سید رضا موسوی، استاد و مدرس ورزش رزمی جوجیتسو، عضو پیشین تیم ملی افغانستان و مربی این تیم، نماینده فدراسیون جوجیتسو در ایران و هم‌چنین نماینده افغانستان در سازمان جهانی جوجیتسو WFJ که قهرمان متعددی را در این رشته تربیت کرده و از افتخارات ورزش مهاجرین است، از بی‌مهری، بی‌توجهی و ظلم فدراسیون جوجیتسوی کشور به ورزشکاران نخبه مهاجر در این رشته ورزشی که در رنکینگ جهانی نیز حضور دارند، انتقاد می‌کند و از کمیته ملی المپیک و ریاست تربیت بدنی می‌خواهد به مشکلات و تخلف‌های موجود در فدراسیون جوجیتسو به خصوص پس از تغییر رهبری این فدراسیون در ماه ثور سال جاری رسیدگی کند.
به گزارش خبرگزاری خبرگزاری صدای افغان(آوا) از تهران، این قهرمان تیم ملی جوجیتسوی کشور در گفت‌وگو با خبرنگار آوا در تهران، با شکایت از رویکرد کنونی در فدراسیون جوجیتسوی افغانستان که منکر دست‌آوردها و افتخارات نخبگان ورزشکار مهاجر شده، از کنار زده شدن عامدانه قهرمانان جوجیتسوی مهاجر برای حضور در مسابقات آسیایی اندونزی و فرستادن بازیکنان از یک باشگاه ورزشی خاص سخن گفت.
به دنبال این اقدام، تیم ملی جوجیتسوی افغانستان با وجود در اختیار داشتن ورزشکاران نخبه، ضعیف‌ترین نتیجه را در طول سال‌های گذشته به دست آورده است. در جریان مسابقات آسیایی اندونزی، یکی از اعضای تیم افغانستان در مدت 9 ثانیه در مقابل یک ورزشکار عادی از عربستان ضربه فنی شده و سریع‌ترین ضربه فنی مسابقات را به نام خود ثبت می‌کند.
این استاد جوجیستو با اشاره به مسابقات جهانی پیش رو در این رشته، خواهان رسیدگی کمیته ملی المپیک و ریاست تربیت بدنی به مشکلات موجود فدراسیون جوجیتسو و هم‌چنین تغییر رویکرد رهبری این فدراسیون در قبال نخبگان ورزش مهاجرین شد.
سید رضا موسوی، قهرمان جوجیتسوی افغانستان کیست؟
سید رضا موسوی، متولد سال 1370 در کشور ایران، مدت 14 سال است که رشته جودو و جوجیتسو به صورت حرفهای کار می‌کند.
او از یک سال به این‌سو نماینده افغانستان در سازمان جهانی جوجیتسو WFJ است.
آقای موسوی که فعلا در شهر ورامین ولایت تهران حضور و فعالیت دارد، سابقه حضور در تیم ملی جوجیتسوی کشور و مربی‌گری این تیم را در کارنامه دارد و افتخارات متعددی برای افغانستان در مسابقات آسیایی و جهانی خلق کرده است. وی فعلا مسئول انجمن ملی جودو و جوجیتسوی افغانستان در ایران است که زیر نظر فدراسیون جوجیتسوی کشور فعال شده است. سید رضا موسوی در عین نماینده فدراسیون جوجیتسوی افغانستان در ایران می‌باشد.
وی در سال 2008 میلادی در مسابقات آسیایی تهران به عنوان اولین ملی‌پوشان جوجیتسوی افغانستان، توانست مدال نقره بگیرد و چون فدراسیون جوجیتسوی افغانستان در این سال تأسیس شده، اولین مدال‌آور تاریخ جوجیتسوی افغانستان است.
سید رضا موسوی از سال 2008 پیراهن تیم ملی جوجیتسوی افغانستان را به تن کرده، پس از مدال نقره مسابقات آسیایی تهران در این سال، مدال برنز مسابقات جوانان آسیا را در جزیره کیش ایران در سال 2010 به دست آورده است.
شاگردان سید رضا موسوی در رنکینگ جهانی
این قهرمان جوجیتسوی افغانستان در سال 2012 با دو بازیکن به نیابت از تیم ملی جوجیتسوی افغانستان در مسابقات آسیایی جزیره کیش ایران شرکت کرده و مربی این تیم بوده است. در این مسابقات، در وزن 62 و 69 کیلوگرام، آقایان علی‌مراد اخلاقی و محمد ابراهیمی، از ورزشکاران مهاجر حضور داشتند که به یک مدال برنز دست یافتند.
در مسابقات آسیایی ایندوگیمز یا داخل سالن ترکمنستان در سال 2017 نیز مرتضی حسینی و مهدی ابراهیمی از ورزشکاران جوجیتسوی مهاجر و شاگردان رسید رضا حسینی در تیم ملی کشور حضور داشتند که مرتضی حسینی نفر پنجم این مسابقات در رشته خود شد.
