بسم رب‌الشهدا و الصدیقین
تجلیل از شهدا، تجلیل از جهاد، مقاومت، دفاع و شهادت است؛
تجلیل از عالمان و فقیهان مجاهد و شهیدی است که در رساله‌های علمیه و عملیه‌شان با مرکب خون نوشتند: «الجهاد عزنا والشهاده کرامتنا»
تجلیل از آن ستاره درخشان شب دیجور است که به همه نسل جوان در سراسر جهان پیام داد:
جوانان در قلم رمز شفا نیست
دوای درد استبداد خون است
تجلیل از عالمان شهیدی است که با خون پاک‌شان محراب عبادت را آذین بستند و با خطابه‌های‌شان بر سر غفلت‌زدگان فریاد زدند: فاین تدهبون!
تجلیل از آن مجاهد حماسه‌سازی است که از سنگرهای گرم و خونین میدان وردک و بهسود به معراج رفت؛
تجلیل از آن شهید سرافرازی است که در پروان حماسه آفرید؛
تجلیل از آن مجاهد سنگرنشینی است که در ام البلاد بلخ، جوزجان، سرپل، سوزمه قلعه، بلخاب و... سرود زیبای شهادت را سر داد؛
تجلیل از آن شهید گمنامی است که در جاجی منگل، پکتیا، پکتیکا، ننگرهار و تورا بورا سینه‌اش را سپر رگ‌بار گلوله‌های تهاجم و تجاوز قرار داد؛
تجلیل از شهید مظلومی است که با جهاد و مقاومتش بت استکبار را در بامیان شکست و با خون پاکش اعلام کرد: اینجا مهد علم و جهاد و معراج شهدا، بامیان است؛ نه سرزمین دمبوره و جشنواره دمبوره؛
تجلیل از مجاهد شهیدی است که عطر جهادش از کابل تا دهلاویه، شلمچه و گوانتانامو به مشام می‌رسد و در زیر شکنجه‌های مدافعان و منادیان دروغین حقوق بشر و مبارزه با دهشت‌افکنی بین‌المللی به نمایندگی از ملت مسلمان و مجاهد افغانستان، اعم از شیعه و سنی فریاد زد: «ما تا آخر ایستاده‌ایم»!.
تجلیل از شهدای مظلوم فرهنگ و رسانه در تبیان، مرکز آموزشی مهدی موعود، شهدای بی‌دفاع غزنی، گردیز و زنان و کودکانی است که هدف موشک‌های کور منادیان دروغین صلح و امنیت و گلوله‌های تحجر، ناکارآمدی سیستم حکومتی و غفلت‌زدگی رهبران و نخبگان سیاسی و جهادی کشور قرار گرفتند؛ همان رهبرانی که مردم ما را خلع سلاح کردند؛ به گونه‌ای که یک میل کلاشینکف در مناطق شیعه‌نشین نمی‌توان پیدا کرد؛ مگر تیم حفاظتی رهبران و فرزندان و خانواده‌شان.
ای رهبران بیایید همان‌گونه که از خود و خانواده‌تان محافظت می‌کنید، از مردم خود نیز محافظت کنید و جوانان را فرزندان خود و ناموس شیعه را ناموس خود بدانید.
حال که حکومت وحدت ملی نمی‌خواهد یا نمی‌تواند از مردم ما و مراکز دینی علمی و آموزشی ما محافظت کند، سلاح‌ها را از دیپوها بیرون بیاورید و بین مردم تقسیم کنید تا لااقل مردم از خودشان دفاع کنند.
این مردم شما را به این مقام و جایگاه رسانده‌اند و اگر بخواهند، آن را از شما پس می‌گیرند.
هم‌عهدی با شهید، عهد ما با خداست
منهم من ینتظر تقدیر ماست
می‌خوانیم ربنا ثبت اقدامنا
تقدیر دشمنان شمشیر ماست
اللهم انا نعتذر الیک من مظلوم ظلم بحضرتنا فلم ننصره.
