت‌کنندگان را برای ما مزاحمت خلق می‌کنند، بی‌نظمی ایجاد می‌کنند و اخاذی می‌کنند، شما یک نیروی امنیتی بگذارید که لااقل از درگیری که ما پیش‌بین بودیم، جلوگیری شود، متأسفانه دولت جمهوری اسلامی ایران در این زمینه به ما جواب رد دادند".
 
به گفته وی، اول این‌که مسئولین می‌گفتند دفتر مهاجرین یک مکان دیپلماتیک مثل قنسول‌گری نیست، اما با وجود حل این مسأله و نامه رسمی وزارت خارجه ایران که دفتر نمایندگی امورمهاجرین، یک مکان دیپلماتیک است، تاکنون هیچ نیروی امنیتی برای حافظت از این دفتر گماشته نشده است.
 
اتشه امورمهاجرین افغانستان در زاهدان ادامه داد: "دو سال پیش همسایه‌ها به دلیل مزاحمت و سر و صدای دلالان، به دادگاه عریضه کرده بودند، در نهایت تقریبا 4 ماه دفتر ما بسته شد و بنابر سعی و تلاش قنسول‌گری، سفارت، وزارت خارجه و وزارت امورمهاجرین، این دفتر دوباره باز و فعال شد، اما با نامه رسمی وزارت خارجه که به عنوان یک مکان دیپلماتیک به رسمیت شناخته شده است، اما بازهم مشکلات امنیتی ما حل نشد که این‌جا نیرویی موظف شود و جلوی کسانی که اخاذی و باج‌گیری می‌کنند، گرفته شود".
 
به گفته وی، "شماره‌های موتر دلالان و مشخصات‌شان را نیز بارها برای قونسل‌گری و پولیس فرستادیم، با وجودی که قونسل‌گری به نمایندگی وزارت خارجه ایران فرستاده، اما کدام اجراآتی در قسمت دور کردن آنان صورت نگرفته است".
 
حوزه فعالیت‌ها و وظایف دفتر نمایندگی امورمهاجرین در زاهدان
آقای خرمی توضیح داد که وظیفه دفتر آن‌ها رسیدگی به امورمهاجرین در ولایت‌های سیستان و بلوچستان، کرمان و هرمزگان است و آن‌ها وظایفی چون معرفی عودت‌کنندگان به افغانستان به اردوگاه الغدیر زاهدان، دیدار و ملاقات با مقام‌های مسئول و اموراتباع این ولایات و هم‌چنین رسیدگی به امور مهاجرینی که فوتی دارند یا دچار تصادف می‌شوند، عیادت از زخمی‌ها، گزارش‌های حادثات ترافیکی و مواردی از این دست است.
 
به گفته وی، قسمتی از شهروندان افغانستان به گونه قاچاق وارد خاک ایران می‌شوند و در مسیر راه ممکن است موتر حامل‌شان با رویداد ترافیکی مواجه شود و یا این‌که مورد تیراندازی قرار بگیرند و نمایندگی امورمهاجرین در زاهدان باید به وضعیت آن‌ها رسیدگی کند.
 
اما در قسمت عودت‌کنندگان که حادثه روز دوشنبه به نوعی به این بخش ارتباط دارد، خرمی خاطرنشان کرد: "ما عودت کنندگان خود معرف برای بازگشت به افغانستان را تثبیت هویت می‌کنیم و بعد از تثبیت هویت، آن‌ها را برای برگشت به کشو، به اردوگاه الغدیر زاهدان معرفی می کنیم".
 
وی خاطرنشان کرد که روزانه حداقل صد نفر مراجعه‌کننده دارند.
 