این در حالی است که این دو ورزشگاه در رنکینگ سازمان جهانی جوجیتسو حضور دارند و در سطح جهانی حرفی برای گفتن دارند. بر اساس آمار سال 2016 و قبل از مسابقات ایندوگیمزم عشق آباد، آقای مرتضی حسینی در رنکینگ جهانی، در جایگاه 87 در بین 127 نفر قرار داشته است.
رهبری جدید فدراسیون جوجیتسو و کنار زده شدن ورزشکاران نخبه مهاجر از مسابقات آسیایی اندونزی
با وجود وعده‌هایی که رییس پیشین فدراسیون جوجیتسوی افغانستان در سفر به تهران و دیدار با ورزشکاران مهاجر داشته، این ورزشکاران با معرفی رییس جدید این فدراسیون، آقای صابری، مورد بی‌توجهی قرار گرفته و شانس حضور و افتخارآفرینی در مسابقات آسیایی اندونزی 2018 را از دست دادند.
در نوار تصویری که سید رضا حسینی در اختیار خبرنگار آوا قرار داده، فهیم فدایی، رییس پیشین فدراسیون جوجیتسوی کشور در سفر به ایران و دیدار نزدیک با ورزشکاران جوجیتسوی مهاجر و حضور در تمرینات آن‌ها، وعده می‌سپارد که هر زمانی این فدراسیون ورزشکاران خود را به مسابقات بین‌المللی اعزام می‌کند، از سید رضا حسینی و ورزشکاران مهاجر استفاده خواهد کرد.
اما به گفته سید رضا موسوی در مصاحبه با خبرنگار آوا، "بعضی از دوستان طی صحبت‌ها و مشکلاتی که پیش آمد، حضور ما در تیم ملی و بچه‌های مهاجر را کلا منکر شده و گفتند که اصلا بچه‌های مهاجر هیچ اشتراکی در تیم ملی نداشته‌اند".
این در حالی است که به گفته امیر همسایه، رییس سازمان آسیایی جوجیتسو WFJ که از جمهوری اسلامی ایران است، او به کار کردن با بچه‌های ورزشکار و مهاجر افغانستان افتخار می‌کند.
در یک صحبت ویدئویی آقای همسایه آمده است: "یکی از افتخارات من این است که با بچه‌های افغانستان دارم کار می‌کنم و سرمربی‌شان که یکی از شاگردان خوب من است، آقای موسوی، در سال 2008 قهرمان جوجیتسو شدند در ایران، او در مسابقات آسیایی 2010 جوانان جهان قهرمان شد".
به گفته این مربی و مقام جوجیتسوی آسیا؛ "من مطمئن هستم همین تیم(تیم سید رضا موسوی) اگر در مسابقات آسیایی و جهانی شرکت کند، مطمئنا مقام می‌آورد. من مطمئن هستم اگر حمایت سازمان تربیت بدنی افغانستان باشد، این تیم به راحتی می‌تواند مدال بگیرد".
داستانی جان‌سوز از تخلف و فساد در فدراسیون جوجیتسو و بی‌توجهی و ظلم به ورزشکاران مهاجر
نماینده افغانستان در سازمان جهانی جوجیتسو WFJ در گفت‌وگو با خبرنگار آوا در مورد عدم حضور ورزشکاران نخبه جوجیتسوی مهاجر در مسابقات آسیایی اندونزی و نتیجه بسیار ضعیف تیم ملی جوجیتسوی افغانستان در این مسابقات چنین گفت:
"در ماه ثور امسال(1397) انتخابات فدراسیون جوجیتسو انجام شد. فکر می‌کنم هیچ کمیته المپیکی سه ماه مانده به مسابقات المپیک آسیایی رییس فدراسیون را عوض کند، چون رییس جدیدی هم اگر در کار باشد،نمی تواند که در این سه ماه تیم ملی تشکیل بدهد یا کاری انجام بدهد. فکر می‌کنم انتخابات در زمان نامناسبی انجام شد و آقای صابری که قبلا مربی تیم ملی بود، به ریاست جدید این فدراسیون گماشته شدند.
من در آن موقع با ایشان در ارتباط شدم. آقای صابری گفتند که شما به صفت نماینده فدراسیون جوجیتسوی افغانستان در ایران باقی بمانید، چون سالیان سال است که در جوجیستوی کشور همکار ما هستید و اشتراک داشتید و ما هم پذیرفتیم.
به دنبال آن، آقای حفیظ‌الله عباسی عضو هیأت رئیسه فدراسیون که تمام مکالمات من با ایشان موجود است، گفتند که ده روز بعد از ماه رمضان، مسابقات انتخابی تیم ملی برای مسابقات المپیک آسیایی اندونزی در کابل برگزار می‌شود. ما نیز گفتیم که کارهای بچه‌ها را انجام می‌دهیم و بسیار دوندگی‌ها در وزارت کشور ایران شد، چون خروج بچه‌های مهاجر از ایران به این آسانی نیست، ما به سفارت مراجعهکردیم، دوندگی کردیم، پاسپورت‌های‌شان را هماهنگ کردیم و از سفارت گرفتیم. چون خیلی از بچه‌ها جوان و مجرد هستند، برای‌شان تغییر وضعیت و خروجی خیلی سخت انجام می‌شود، حتما یا کل خانواده باید تغییر وضعیت بدهد و پاسپورت بگیرد یا کار یک نفر را به سختی انجام می‌دهند. با کلی نامه‌نگاری و دوندگی این کار انجام شد تا بچه‌ها بتوانند در مسابقات انتخابی تیم ملی برای مسابقات جاکارتا اشتراک کنند.
