"آلودگی صوتی" عامل اساسی پرخاشگری و اختلالات عصبی/ مشکلی که تا به حال فکری به حال آن نشده است
متخصصان امراض روانی و عصبی ولایت بلخ در گفتگو با آوا خواهان توجه جدی دولت و مردم در زمینهی کاهش آلودگی صوتی برای زندگی بهتر شهروندان کشور شدند. آنان به کارگیری دروازههای ضد صوت، غرس نهال و کنترول نمودن اصوات را از جمله عوامل کاهش آلودگی صوتی در اجتماع و همچنین ازدحام نفوس در ولایات و نبود قانونی خاص از طرف نهادهای کنترولکنندهی شهرها را از جمله عوامل افزایش آلودگی صوتی در اجتماع میدانند. این مختصصان همچنین هشدار میدهند که آلودگیهای صوتی موجب بروز اختلالات شنوایی، تخریب اعصاب و فعالیتهای دماغی، کاهش قدرت تمرکز و تفکر در شهروندان و نیز موجب افزایش پرخاشگری و خشونت در اجتماع میشوند.
آلودگی صوتی در شهرهای پر ازدحام افغانستان مشکلی است که دولت و مردم تا به حال توجه لازم به آن نداشتهاند. در حالی که این معضل عامل بسیاری از مشکلات جامعه و سلامتی انسان به شمول بیماریهای روانی، عصبی و اختلالات رفتاری در وی میباشد.
داکترسید امین الله نصرت؛ متخصص امراض روانیعصبی و استاد دانشگاه بلخ، در مصاحبه با خبرگزاری صدای افغان(آوا)، آلودگی صوتی را مشکل بزرگی در افغانستان عنوان کرد و از کمتوجهی مردم و دولت افغانستان نسبت به این معضل انتقاد نمود.
وی با اشاره به این مطلب که جهان غرب به مسئلهی آلودگی صوتی توجه بیشتری دارد افزود: میدانهای هوایی در کشورهای پیشرفته در خارج از شهرها و محل تجمع انسانها ساخته میشوند؛ ولی در افغانستان توجه لازمی در این بخش صورت نگرفته است.
داکتر نصرت، آلودگی صوتی را تخریبکنندهی ذهن و اعصاب و فعالیتهای دماغی و قدرت تمرکز و تفکر انسان دانست و از افزایش آلودگی صوتی در افغانستان ابراز نگرانی کرد.
این متخصص امراض روانی و عصبی، دروازههای ضد صوت، غرس نهال و کنترول صوت را از عوامل کاهش آلودگی صوتی در اجتماع معرفی کرد. وی همچنین ازدحام نفوس شهرها و نبود قانون از طرف نهادهای کنترولکنندهی شهر را از عوامل افزایش آلودگی صوتی یاد نموده و خواهان توجه جدی دولت و مردم در زمینهی کاهش آلودگی صوتی برای زندگی بهتر شهروندان کشور شد.
اسدالله ضیا -روانشناس- نیز در مصاحبه با خبرنگار آوا، آلودگی صوتی را مشکل بزرگی در جامعه امروزی افغانستان عنوان کرد و از تاثیرات مخرب فزیولوژیک و روانی آن خبر داد.
آقای ضیاء ضمن اشاره به تاثیرات فزیولوژیک آلودگی صوتی ابراز داشت: آلودگی صوتی بالای پردهی گوش و رشتههای عصبی تاثیرات سوء دارد. سیستم شنوایی انسان بسیار ظریف است؛ لذا طول موجهای بالاتر از ظرفیت ارگانهای شنوایی انسان بالای سیستم شنوایی وی تاثیر سوء داشته و باعث اختلالات شنوایی و عصبی میگردد.
این روانشناس از تاثیر مخرب آلودگی صوتی بالای روان انسان خبر داده و افزود که آلودگی صوتی فهم و درک انسان را مختل نموده و باعث کندی حافظه وی میشود.
داکتر ضیاء در ادامه با بیان اینکه آلودگی صوتی از جمله آلودگیهایی است که موجب اختلالات خواب میشود بیان داشت: کسانی که بیشتر در معرض آلودگی صوتی قرار دارند، کلمات را در خواب تکرار میکنند و گاهی نیز خوابهای ترسناک میبینند.
وی آلودگی صوتی را عاملی برای استرس، بیحوصلگی، پرخاشگری و خراب شدن مناسبات اجتماعی افراد دانست و یکی از علتهای بداخلاقی اکثر شهروندان افغانستان را آلودگی صوتی عنوان نمود.
آقای ضیاء همچنین با بسیار مضر دانستن آلودگی صوتی برای صحت اطفال اظهار داشت که آیندهی اطفالی که در نقاط پر ازدحام کار میکنند، آیندهای بسیار سخت خواهد بود.
وی همچنین ضمن ارائهی تذکراتی به خانوادهها بیان داشت: همه اعضای فامیل در منزل نباید به صورت همزمان صحبت کنند و یا صدای تلویزیون را بلند بگذارند. چرا که اگر این موارد رعایت نشود اطفال در آینده پرخاشگر و خود والدین نیز بیحوصله میگردند.
این روانشناس از وجود فرهنگ و رفتارهای خشونتآمیز در میان بعضی از خانوادهها ابراز نگرانی کرد و افزود که بعضی فامیلها از ابتدا فرزندانشان را با خشونت و سرو صدا بزرگ مینمایند. نتیجهی چنین تربیتی این میشود که این فرزندان در تبدیل به مولدان آلودگیهای صوتی در جامعه میشوند.
وی تنها راه نجات از آلودگی صوتی را نابود کردن منابع تولیدکنندهی آلودگی صوتی در سطح شهر و همچنین وضع قانون از سوی دولت عنوان کرد.
آقای ضیاء از رسانه ها خواست تا برای بالا بردن آگاهی مردم وقت بگذراند و تبلیغات تلویزیونی را در این بخش اختصاص دهند. از مردم نیز خواست تا ضررهای آلودگی صوتی را درک کرده و از استفاده از وسایل آلودکنندهی صوتی اجتناب کنند.
آلودگی صوتی در حالی در افغانستان به یک معضل بزرگ تبدیل شده است که در کشورهای دیگر دنیا، قانون منع آلودگی صوتی وجود دارد. در افغانستان تمام مردم به صورت آزاد دست به تولید انواع آلودگی صوتی میزنند و در نتیجه باعث آزار رساندن به خود و دیگران میشوند.