حزب گرایی، منطقه گرایی و جریانهایی سیاسی در دانشگاه بامیان تبدیل به یک سونامی خاموش شده است که دانشجویان با آن دست و پنجه نرم میکنند.

یک و نیم دهه از تاسیس دانشگاه بامیان می‌گذرد و در سال جاری این دانشگاه دوازده همین دور دانشجویانش را از چندین رشته فارغ داده است.
دانشجویان که از دانشگاه بامیان فارغ شده اند هرکدام روایت گر تلخ از جریاناتِ آنچه رقابت های سیاسی احزاب، تعصبات قومی، سمتی و نژادی دانسته می‌شود می باشند.
این دانشجویان می‌گویند:از نفرت پراکنی ها، تعصبات و کشانیده شدن پای رقابت های سیاسی حزبی توسط برخی از استادان دانشگاه بامیان، که پیامد ناگواری را روی دانشجویان این دانشگاه دارد، خسته اند.
انور سعادت‌یار؛ یکی از این دانشجویان که میگوید قربانیِ نوعی از این تعصبات شده و به دلیل فعالیت های فرهنگی از چندین مضمون محروم شده است به خبرنگار آوا می‌گوید:" چهار سال را در دانشگاه سپری کردیم اما آن تغییراتِ و یا نیازهای را که یک دانشجو از دانشگاه داشت اصلاً برآورده نشد. جدا از اینکه دانشگاه خوابگاه نداشت، فضایی سبز نداشت، کادرهای علمی متخصص نداشت؛ کسانیکه که در این محیط اکادمیک مشغول تدریس هستند اصلاً از اخلاق اکادمیک بویی نبرده و از آن آگاهی ندارند.
اینها با همان شعور روستاییِ که دارند آمده اند و در محیط اکادمیک تدریس میکنند و به دانشجو همان دید منطقه ای را دارند."
وی علاوه می‌کند که حزب گرایی، منطقه گرایی و جریانهایی سیاسی در دانشگاه بامیان تبدیل به یک سونامی خاموش شده است که دانشجویان با آن دست و پنجه نرم میکنند.
به گفته وی نمیتوان بُعد سیاسی را از دانشگاه ها کند اما این رقابت های سیاسی احزاب و جریان های سیاسی میتواند تاثیرات ناگواری را روی دانشجویان داشته باشد.
محمد عارف یوسفی؛ رییس دانشگاه بامیان نیز رقابت سیاسی احزاب را در دانشگاه بامیان می پذیرد اما به خبرنگار صدای افغان(آوا) می‌گوید:" سایر تعصبات مانند قومی، نژادی و منطقه ای از دانشگاه بامیان را برچیده ام اما  رقابت های حزبی هنوزهم در دانشگاه وجود دارد و ما در صدد راه حل نابود شدن این رقابت ها نیز هستیم."
آقای یوسفی افزود، دانشجویانی که معترض به برخورد سلیقه ای هستند باید بیایند و در اداره دانشگاه شکایت نمایند تا ما بدانیم در حق این دانشجو رسیده گی نشده است و ما رسیده گی نماییم.
جدای از آنچه برخوردهای سلیقه ای، قومی و حزبی در دانشگاه بامیان از سوی دانشجویان یاد می‌شود، کمبود بست های کادر علمی و نبود لیلیه و خوابگاه از دیگر مواردی هست که دانشجویان از آن شکایت دارند.
میثم نظری؛ یکی دیگر از دانشجویان دانشگاه بامیان به خبرنگار آوا می‌گوید:" کمبود استادان متخصص در طول چهار سال تحصیلی کاملاً مشهود بود، حتی استادانی دارشتیم که حدود دو یا سه مضمون را برای ما تدریس می‌کردند."
وی نبود لیلیه را از دیگر مشکلات دانشجویان یاد کرده می‌گوید که دانشجویان چهار سالِ دوران تحصیلی شان را در اتاقهای نمناک و به دور از محل تحصیل شان سپری میکنند و از داشتن لیلیه و خوابگاه محروم هستند.
با این حال رییس دانشگاه بامیان مشکلات و کمبود بست های کادر علمی را در دانشگاه بامیان میپزیرد و به خبرنگار صدای افغان گفت:" کمبود استاد در دانشگاه بامیان مشکل جدی هست چون بر اساس پلان وزارت تحصیلات عالی کشور، تا سه سال آینده نباید هیچ یکی از استادان دانشگاه درجه تحصیلی شان پایین تر از مقطع ماستری باشد."
آقای یوسفی تصریح کرد، حدود ۴۰ درصد از استادان دانشگاه بامیان فعلاً به بورسیه رفته اند و این طبیعی هست که مشکلاتی را در خصوص تدریس به وجود می آورد، اما راه حلِ را که ریاست دانشگاه بامیان در نظر گرفته این است که در برابر هر یک از این بست ها یک استاد قراردادی را جذب می‌کنیم تا به روند تدریس مشکلی ایجاد نشود.
به گفته ای رییس دانشگاه بامیان، کار سه بلوک لیلیه که برای دانشجویان دختر ساخته شده است در سال آینده افتتاح خواهد شد و دو تعمیر لیلیه برای دانشجویان پسر که از سوی سفارت هند ساخته میشود تا پایان سال آینده به بهره برداری خواهد رسید که مشکلات حدود ۵۰ درصد از دانشجویانی که از مناطق دور دست می آیند حل خواهد شد.