ولی متأسفانه وقتی ما با آقای حفیظ‌الله عباسی به تماس شدیم که تاریخ دقیق مسابقات انتخابی را مشخص کنیم، گفت که نه! ما لیست بازیکنان را به کمیته ملی المپیک روان کردیم! گفتیم ما دو ماه قبل از المپیک با شما صحبت کردیم، کارها انجام شده و حرف‌ها زده شده، شما قرار بود تاریخ مسابقات انتخابی را برای ما مشخص کنید، حالا چطور شده که بی‌خبر لیست بازیکنان تیم ملی به کمیته ملی المپیک داده شده؟ باز چه کسانی در این لیست حضور دارند؟ به ما گفته شد که اطلاعی ندارد؟! چطور می‌شود شما عضو هیأت رئیسه فدراسیون باشید، اما اطلاع نداشته باشید چه کسانی در لیست مسابقات جاکارتا قرار داده شده‌اند؟ اما گفتند که ما خبر نداریم!
پس از این مسأله، ما هم شروع کردیم به اعتراض و شکایت به کمیته المپیک، به خود فدراسیون جوجیتسو، اما هیچ کس جواب ما را نداد.
روز آخر که عکس تیم اعزامی جوجیتسو به مسابقات آسیایی منتشر شد، دیدیم 5 نفری که به این مسابقات رفتند(3 مرد و 2 خانم)، به گفته خود آقای عباسی، از باشگاه فجر متعلق به ایشان است.
این در حالی است که برای مسابقات آسیایی، آقای حسین بخش صفری که طلای مسابقات ایندوگیمز ترکمنستان را در رشته کانتکت جوجیتسو داشت، در رشته جوجیستوی برزیلی به مسابقات آسیایی فرستاده می‌شود؛ در حالی که ورزشکاران قوی در این رشته در میان بچه‌ها مهاجر حضور دارند که اسم‌شان در رنکینگ فدراسیون جهانی جوجیتسو است. درست است که آقای صفری ورزشکار خوبی است، اما اصلا سابقه مسابقه در رشته جوجیتسوی برزیلی ندارد و نامش در رنکینگ جهانی در وزن 62 کیلوگرام نیست. سوال این‌جاست که چطور می‌شود او بدون مسابقات انتخابی در رشته‌ای که هیچ تخصصی ندارد و مدالی نگرفته، به جای دوستانی مثل آقای مرتضی حسینی و کسانی که نام‌شان در رنکینگ جهانی است، به مسابقات مهمی چون بازی‌های آسیایی جاکارتا اعزام می‌شوند؟!".
ضربه فنی در مقابل عربستان در 9 ثانیه/ اتفاقات جاکارتا برای ما خیلی سخت تمام شد
سید رضا حسینی در ادامه گفت‌وگو با خبرنگار آوا خاطرنشان کرد که در مورد ضعیف بودن تیم ملی جوجیتسو و نتایج ضعیف این تیم پیشاپیش به ریاست این فدراسیون در کابل هشدار داده، اما کسی به این هشدارها توجه نکرده و سرنوشت غم‌باری برای اعضای تیم ارسالی به اندونزی رقم خورده است.
وی قضایای افتضاح تیم ملی جوجیتسو در مسابقات اندونزی را این‌گونه بیان کرد:
"من در این مورد به آقای صابری، رییس فدراسیون و هم‌چنین آقای عباسی بسیار تذکر دادم که این کار شما باعث یک شکست بسیار سنگین برای تیم ملی جوجیتسو در مسابقات اندونزی می‌شود، چون من از سرمایه‌گذاری کشورهای مختلف در رشته جوجیتسوی برزیلی اطلاع داشتم.
اما چطور می‌شود بچه‌های مهاجر که همواره بدنه و کمک تیم ملی جوجیتسو بوده، از تیم ملی خط می‌خورند و کنار گذاشته می‌شوند؟! چطور می‌شود که نفر 78م رنکینگ سازمان جهانی، مرتضی حسینی بدون مسابقات انتخابی از تیم ملی کنار گذاشته می‌شود؟ چطور می‌شود مهدی ابراهیمی در وزن 77 کیلوگرام و تیم ملی جوجیتسوی افغانستان که در کابل قهرمان کشور شده است، کنار گذاشته می‌شود و دوستانی با 40 سال سن که طبق قانون از 35 سال به بالا پیش‌کسوت محسوب می‌شوند، به المپیک آسیایی فرستاده می‌شود؟ چطور می‌شود که تیم جوجیتسوی مهاجرین که سال گذشته قهرمان مسابقات کشوری ایران شد، از تیم ملی افغانستان کنار گذاشته می‌شود؟
اتفاقاتی که در جاکارتا افتاد، برای ما خیلی سخت تمام شد، وقتی بازیکن آماده داریم، اما بدون مسابقات انتخابی، بازیکنانی به مسابقات آسیایی فرستاده می‌شوند که در 9 ثانیه جلوی عربستان سعودی که جوجیتسوی آن بسیار معمولی است، ضربه فنی می‌شود و سریع ترین ضربه فنی مسابقات را به نام خود ثبت می‌کند! این سرافکندگی برای کل جوجیتسوی کشور رقم خورده است.