حمله به نمایندگی امورمهاجرین افغانستان در زاهدان چگونه روی داد؟
اتشه امورمهاجرین افغانستان در زاهدان با اشاره به این‌که زاهدان منطقه‌ای است که اکثرا بلوچ‌نشین بوده و تشخیص بلوچ افغانستانی، ایرانی و پاکستانی خیلی سخت است و اکثر خانواده‌ها با همراهان ایرانی به این دفتر مراجعه می‌کنند، حادثه حمله روز دوشنبه(27 جوزا) را این‌گونه به خبرنگار آوا توضیح داد:
"روز یک‌شنبه خانواده‌ای به ما برای عودت مراجعه کرد، یک مردی نیز همراه این خانواده بود. از آن آقا پرسیدم که برای چه آمدید داخل، گفت که با این خانواده هستم. پرسیدم ایرانی هستی؟ سه بار پرسیدم، گفت: بله، من ایرانی هستم. گفتم این خانم چه نسبتی با شما دارد و پاسخ داد: دختر عموی من است. گفتم اگر دختر عمویت است، پس او هم شناسنامه دارد، اما گفت که نه، شناسنامه ندارد و او به شکل پولی برای خود شناسنامه ایرانی درست کرده، و این خانم، افغان است. در حالی که این مرد به من دروغ می‌گفت، حرکت‌های‌شان شبیه زن و شوهر بود. من گفتم، اگر همسر یا دختر عمویت است، باید تذکره‌اش را بیاوری که من ببینم. اصرار کرد که راه نیمروز دور است و نمی‌تواند تذکره این خانم را بیاورد، اما من گفتم که هر روز مردم بین زاهدان و نیمروز رفت و آمد می‌کنند و نیمروز هم دور نیست، هر وقت تذکره‌اش را آوردید، من برایش نامه می‌دهم. گفتم اگر ایرانی هستی، من راهنمایی ات می‌کنم، برو قنسول‌گری و برای بچه و خانمت ویزا بگیر تا به افغانستان بروند و مشکلی نیست که راه حل نداشته باشد. در نهایت خلق‌شان تنگ شد و رفتند.
 
روز دوشنبه(27 حوزا) کمی دیرتر آن آقا خانمی که همراهش بود را با یک مرد و یک خانم ایرانی دیگر داخل آورد، من نامه می‌نوشتم، باز آمد و گفت که تذکره را آورده است، گفتم همان جا باشید، بعد از رسیدگی به مراجعینی که لیست گرفته شده، به کارشان رسیدگی می‌کنم، چون مراجعین خیلی زیاد بود، بازهم آمد و من مجددا گفتم بنشینید، خلاص که شدم، شما را صدا می‌کنم.
 
این‌بار این مرد سر و صدا کرد، گفتم یک کمپیوتر است و می‌بینید که کار می‌کنم، با سر و صدا مشکل حل نمی‌شود، باشید و من مشکل شما را حل می کنم، اما من را دشنام داد، گفتم بروید بیرون و حق ندارید دشنام بدهید، همان‌جا می خواست که سر من حمله کند که مراجعین نگذاشتند و او را بیرون کشیدند. من از این خانم‌ها پرسیدم که این آقا چه کاره شما است؟ گفتم داخل حیاط باشید، کارهای بقیه را که انجام دادم، شما را می‌خواهم و این‌ها رفتند.
 
15 تا 20 دقیقه بعد، ما مصروف کار بودیم که یک دفعه سر و صدا شد و سه نفر چوب به دست داخل شدند، من تا این‌ها را دیدم، آمدم دم در سالن و آن‌ها هم حمله کردند، با حضور مراجعین همان قدر شد که آن‌ها را از داخل سالن بیرون کردیم و به پولیس زنگ زدیم و موضوع را به نماینده وزارت خارجه ایران و قنسول‌گری افغانستان انعکاس دادیم".
 
آقای خرمی در مورد آسیب‌های وارد شده به خود و دفتر نمایندگی امورمهاجرین ادامه داد: "آن‌ها که بار اول داخل دفتر شدند، اول نگهبان را زدند، بعد شیشه‌های موتر را شکستند، بعد سر خودم حمله کردند که در حین دفاع، چون چوب‌های‌شان خیلی سنگین بود، متأسفانه شصت دست چپم از هر دو بندش شکسته و دست راستم نیز در حالت دفاع کردن شدیدا ضربه خورده است، چون آن‌ها به سرحد کشتن می‌زدند و خیلی هم دقت می‌کردند که به سرم بزنند، اما دفاع کردم.
 
