شهروندان کابل از افزایش گداها در این شهر شکایت دارند. این شهروندان می‌گویند، در هر کوچه پر رفت و آمد کابل، حتما یک و یا دو کودک گدا وجود دارد.
به گزارش خبرگزاری صدای افغان(آوا)، نعمت‌الله یوسفی، باشنده کابل در مورد افزایش کودکان گدا در این شهر به خبرنگار آوا می‌گوید، این کودکان گدا از صبح تا شام فریاد گرسنگی سرمی‌دهند و وقتی یک نفر با لباس منظم از نزد این کودکان گدا بگذرد، به پاهای آن می‌افتند و گریه و زاری می‌کنند.
به گفته وی، اکثر این گداها کودکان خرد و زیر سند اند؛ هیچ معلوم نیست که از کجا می‌آیند و شب کجا می‌شوند؟ این‌ها تمام روز در این هوای سرد، زیر برف و باران نشسته‌اند.
این در حالی است که که دفتر بین‌المللی حمایت از کودکان با تاکید بر این‌که در ۲۰ سال گذشته بسیاری از کودکان در مناطق جنگ‌پذیر زندگی کرده‌اند، اعلام کرده که افغانستان در بین ۱۰ کشور بد جهان برای کودکان قرار دارد.
افغانستان، یمن، سودان جنوبی، جمهوری آفریقای مرکزی، جمهوری دموکراتیک کنگو، سوریه، عراق، مالزی، نیجریه و سومالی از جمله کشورهایی هستند که کودکان این کشورها در سال ۲۰۱۷ به شدت تحت تأثیر ناامنی و فقر قرار گرفتند.
هم‌چنان در اعلامیه دفتر بین‌المللی حمایت کودکان آمده است که به اساس گزارش سازمان ملل در سال ۲۰۱۷م، بیش از ۳۱۷۹ کودک در افغانستان کشته و زخمی شدند و زیادتر آن‌ها از اثر امراض مختلف مانند سوءتغدیه، نبود آب صحی و خدمات بهداشتی رنج می‌برند.
در این بین، این دفتر تصریح کرده که 70 درصد ۳.۷ میلیون کودک بازمانده از مکتب در افغانستان را دختران تشکیل می‌دهد.
کارشناسان اجتماعی نیز می‌گویند که سرنوشت کودکان افغانی بسیار غم‌انگیز است، زیرا این کودکان هنگامی که جنگ سایه پدر و مادر را از آنان می‌گیرد، دیگر در این کشور نهاد و اداره‌ای نیست که از این کودکان بی‌سرپرست حمایت نموده و سرپرستی آنان را به عهده بگیرد.
محمد صابر، کارشناس اجتماعی در مورد افزایش کودکان گدا در شهر کابل به آوا گفت، نزدیک به چهار دهه جنگ و خشونت در افغانستان سبب شده که هزاران کودک پدر و مادر خود را از دست بدهند، اما هیچ نهادی نیست که به طور اساسی از این کودکان حمایت و سرپرستی کند.
وی با بیان این‌که اگر اين بخش از جامعه مورد توجه جدي قرار نگيرد، تهديدهاي زيادي را در آینده متوجه كشور خواهد کرد، افزود که وجود نيروي انسانی سالم، تحصيل كرده و متخصص در هر كشوري از ضروريات اوليه و اساسي آن کشور است و چنين نيروهایي بايد از ميان همین کودکان تأمين گردد.
صابر خاطرنشان ساخت که دولت باید تمام تلاش خود را در جهت کمک به کودکان و بهبود وضعیت آنان انجام دهد و در اين زمينه از هيچ تلاشي دريغ نكند.
وی با تأسف گفت، با توجه به تداوم خشونت‌ها در افغانستان و ناتوانی حکومت در مهار آن، روز به روز بر تعداد کودکان بی‌سرپرست و یتیم در کشور افزوده می‌شود.