آقای مهدی وکیلی، عضو تیم ارسالی بعد از مسابقه خود در اندونزی در مصاحبه‌ای با شبکه‌های افغانستان گفته بود که ما یک ماه در قرنطینه بودیم، نان می‌خوریم و می‌خوابیدیم، اما تمرینی نداشتیم، چون مربی ندارشتیم، آیا آقای صابری، رییس فدراسیون در جریان حضور ما در این ده سال نیست؟ آیا آقای حفیظ‌الله عباسی در جریان حضور ما در ورزش جوجیتسوی افغانستان نیست؟ چرا از حضور من استفاده نمی‌شود، در حالی که تیم ملی مربی ندارد؟ من مدرس جوجیتسوی برزیلی سازمان جوجیتسوی کوبودوی ایران هستم، این دوستان عزیز نمی‌توانستند از من استفاده کنند؟
ما هرچه به تماس می‌شویم، کسی جواب ما را نمی‌دهد؟ شما باید هزینه کنید، شما باید برای تشکیل تیم ملی ده سال عمر خود را بگذارید، ده سال یک مربی حرفهای را بگذارید، تمام این کارها را من انجام داده‌ام، چرا باید از کسانی که در جوجیتسوی کشور صاحب مدال بودند، استفاده نشود؟
متأسفانه با آخرین صحبت‌هایی که با حفیظ عباسی انجام دادم، او کلا منکر وجود ما شد و گفت که شما اصلا در تیم ملی حضور نداشتی و حرفهای شما هیچ دلیل و سندی ندارد!".
ضرورت نگاه نو به ورزش مهاجرین/ کمیته ملی المپیک به تخلفات رسیدگی کند
این قهرمان پیشین تیم ملی جوجیتسوی کشور از کمیته ملی المپیک، ریاست تربیت بدنی، مسئولین فدراسیون جوجیتسو و هم‌چنین رسانه‌ها می‌خواهد که به این مشکلات، تخلفات و بی‌توجهی به ورزش مهاجرین رسیدگی کنند و این همه زحمت و تلاش آن‌ها نادیده گرفته نشود.
وی از رسانه‌های کشور خواست که به سمت ورزش مهاجرین سوق داده شوند تا ورزش مهاجرین که قهرمان‌های آسیا و کشور هستند، دیده شوند.
این پیش‌کسوت تیم ملی جوجیتسوی کشور خاطرنشان کرد: من خواهش می‌کنم از کمیته ملی المپیک و رسانه‌ها که یک نگاه نو به ورزش مهاجرین بیاندازند.
مسابقات جهانی در پیش است/ فدراسیون جوجیتسو 6 ماه فرصت دارد
سید رضا حسینی با اشاره به این‌که مسابقات جهانی جوجیتسو را در پیش داریم و در مسابقات آسیایی کشورهایی چون امریکا، برزیل، فنلاند و سویدن که صاحب جوجیتسو هستند، حضور نداشتند، این سوال را مطرح کرد: دوستان عزیزی که در 9 ثانیه در مسابقات آسیای ضربه فنی می‌شوند، چطور می‌توانند در مسابقات جهانی در مقابل امریکا و جاپان و کشورهایی مثل برزیل مقاومت کنند؟!
این عضو پیشین تیم ملی جوجیتسوی کشور و مربی این تیم خواستار شایسته‌سالاری در انتخابات اعضای تیم ملی جوجیستو و برگزاری مسابقات انتخابی شد.
وی تأکید کرد که شش ماه تا مسابقات جهانی جوجیتسو فرصت باقی است و فدراسیون جوجیتسو باید از همین حال برای انتخاب تیم ملی از طرق برگزاری مسابقات وارد عمل شود و دقیقه 90 نگوید که "ما زمان کم داشتیم".
جوجیتسو چه ورزشی است؟
جوجیتسو یک هنر رزمی جاپانی است که بر مبارزه از فاصله نزدیک یا یک رقیب مسلح یا غیرمسلح تأکید دارد. جیو به معنی نرم یا منعطف و جیتسو به معنی هنر یا تکنیک است و کلمه "جوجیتسو" به استفاده از نیروی حریف علیه خودش اشاره دارد. جوجیتسو را به نوعی مادر همه ورزش‌های جاپانی می‌دانند و با تفکیک هر یک از فنون و ضربات، ورزش جدیدی را متولد کردند. جوجیتسو در ابتدا به هیچ غیرجاپانی آموزش نمی‌دادند، اما با گسترش آن، دیگر کشورها هم به جوجیتسو روی آوردند .