قضیه را رسمی کردیم، به پولیس 110 زنگ زدیم، گزارش نوشتیم و بعد در کلانتری 11 زاهدان شکایت درج کردیم، پزشکی قانونی نیز تأیید کرد که دست چپم برعلاوه که ضربه دیده، شصت چپم از دو بندش شکسته که فعلا دست چپم در گچ است و دست راستم خیلی ورم داشت".
 
فعالیت آزادانه دلالان و زورمندان و بی‌تفاوتی نیروهای امنیتی در زاهدان
اتشه امورمهاجرین افغانستان در زاهدان در پاسخ به این سوال خبرنگار آوا در مورد دلالان و زورمندانی که در مقابل این نمایندگی حضور و فعالیت دارند، گفت: "این‌ها دلال هستند، یعنی شبیه قاچاقبر اند و دو گروه هستند؛ گروه اول قاچاقبرانی اند که با کسانی که می‌خواهند به افغانستان برگردند، تماس می‌گیرند و آن‌ها از پشت پاسگاه نصرت آباد زاهدان گرفته، با خود به مقابل دفتر امورمهاجرین می‌آورند و از آن‌ها اخاذی می‌کنند. به عنوان مثال، تثبیت هویت و صدور نامه‌ای که به عودت‌کنندگان می‌دهیم، رایگان است، اما دلالان و قاچاقبران از مهاجرین عودت‌کننده ها پول می‌گیرند و می‌گویند از قنسول‌گری برای شما نامه می‌گیرم و شما را به اردوگاه روان می کنیم. از سوی دیگر، اردوگاه 153 هزار تومان به خاطر عودت هر مهاجر هزینه می‌گید، این دلالان این مبلغ را از مهاجرین می‌گیرند و می‌گوید کسی در اردوگاه از آن‌ها پول نمی‌گیرد، اما وقتی مهاجرین این‌جا می‌آیند، می‌بینند که خدمات رایگان است و از طرف دیگر، اردوگاه نیز پول خود را می‌گیرد".
 
به گفته وی، با وجود این‌که به کرار از حضور و فعالیت آزادانه این قاچاقبران و دلالان به پولیس، قونسل‌گری افغانستان و یا اداره اتباع سیستان و بلوچستان شکایت کرده‌اند، متأسفانه جلو آن‌ها گرفته نمی‌شود.
 
آقای خرمی در مورد گروه دوم  این زورگویان افزود: "گروه دیگر این زورگویان همین‌جا(مقابل دفتر امورمهاجرین) می‌آیند و مردم را می‌ترسانند و اخاذی می‌کنند؟ زیرا کسی که بیش از سه دفعه به افغانستان رفته باشد، برای بار بعدی 150 هزار تومان جریمه می‌شود و اگر بار دیگر بعد از جریمه بخواهد به افغانستان برگردد، برای یک ماه در اردوگاه نگه‌داری می‌شود و این گروه از زورگویان، این عودت‌کنندگان را پیش خود می‌خواهد و از پیش‌شان اخاذی می‌کنند".
 
وی تأکید کرد، هر بار که از نیروهای امنیتی برای برخورد با این زورگویان و دلالان درخواست کرده‌اند، نیروهای امنیتی کمکی نکرده‌اند؛ "وقتی پولیس بیاید، متواری می‌شوند و وقتی پولیس رفت، پس می‌آیند".
 
اتشه امورمهاجرین افغانستان در زاهدان بار دیگر تأکید کرد که بر اساس نامه رسمی وزارت امورخارجه ایران، این دفتر به عنوان یک مکان دیپلماتیک پذیرفته شده، اما تاکنون محافظ امنیتی ندارد و آن‌ها هر روز با مشکلات امنیتی روبرو اند.
 
وی خواستار شناسایی و دستگیری عاملین حمله به دفتر نمایندگی امورمهاجرین افغانستان در زاهدان شد.
 
آقای خرمی خاطرنشان کرد که حتی نیرهای امنیتی حرمت دفتر نمایندگی امورمهاجرین را نگه نمی‌دارند و مهاجرین را از پیش آن دستگیر کرده، با خود می‌برند.