خواستیم که در این زمینه دیدگاه وزارت کار و امور اجتماعی را نیز داشته باشیم، اما با تماس‌های مکرر موفق نشدیم.
به گزارش خبرگزاری صدای افغان(آوا)، نعمت‌الله یوسفی، باشنده کابل در مورد افزایش کودکان گدا در این شهر به خبرنگار آوا می‌گوید، این کودکان گدا از صبح تا شام فریاد گرسنگی سرمی‌دهند و وقتی یک نفر با لباس منظم از نزد این کودکان گدا بگذرد، به پاهای آن می‌افتند و گریه و زاری می‌کنند.
به گفته وی، اکثر این گداها کودکان خرد و زیر سند اند؛ هیچ معلوم نیست که از کجا می‌آیند و شب کجا می‌شوند؟ این‌ها تمام روز در این هوای سرد، زیر برف و باران نشسته‌اند.
این در حالی است که که دفتر بین‌المللی حمایت از کودکان با تاکید بر این‌که در ۲۰ سال گذشته بسیاری از کودکان در مناطق جنگ‌پذیر زندگی کرده‌اند، اعلام کرده که افغانستان در بین ۱۰ کشور بد جهان برای کودکان قرار دارد.
افغانستان، یمن، سودان جنوبی، جمهوری آفریقای مرکزی، جمهوری دموکراتیک کنگو، سوریه، عراق، مالزی، نیجریه و سومالی از جمله کشورهایی هستند که کودکان این کشورها در سال ۲۰۱۷ به شدت تحت تأثیر ناامنی و فقر قرار گرفتند.
هم‌چنان در اعلامیه دفتر بین‌المللی حمایت کودکان آمده است که به اساس گزارش سازمان ملل در سال ۲۰۱۷م، بیش از ۳۱۷۹ کودک در افغانستان کشته و زخمی شدند و زیادتر آن‌ها از اثر امراض مختلف مانند سوءتغدیه، نبود آب صحی و خدمات بهداشتی رنج می‌برند.
در این بین، این دفتر تصریح کرده که 70 درصد ۳.۷ میلیون کودک بازمانده از مکتب در افغانستان را دختران تشکیل می‌دهد.
کارشناسان اجتماعی نیز می‌گویند که سرنوشت کودکان افغانی بسیار غم‌انگیز است، زیرا این کودکان هنگامی که جنگ سایه پدر و مادر را از آنان می‌گیرد، دیگر در این کشور نهاد و اداره‌ای نیست که از این کودکان بی‌سرپرست حمایت نموده و سرپرستی آنان را به عهده بگیرد.
محمد صابر، کارشناس اجتماعی در مورد افزایش کودکان گدا در شهر کابل به آوا گفت، نزدیک به چهار دهه جنگ و خشونت در افغانستان سبب شده که هزاران کودک پدر و مادر خود را از دست بدهند، اما هیچ نهادی نیست که به طور اساسی از این کودکان حمایت و سرپرستی کند.
وی با بیان این‌که اگر اين بخش از جامعه مورد توجه جدي قرار نگيرد، تهديدهاي زيادي را در آینده متوجه كشور خواهد کرد، افزود که وجود نيروي انسانی سالم، تحصيل كرده و متخصص در هر كشوري از ضروريات اوليه و اساسي آن کشور است و چنين نيروهایي بايد از ميان همین کودکان تأمين گردد.
صابر خاطرنشان ساخت که دولت باید تمام تلاش خود را در جهت کمک به کودکان و بهبود وضعیت آنان انجام دهد و در اين زمينه از هيچ تلاشي دريغ نكند.
وی با تأسف گفت، با توجه به تداوم خشونت‌ها در افغانستان و ناتوانی حکومت در مهار آن، روز به روز بر تعداد کودکان بی‌سرپرست و یتیم در کشور افزوده می‌شود.
خواستیم که در این زمینه دیدگاه وزارت کار و امور اجتماعی را نیز داشته باشیم، اما با تماس‌های مکرر موفق نشدیم.