انواع متفاوتی از این هنر رزمی در باشگاه‌های جوجیتسو آموزش داده می‌شود. جوجیتسو امروزه هم در شکل سنتی خود و هم در اشکال ورزشی مدرن تمرین می‌شود. جودو یکی از ورزش‌های المپیکی است که در اوایل قرن ۱۹ توسط جیگارو کانو ابداع شد، بهبود یافته و علمی شده جوجیتسو است. سامبو و جوجیتسو برزیلی هم رشته‌های دیگری هستند که بر مبنای انواع اولیه جودو تکامل یافته‌اند.
به گزارش خبرگزاری خبرگزاری صدای افغان(آوا) از تهران، این قهرمان تیم ملی جوجیتسوی کشور در گفت‌وگو با خبرنگار آوا در تهران، با شکایت از رویکرد کنونی در فدراسیون جوجیتسوی افغانستان که منکر دست‌آوردها و افتخارات نخبگان ورزشکار مهاجر شده، از کنار زده شدن عامدانه قهرمانان جوجیتسوی مهاجر برای حضور در مسابقات آسیایی اندونزی و فرستادن بازیکنان از یک باشگاه ورزشی خاص سخن گفت.
به دنبال این اقدام، تیم ملی جوجیتسوی افغانستان با وجود در اختیار داشتن ورزشکاران نخبه، ضعیف‌ترین نتیجه را در طول سال‌های گذشته به دست آورده است. در جریان مسابقات آسیایی اندونزی، یکی از اعضای تیم افغانستان در مدت 9 ثانیه در مقابل یک ورزشکار عادی از عربستان ضربه فنی شده و سریع‌ترین ضربه فنی مسابقات را به نام خود ثبت می‌کند.
این استاد جوجیستو با اشاره به مسابقات جهانی پیش رو در این رشته، خواهان رسیدگی کمیته ملی المپیک و ریاست تربیت بدنی به مشکلات موجود فدراسیون جوجیتسو و هم‌چنین تغییر رویکرد رهبری این فدراسیون در قبال نخبگان ورزش مهاجرین شد.
سید رضا موسوی، قهرمان جوجیتسوی افغانستان کیست؟
سید رضا موسوی، متولد سال 1370 در کشور ایران، مدت 14 سال است که رشته جودو و جوجیتسو به صورت حرفهای کار می‌کند.
او از یک سال به این‌سو نماینده افغانستان در سازمان جهانی جوجیتسو WFJ است.
آقای موسوی که فعلا در شهر ورامین ولایت تهران حضور و فعالیت دارد، سابقه حضور در تیم ملی جوجیتسوی کشور و مربی‌گری این تیم را در کارنامه دارد و افتخارات متعددی برای افغانستان در مسابقات آسیایی و جهانی خلق کرده است. وی فعلا مسئول انجمن ملی جودو و جوجیتسوی افغانستان در ایران است که زیر نظر فدراسیون جوجیتسوی کشور فعال شده است. سید رضا موسوی در عین نماینده فدراسیون جوجیتسوی افغانستان در ایران می‌باشد.
وی در سال 2008 میلادی در مسابقات آسیایی تهران به عنوان اولین ملی‌پوشان جوجیتسوی افغانستان، توانست مدال نقره بگیرد و چون فدراسیون جوجیتسوی افغانستان در این سال تأسیس شده، اولین مدال‌آور تاریخ جوجیتسوی افغانستان است.
سید رضا موسوی از سال 2008 پیراهن تیم ملی جوجیتسوی افغانستان را به تن کرده، پس از مدال نقره مسابقات آسیایی تهران در این سال، مدال برنز مسابقات جوانان آسیا را در جزیره کیش ایران در سال 2010 به دست آورده است.
شاگردان سید رضا موسوی در رنکینگ جهانی
این قهرمان جوجیتسوی افغانستان در سال 2012 با دو بازیکن به نیابت از تیم ملی جوجیتسوی افغانستان در مسابقات آسیایی جزیره کیش ایران شرکت کرده و مربی این تیم بوده است. در این مسابقات، در وزن 62 و 69 کیلوگرام، آقایان علی‌مراد اخلاقی و محمد ابراهیمی، از ورزشکاران مهاجر حضور داشتند که به یک مدال برنز دست یافتند.
در مسابقات آسیایی ایندوگیمز یا داخل سالن ترکمنستان در سال 2017 نیز مرتضی حسینی و مهدی ابراهیمی از ورزشکاران جوجیتسوی مهاجر و شاگردان رسید رضا حسینی در تیم ملی کشور حضور داشتند که مرتضی حسینی نفر پنجم این مسابقات در رشته خود شد.
این در حالی است که این دو ورزشگاه در رنکینگ سازمان جهانی جوجیتسو حضور دارند و در سطح جهانی حرفی برای گفتن دارند. بر اساس آمار سال 2016 و قبل از مسابقات ایندوگیمزم عشق آباد، آقای مرتضی حسینی در رنکینگ جهانی، در جایگاه 87 در بین 127 نفر قرار داشته است.
