شاهراه بامیان_ کابل؛ از مسیر ولایت میدان وردک یکی از این جاده های مخوف می‌باشد که هر شهروندی عادی و یا افرادِ که در یکی از نهادهای دولتی اعم از ملکی و نظامی کار می‌کنند از این مسیر با هزاران اضطراب، ترس و هراس عبور می‌نمایند.

ولایت بامیان در مرکز کشور با ولایات بغلان، میدان وردک و پروان مرز مشترک دارد.
شهروندان بامیان برای اینکه بتوانند به ولایات مرکزی، شمالی و دیگر ولایات  کشور سفر نمایند باید از شاهراه بامیان_ میدان وردک و یاهم از مسیر پروان به کابل و یا دیگر ولایت کشور سفر نمایند.
اما این شاهراه ها به مسیر مخوف، وحشت ناک و به یک جاده مرگ برای شهروندان غیر عادی شهروندان بامیان و دیگر مسافرین که به بامیان می آیند مبدل شده است.

شاهراه بامیان_ کابل؛ از مسیر ولایت میدان وردک یکی از این جاده های مخوف می‌باشد که هر شهروندی عادی و یا افرادِ که در یکی از نهادهای دولتی اعم از ملکی و نظامی کار می‌کنند از این مسیر با هزاران اضطراب، ترس و هراس عبور می‌نمایند.
دو ولسوالی میدان شهر و ولسوالی جلریز ولایت میدان وردک در مسیر اصلی این شاهراه قرار دارد، عبور مسافران از این ساحات به اندازه ای دشوار است که هر شهروندی که به نحوی در یکی از ادارات ملکی و نظامی دولتی کار مند میباشند با نزدیک شدن به این ساحات کلمه شانرا می‌خوانند، گویا هیچ امیدی برای سالم عبور کردن از این ساحه را ندارند.

شماری از مسافران و باشنده های این ولایت که از این شاهراه بخصوص از ولسوالی جلریز ولایت میدان‌وردک عبور می‌کنند هر کدام بازگو کننده‌ای چشم دید و رویداد تلخی هستند.

حسین موسوی؛ یکی از دانشجویان دانشگاه بامیان چشم دید اش را از ساحه جلریز ولایت میدان وردک این‌گونه نقل می‌کند:
" از کابل داشتیم به طرف بامیان می‌آمدیم، در مسیر راه در ولسوالی جلریز در ساحه ای بنام اسماعیل خیل رسیدیم، افراد مسلح زیادی را در آنجا دیدیم، ما را از موتر های مان پیاده کردند و با دقت کامل ما را تلاشی کردند در این مقطع کوتاه زمانی چشمم به جسد افتاد که در گوشه جاده در نزدیکی راه رو ها افتاده و از آن خون جاری بود به نظر می‌رسید گلویش بریده شده بود. صحنه ای دردناک بود اما آنچه بیشتر درناکتر بود برایم این بود که کودکان با خیال بی خیالی و آرام از کنار آن جسد عبور می‌کردند و هیچ ترس و هراسی نداشتند."

احمد شاه؛ یکی دیگر از باشنده های بامیان هست که بیش از ۵ سال است مسافر کشی می‌کند او می‌گوید:
۵ سال است از این مسیر و مسیر غوربند ولایت پروان رفت و آمد میکنم صحنه های جنگی زیادی را دیده ایم گاهاً در میان میدان جنگ طالبان و نیروهای امنیتی گیر کرد ام.
بدترین ساحه ولسوالی جلریز ولایت میدان‌وردک است که همیشه طالبان در کنار و اطراف سرک حضور دارند.
در مورد موارد مشکوک مسافرین را از موتر ها پیاده می‌کنند و تلاشی می‌کنند در صورتی که مسافرین اسنادی داشته باشند که به نحوی ثابت کند که کارمند دولت می‌باشد را با خود می‌برند.
هفته ای نیست که ما شاهد درگیری و یا هم جسد که در کنار جاده افتاده باشد را شاهد نباشیم برای ما بسیار درد ناک است و کسی جرئت نمی کند تا جسد را بردارد اما برای باشنده های محلی این ولسوالی دیدن جسد عادی شده است."
حاجی محمودی؛ عضو شورای ولایتی بامیان نیز عدم امنیت راه های مواصلاتی بامیان با سایر ولایت ها را چالش زا و نگران کننده خوانده می‌گوید که بامیان در حصار نا امنی های قرار گرفته است که هر آن ممکن است حتی امنیت درونی بامیان را نیز مختل سازد.
این عضو شورای ولایتی گفت:" حکومت باید شاهراه ها را به خوبی تامین امنیت کرده و نباید جان مسافران، سربازان و افراد که کارمند دولت هست به خطر بیافتد."

با این حال محمد طاهر زهیر والی بامیان به خبرنگار صدای افغان(آوا) می‌گوید:" در مدت سه سالِ که من به عنوان والی بامیان هستم متاسفانه گاهاً شاهد بروز حوادث ناگواری در مسیر شاهراه بامیان _ کابل در ساحه جلریز ولایت میدان وردک هستیم و آن اینکه افرادِ از این مسیر از موتر های شان پیاده می‌شوند و افراد وابسته به دولت و نهاد های امنیتی شناسایی و شهید می‌شوند و حتی اگر مردم آزار و اذیت نبینند، به یک نگرانی روحی برای مردم این ولایت مبدل شده است.
آقای زهیر افزود، تعدادی افرادی هستند که مسافران که از این ساحه عبور میکنند را برای مخالفین راپور میدهند و طالبان نیز پس از شناسایی افراد که وابسته به نهاد های امنیتی باشند را شهید می نمایند.