سید علی سجادی بهسودی
تجلیل از شهدا، تجلیل از جهاد، مقاومت، دفاع و شهادت است؛
تجلیل از عالمان و فقیهان مجاهد و شهیدی است که در رساله‌های علمیه و عملیه‌شان با مرکب خون نوشتند: «الجهاد عزنا والشهاده کرامتنا»
تجلیل از آن ستاره درخشان شب دیجور است که به همه نسل جوان در سراسر جهان پیام داد:
جوانان در قلم رمز شفا نیست
دوای درد استبداد خون است
تجلیل از عالمان شهیدی است که با خون پاک‌شان محراب عبادت را آذین بستند و با خطابه‌های‌شان بر سر غفلت‌زدگان فریاد زدند: فاین تدهبون!
تجلیل از آن مجاهد حماسه‌سازی است که از سنگرهای گرم و خونین میدان وردک و بهسود به معراج رفت؛
تجلیل از آن شهید سرافرازی است که در پروان حماسه آفرید؛
تجلیل از آن مجاهد سنگرنشینی است که در ام البلاد بلخ، جوزجان، سرپل، سوزمه قلعه، بلخاب و... سرود زیبای شهادت را سر داد؛
تجلیل از آن شهید گمنامی است که در جاجی منگل، پکتیا، پکتیکا، ننگرهار و تورا بورا سینه‌اش را سپر رگ‌بار گلوله‌های تهاجم و تجاوز قرار داد؛
تجلیل از شهید مظلومی است که با جهاد و مقاومتش بت استکبار را در بامیان شکست و با خون پاکش اعلام کرد: اینجا مهد علم و جهاد و معراج شهدا، بامیان است؛ نه سرزمین دمبوره و جشنواره دمبوره؛
تجلیل از مجاهد شهیدی است که عطر جهادش از کابل تا دهلاویه، شلمچه و گوانتانامو به مشام می‌رسد و در زیر شکنجه‌های مدافعان و منادیان دروغین حقوق بشر و مبارزه با دهشت‌افکنی بین‌المللی به نمایندگی از ملت مسلمان و مجاهد افغانستان، اعم از شیعه و سنی فریاد زد: «ما تا آخر ایستاده‌ایم»!.
تجلیل از شهدای مظلوم فرهنگ و رسانه در تبیان، مرکز آموزشی مهدی موعود، شهدای بی‌دفاع غزنی، گردیز و زنان و کودکانی است که هدف موشک‌های کور منادیان دروغین صلح و امنیت و گلوله‌های تحجر، ناکارآمدی سیستم حکومتی و غفلت‌زدگی رهبران و نخبگان سیاسی و جهادی کشور قرار گرفتند؛ همان رهبرانی که مردم ما را خلع سلاح کردند؛ به گونه‌ای که یک میل کلاشینکف در مناطق شیعه‌نشین نمی‌توان پیدا کرد؛ مگر تیم حفاظتی رهبران و فرزندان و خانواده‌شان.
ای رهبران بیایید همان‌گونه که از خود و خانواده‌تان محافظت می‌کنید، از مردم خود نیز محافظت کنید و جوانان را فرزندان خود و ناموس شیعه را ناموس خود بدانید.
حال که حکومت وحدت ملی نمی‌خواهد یا نمی‌تواند از مردم ما و مراکز دینی علمی و آموزشی ما محافظت کند، سلاح‌ها را از دیپوها بیرون بیاورید و بین مردم تقسیم کنید تا لااقل مردم از خودشان دفاع کنند.
این مردم شما را به این مقام و جایگاه رسانده‌اند و اگر بخواهند، آن را از شما پس می‌گیرند.
هم‌عهدی با شهید، عهد ما با خداست
منهم من ینتظر تقدیر ماست
می‌خوانیم ربنا ثبت اقدامنا
تقدیر دشمنان شمشیر ماست
اللهم انا نعتذر الیک من مظلوم ظلم بحضرتنا فلم ننصره.
سید علی سجادی بهسودی