رهبری جدید فدراسیون جوجیتسو و کنار زده شدن ورزشکاران نخبه مهاجر از مسابقات آسیایی اندونزی
با وجود وعده‌هایی که رییس پیشین فدراسیون جوجیتسوی افغانستان در سفر به تهران و دیدار با ورزشکاران مهاجر داشته، این ورزشکاران با معرفی رییس جدید این فدراسیون، آقای صابری، مورد بی‌توجهی قرار گرفته و شانس حضور و افتخارآفرینی در مسابقات آسیایی اندونزی 2018 را از دست دادند.
در نوار تصویری که سید رضا حسینی در اختیار خبرنگار آوا قرار داده، فهیم فدایی، رییس پیشین فدراسیون جوجیتسوی کشور در سفر به ایران و دیدار نزدیک با ورزشکاران جوجیتسوی مهاجر و حضور در تمرینات آن‌ها، وعده می‌سپارد که هر زمانی این فدراسیون ورزشکاران خود را به مسابقات بین‌المللی اعزام می‌کند، از سید رضا حسینی و ورزشکاران مهاجر استفاده خواهد کرد.
اما به گفته سید رضا موسوی در مصاحبه با خبرنگار آوا، "بعضی از دوستان طی صحبت‌ها و مشکلاتی که پیش آمد، حضور ما در تیم ملی و بچه‌های مهاجر را کلا منکر شده و گفتند که اصلا بچه‌های مهاجر هیچ اشتراکی در تیم ملی نداشته‌اند".
این در حالی است که به گفته امیر همسایه، رییس سازمان آسیایی جوجیتسو WFJ که از جمهوری اسلامی ایران است، او به کار کردن با بچه‌های ورزشکار و مهاجر افغانستان افتخار می‌کند.
در یک صحبت ویدئویی آقای همسایه آمده است: "یکی از افتخارات من این است که با بچه‌های افغانستان دارم کار می‌کنم و سرمربی‌شان که یکی از شاگردان خوب من است، آقای موسوی، در سال 2008 قهرمان جوجیتسو شدند در ایران، او در مسابقات آسیایی 2010 جوانان جهان قهرمان شد".
به گفته این مربی و مقام جوجیتسوی آسیا؛ "من مطمئن هستم همین تیم(تیم سید رضا موسوی) اگر در مسابقات آسیایی و جهانی شرکت کند، مطمئنا مقام می‌آورد. من مطمئن هستم اگر حمایت سازمان تربیت بدنی افغانستان باشد، این تیم به راحتی می‌تواند مدال بگیرد".
داستانی جان‌سوز از تخلف و فساد در فدراسیون جوجیتسو و بی‌توجهی و ظلم به ورزشکاران مهاجر
نماینده افغانستان در سازمان جهانی جوجیتسو WFJ در گفت‌وگو با خبرنگار آوا در مورد عدم حضور ورزشکاران نخبه جوجیتسوی مهاجر در مسابقات آسیایی اندونزی و نتیجه بسیار ضعیف تیم ملی جوجیتسوی افغانستان در این مسابقات چنین گفت:
"در ماه ثور امسال(1397) انتخابات فدراسیون جوجیتسو انجام شد. فکر می‌کنم هیچ کمیته المپیکی سه ماه مانده به مسابقات المپیک آسیایی رییس فدراسیون را عوض کند، چون رییس جدیدی هم اگر در کار باشد،نمی تواند که در این سه ماه تیم ملی تشکیل بدهد یا کاری انجام بدهد. فکر می‌کنم انتخابات در زمان نامناسبی انجام شد و آقای صابری که قبلا مربی تیم ملی بود، به ریاست جدید این فدراسیون گماشته شدند.
من در آن موقع با ایشان در ارتباط شدم. آقای صابری گفتند که شما به صفت نماینده فدراسیون جوجیتسوی افغانستان در ایران باقی بمانید، چون سالیان سال است که در جوجیستوی کشور همکار ما هستید و اشتراک داشتید و ما هم پذیرفتیم.
به دنبال آن، آقای حفیظ‌الله عباسی عضو هیأت رئیسه فدراسیون که تمام مکالمات من با ایشان موجود است، گفتند که ده روز بعد از ماه رمضان، مسابقات انتخابی تیم ملی برای مسابقات المپیک آسیایی اندونزی در کابل برگزار می‌شود. ما نیز گفتیم که کارهای بچه‌ها را انجام می‌دهیم و بسیار دوندگی‌ها در وزارت کشور ایران شد، چون خروج بچه‌های مهاجر از ایران به این آسانی نیست، ما به سفارت مراجعهکردیم، دوندگی کردیم، پاسپورت‌های‌شان را هماهنگ کردیم و از سفارت گرفتیم. چون خیلی از بچه‌ها جوان و مجرد هستند، برای‌شان تغییر وضعیت و خروجی خیلی سخت انجام می‌شود، حتما یا کل خانواده باید تغییر وضعیت بدهد و پاسپورت بگیرد یا کار یک نفر را به سختی انجام می‌دهند. با کلی نامه‌نگاری و دوندگی این کار انجام شد تا بچه‌ها بتوانند در مسابقات انتخابی تیم ملی برای مسابقات جاکارتا اشتراک کنند.