والی بامیان افزود، هر چند هرسال در فصل تابستان عملیات های از سوی نهاد های امنیتی در بخش های از این مسیر از جمله ولسوالی جلریز راه اندازی می شود اما هنوزهم مخالفین در این ساحه به قوت خود حضور دارند.

به گفته آقای زهیر به منظور بهبود امنیت مرزی بامیان رییس جمهور کشور قطعه ۴۴۴ امنیتی را در قالب ریاست امنیت ملی این ولایت به زودی ایجاد خواهد شد  که کار آن جریان دارد و در کنار آن یک قطعه خیزش کمکی هم در این ولایت به کمیت نزدیک به ۲۰۰ تن ایجاد شده است.

عبدالرحمان منگل؛ سخنگوی والی میدان وردک می‌گوید که عموماً شاهراه نمبر یک در حالت عادی بوده اما گاهی اوقات طالبان بر پوسته

های امنیی این ولایت حمله کرده و ممکن است تعدادی از شهروندان و عابران حین درگیری گروهای مخالف دولت و نیروهای امنیتی زخمی و یا هم شهید شود.
اقای منگل به خبرنگار صدای افغان(آوا)، گفت:" گروه طالبان در  ولایت میدان وردک فعالیت جدی داشته و همواره ما عملیات پاکسازی را در بخش های این ولایت راه اندازی کرده ایم."
نا امنی شاهراه کابل_ بامیان از این مسیر قربانی های زیادی از مسافران بامیان و سایر عابرین که از این مسیر میگذرند مایه نگرانی همیشه‌گی برای شهرواندن ولایات بامیان، دایکندی و بعضاً  ولایت غور بوده است.
طالبان در بسیاری از ساحات ولسوالی جلریز ایستهای بازرسی موقتی ایجاد کرده و پس از بازرسری افراد و مسافرین در صورت پیداکردن گوچکترین سر نخ از افراد که نشان دهد وی در یکی از ادارات دولتی و یا اینکه در یکی از موسسات داخلی یا خارجی کار میکنند بدون استثنا به قتل میرسانند.
از چندین سال به اینسو دها افراد وابسته به دولت در این مسیر از موتر های شان توسط طالبان پایین شده و به شهادت رسیده اند؛ اما با گذشت چندین سال هنوز هم دولت موفق نشده است تا امنیت این شاهراه را تامین نمایند و هنوزهم بسیاری بخش های از ولسوالی جلریز تحت تسط طالبان قرار دارد.
شهروندان بامیان، و سایر عابرینِ که به سمت کابل میروند در فصل  زمستان و زمان ناامنی ها و حملات طالبان بر پوسته های امنیتی ولسوالی جلریز از مسیر این دره غوربند ولایت پروان سفر می نمایند.
مسیر بامیان_ کابل از ولایت پروان نیز همچنان نا امن بوده و دره غوربند دومین مسیری هست که باشنده های چندین ولایت بامیان، دایکندی و غور از آن عبور می کنند.
این مسیر نیز همانند مسیر میدان وردک نا امن بوده و مسافران در سایه ترس و هراس از دره غوربند که شامل چندین ولسوالی میباشد عبور می نمایند.
ولسوالی سیاه‌گرد؛ از نا امن ترین ساحاتِ است که شاهراه بامیان_ کابل از آن عبور کرده و این ولسوالی همیشه مورد تهدید طالبان بوده است.
تنها طالبان نیستند که تهدیدی برای مسافران در این ولسوالی ها هستند بلکه وجود گروه های مسلح غیر مسئوول نیز از جمله تهدید برای حتی شهروندان عادی از جمله بازرگانان و کسبه کاران هستند.
وحیده شهکار؛ سخنگوی اداره محلی پروان در این مورد به خبرگزاری صدای افغان گفت:" راه های موصلاتی بامیان_ کابل از مسیر دره غوربند امن میباشد اما هر از گاهی به دلیل جنگ و حمله طالبان بر بخش ها و پوسته های امنیتی این ولسوالی ها مسدود میشود."
به گفته خانم شهکار نا امنی راهای موصلاتی بامیان و کابل از این مسیر مقطعی بوده و بیشتر اوقات به روی ترافیک باز می باشد.
حدود دو ماه قبل نیز گروه طالبان حدود ۹ تن از مسافران را در ولسوالی شیخعلی ولایت پروان ربوده بوده بودند که پس از مدت چند رو روز با پا درمیان موی سفیدان محل و متنفذین قومی ۵ تن از آنان از سوی گروه طالبان رها گردیده و تعدادی را هم گروه طالبان به جای نامعلومی منتقل کرده بودند.
دو شاه‌راه میدان وردک و پروان که بامیان را به کابل وصل میکنند سالها تلفاتِ زیادی را مسافرین به خصوص منسوبین دولتی متقبل شده اند.
در دو دور سفر رییس جمهور غنی به ولایت بامیان تامیین امنیت راه های مواصلاتی بامیان به سایر ولایات همجوار این ولایت را خواست اصلی شهروندان و حکومت محلی بوده است اما با وجود دادن برخی از وعده ها از سوی حکومت هنوزهم این وعده ها تحقق نیافته است.
بارها اعتراضات بزرگ مردمی مبنی بر ناامنی های راهای مواصلاتی ولایت بامیان در این ولایت شکل گرفته است اما هنوزهم حکومت مرکزی  در این راستا توجه نشده است.