ولی متأسفانه وقتی ما با آقای حفیظ‌الله عباسی به تماس شدیم که تاریخ دقیق مسابقات انتخابی را مشخص کنیم، گفت که نه! ما لیست بازیکنان را به کمیته ملی المپیک روان کردیم! گفتیم ما دو ماه قبل از المپیک با شما صحبت کردیم، کارها انجام شده و حرف‌ها زده شده، شما قرار بود تاریخ مسابقات انتخابی را برای ما مشخص کنید، حالا چطور شده که بی‌خبر لیست بازیکنان تیم ملی به کمیته ملی المپیک داده شده؟ باز چه کسانی در این لیست حضور دارند؟ به ما گفته شد که اطلاعی ندارد؟! چطور می‌شود شما عضو هیأت رئیسه فدراسیون باشید، اما اطلاع نداشته باشید چه کسانی در لیست مسابقات جاکارتا قرار داده شده‌اند؟ اما گفتند که ما خبر نداریم!
پس از این مسأله، ما هم شروع کردیم به اعتراض و شکایت به کمیته المپیک، به خود فدراسیون جوجیتسو، اما هیچ کس جواب ما را نداد.
روز آخر که عکس تیم اعزامی جوجیتسو به مسابقات آسیایی منتشر شد، دیدیم 5 نفری که به این مسابقات رفتند(3 مرد و 2 خانم)، به گفته خود آقای عباسی، از باشگاه فجر متعلق به ایشان است.
این در حالی است که برای مسابقات آسیایی، آقای حسین بخش صفری که طلای مسابقات ایندوگیمز ترکمنستان را در رشته کانتکت جوجیتسو داشت، در رشته جوجیستوی برزیلی به مسابقات آسیایی فرستاده می‌شود؛ در حالی که ورزشکاران قوی در این رشته در میان بچه‌ها مهاجر حضور دارند که اسم‌شان در رنکینگ فدراسیون جهانی جوجیتسو است. درست است که آقای صفری ورزشکار خوبی است، اما اصلا سابقه مسابقه در رشته جوجیتسوی برزیلی ندارد و نامش در رنکینگ جهانی در وزن 62 کیلوگرام نیست. سوال این‌جاست که چطور می‌شود او بدون مسابقات انتخابی در رشته‌ای که هیچ تخصصی ندارد و مدالی نگرفته، به جای دوستانی مثل آقای مرتضی حسینی و کسانی که نام‌شان در رنکینگ جهانی است، به مسابقات مهمی چون بازی‌های آسیایی جاکارتا اعزام می‌شوند؟!".
ضربه فنی در مقابل عربستان در 9 ثانیه/ اتفاقات جاکارتا برای ما خیلی سخت تمام شد
سید رضا حسینی در ادامه گفت‌وگو با خبرنگار آوا خاطرنشان کرد که در مورد ضعیف بودن تیم ملی جوجیتسو و نتایج ضعیف این تیم پیشاپیش به ریاست این فدراسیون در کابل هشدار داده، اما کسی به این هشدارها توجه نکرده و سرنوشت غم‌باری برای اعضای تیم ارسالی به اندونزی رقم خورده است.
وی قضایای افتضاح تیم ملی جوجیتسو در مسابقات اندونزی را این‌گونه بیان کرد:
"من در این مورد به آقای صابری، رییس فدراسیون و هم‌چنین آقای عباسی بسیار تذکر دادم که این کار شما باعث یک شکست بسیار سنگین برای تیم ملی جوجیتسو در مسابقات اندونزی می‌شود، چون من از سرمایه‌گذاری کشورهای مختلف در رشته جوجیتسوی برزیلی اطلاع داشتم.
اما چطور می‌شود بچه‌های مهاجر که همواره بدنه و کمک تیم ملی جوجیتسو بوده، از تیم ملی خط می‌خورند و کنار گذاشته می‌شوند؟! چطور می‌شود که نفر 78م رنکینگ سازمان جهانی، مرتضی حسینی بدون مسابقات انتخابی از تیم ملی کنار گذاشته می‌شود؟ چطور می‌شود مهدی ابراهیمی در وزن 77 کیلوگرام و تیم ملی جوجیتسوی افغانستان که در کابل قهرمان کشور شده است، کنار گذاشته می‌شود و دوستانی با 40 سال سن که طبق قانون از 35 سال به بالا پیش‌کسوت محسوب می‌شوند، به المپیک آسیایی فرستاده می‌شود؟ چطور می‌شود که تیم جوجیتسوی مهاجرین که سال گذشته قهرمان مسابقات کشوری ایران شد، از تیم ملی افغانستان کنار گذاشته می‌شود؟
اتفاقاتی که در جاکارتا افتاد، برای ما خیلی سخت تمام شد، وقتی بازیکن آماده داریم، اما بدون مسابقات انتخابی، بازیکنانی به مسابقات آسیایی فرستاده می‌شوند که در 9 ثانیه جلوی عربستان سعودی که جوجیتسوی آن بسیار معمولی است، ضربه فنی می‌شود و سریع ترین ضربه فنی مسابقات را به نام خود ثبت می‌کند! این سرافکندگی برای کل جوجیتسوی کشور رقم خورده است.
آقای مهدی وکیلی، عضو تیم ارسالی بعد از مسابقه خود در اندونزی در مصاحبه‌ای با شبکه‌های افغانستان گفته بود که ما یک ماه در قرنطینه بودیم، نان می‌خوریم و می‌خوابیدیم، اما تمرینی نداشتیم، چون مربی ندارشتیم، آیا آقای صابری، رییس فدراسیون در جریان حضور ما در این ده سال نیست؟ آیا آقای حفیظ‌الله عباسی در جریان حضور ما در ورزش جوجیتسوی افغانستان نیست؟ چرا از حضور من استفاده نمی‌شود، در حالی که تیم ملی مربی ندارد؟ من مدرس جوجیتسوی برزیلی سازمان جوجیتسوی کوبودوی ایران هستم، این دوستان عزیز نمی‌توانستند از من استفاده کنند؟
ما هرچه به تماس می‌شویم، کسی جواب ما را نمی‌دهد؟ شما باید هزینه کنید، شما باید برای تشکیل تیم ملی ده سال عمر خود را بگذارید، ده سال یک مربی حرفهای را بگذارید، تمام این کارها را من انجام داده‌ام، چرا باید از کسانی که در جوجیتسوی کشور صاحب مدال بودند، استفاده نشود؟
متأسفانه با آخرین صحبت‌هایی که با حفیظ عباسی انجام دادم، او کلا منکر وجود ما شد و گفت که شما اصلا در تیم ملی حضور نداشتی و حرفهای شما هیچ دلیل و سندی ندارد!".
ضرورت نگاه نو به ورزش مهاجرین/ کمیته ملی المپیک به تخلفات رسیدگی کند
این قهرمان پیشین تیم ملی جوجیتسوی کشور از کمیته ملی المپیک، ریاست تربیت بدنی، مسئولین فدراسیون جوجیتسو و هم‌چنین رسانه‌ها می‌خواهد که به این مشکلات، تخلفات و بی‌توجهی به ورزش مهاجرین رسیدگی کنند و این همه زحمت و تلاش آن‌ها نادیده گرفته نشود.
وی از رسانه‌های کشور خواست که به سمت ورزش مهاجرین سوق داده شوند تا ورزش مهاجرین که قهرمان‌های آسیا و کشور هستند، دیده شوند.
این پیش‌کسوت تیم ملی جوجیتسوی کشور خاطرنشان کرد: من خواهش می‌کنم از کمیته ملی المپیک و رسانه‌ها که یک نگاه نو به ورزش مهاجرین بیاندازند.
مسابقات جهانی در پیش است/ فدراسیون جوجیتسو 6 ماه فرصت دارد
سید رضا حسینی با اشاره به این‌که مسابقات جهانی جوجیتسو را در پیش داریم و در مسابقات آسیایی کشورهایی چون امریکا، برزیل، فنلاند و سویدن که صاحب جوجیتسو هستند، حضور نداشتند، این سوال را مطرح کرد: دوستان عزیزی که در 9 ثانیه در مسابقات آسیای ضربه فنی می‌شوند، چطور می‌توانند در مسابقات جهانی در مقابل امریکا و جاپان و کشورهایی مثل برزیل مقاومت کنند؟!
این عضو پیشین تیم ملی جوجیتسوی کشور و مربی این تیم خواستار شایسته‌سالاری در انتخابات اعضای تیم ملی جوجیستو و برگزاری مسابقات انتخابی شد.
وی تأکید کرد که شش ماه تا مسابقات جهانی جوجیتسو فرصت باقی است و فدراسیون جوجیتسو باید از همین حال برای انتخاب تیم ملی از طرق برگزاری مسابقات وارد عمل شود و دقیقه 90 نگوید که "ما زمان کم داشتیم".
جوجیتسو چه ورزشی است؟
جوجیتسو یک هنر رزمی جاپانی است که بر مبارزه از فاصله نزدیک یا یک رقیب مسلح یا غیرمسلح تأکید دارد. جیو به معنی نرم یا منعطف و جیتسو به معنی هنر یا تکنیک است و کلمه "جوجیتسو" به استفاده از نیروی حریف علیه خودش اشاره دارد. جوجیتسو را به نوعی مادر همه ورزش‌های جاپانی می‌دانند و با تفکیک هر یک از فنون و ضربات، ورزش جدیدی را متولد کردند. جوجیتسو در ابتدا به هیچ غیرجاپانی آموزش نمی‌دادند، اما با گسترش آن، دیگر کشورها هم به جوجیتسو روی آوردند .
انواع متفاوتی از این هنر رزمی در باشگاه‌های جوجیتسو آموزش داده می‌شود. جوجیتسو امروزه هم در شکل سنتی خود و هم در اشکال ورزشی مدرن تمرین می‌شود. جودو یکی از ورزش‌های المپیکی است که در اوایل قرن ۱۹ توسط جیگارو کانو ابداع شد، بهبود یافته و علمی شده جوجیتسو است. سامبو و جوجیتسو برزیلی هم رشته‌های دیگری هستند که بر مبنای انواع اولیه جودو تکامل یافته‌اند.