یک پژوهشگر بین‌المللی در حوزه مطالعات انسان‌شناسی نسبت به گسترش نظام برده‌داری مدرن در شرکت‌های کوچک و بزرگ در غرب و سوءاستفاده از نیروی کار رایگان پناهجویان هشدار می‌دهد و می‌گوید: "مهاجرت برای خیلی‌ها تبدیل به کسب و کار شده، حتی سیاست‌های مهاجرتی کشورهای غربی جزء این نظام برده‌داری است، با فرآیندهای اداری سخت‌گیرانه‌شان، با بستن مرزها و مسیرها و امنیتی کردن مرزها، بازگرداندن مهاجرین به مبدا و ایجاد اردوگاه‌ها برای مهاجرین که در واقع زندان اند".
به گزارش خبرگزاری صدای افغان(آوا) از تهران، هم‌زمان با فرا رسیدن روز جهانی مهاجر، نشست تخصصی آسیب‌شناسی مهاجرت‌های بین‌المللی، عصر روز گذشته(سه‌شنبه، 27 قوس) از سوی شبکه مهاجرت خاورمیانه در پژوهشکده سیاست‌گذاری دانشگاه صنعتی شریف تهران برگزار شد.
در بخش دوم این نشست، خانم الیزابتا پراتزلی، پژوهشگر دکتری دانشگاه پادوا/ ورونا در ایتالیا در مورد برده‌داری نوین، خشونت و مهاجرت و تحلیل رفتارهای غیرانسانی و فرساینده در دوران مهاجرت پرداخت.
خانم پراتزلی که نتایج پژوهش خود را در مورد رابطه میان خشونت و فعالیت‌های مهاجرتی و برده‌داری در بازارهای غرب، توسط یک مطالعه انسان‌شناختی ارائه می‌کرد، گفت که این یک پژوهش موردی، کیفی و مردم‌نگارانه در مورد کار رایگان و وابستگی در هتل‌های کوچک در شهر ونیز ایتالیاست.
وی در مورد محتوای این پژوهش پیرامون برده‌داری نوین در غرب و نتایج آن گفت که یک سری قواعد کاری نانوشته در غرب وجود دارد که موازی با قوانین رسمی، اما جدای از آن نیست. ویژگی این قانون نانوشته، نبود قراردادهای کاری، آزادی در اخراج کارگران، سطح بسیار پایین دستمزدها و ساعت‌های بسیار طولانی کار است.
این پژوهشگر بین‌المللی با بیان این‌که در نتیجه این تحقیق پی برده که کارگران در غرب بر اساس میزان آسیب‌پذیری که دارند، انتخاب می‌شوند، تصریح کرد: نیازمندی این کارگردان و این‌که در دسترس هستند، کالای اصلی مبادله برای کارفرمایان است. دستمزدی که برای این کارگران داده می‌شود، خیلی پایین است، دستمزدی که تنها احتیاجات اولیه آن‌ها را برآورده می‌کند و حق بخش اعظم کار آن‌ها اصلا پرداخت نمی‌شود.
به گفته وی، صاحبان کار به کارگران هشدار می‌دهند که اگر اعتراضی نسبت به شرایط کاری دارند، یک صف طولانی از متقاضیان کار در بیرون وجود دارد.
خانم پراتزلی ادامه داد: "مواردی وجود دارد که افراد در طول هفته، 24 ساعته مشغول کار اند و در ازای یک سرپناه محقر، همه کارهای هتل را انجام می‌دهند. مواردی وجود دارد که یک دستمزد در قبال کار همه اعضای خانواده داده می‌شود".
وی با ابراز نگرانی در مورد چنین شرایطی کاری، هشدار دارد که بازهای کار این چنینی در غرب، در بخش‌های مختلف اقتصادی در حال افزایش است؛ نه تنها در میان کارگران غیرمتخصص، بلکه در میان کارگران متخصص.
پژوهشگر دکتری دانشگاه پادوا/ ورونا در ایتالیا تصریح نمود: "این وضعیت برده‌داری جدید را در غرب بازگو می کند؛ فضایی ایجاد شده که یک انباشت سرمایه نئولیبرالیستی صورت می‌گیرد و کار رایگان به عنوان الگو در قالب سرمایه‌داری مدرن خود را نشان می‌دهد".
وی با بیان این‌که مهاجرت دو نوع شیوه تولید را به وجود می‌آورد؛ الگوی سرمایه‌داری و الگوی تولید خانواری، گفت که ارتباط بین این دو شیوه تولید، باعث می شود یک رابطه انگلی به وجود بیاد و اقتصاد سرمایه‌داری، اقتصاد خانواری را مورد بهره‌کشی قرار بدهد؛ انگار حوزه آبریزی است که نیروی کار خود را از آن صید می‌کنند.
به گفته خانم پراتزلی، در این رابطه، کارگران مهاجر به نوکران تبدیل شده و به عنوان الگو مورد استفاده قرار می گیرند.
وی تصریح کرد که این ضعف و نوع نگاه به کارگران مهاجر عمدا ایجاد شده و به عنوان مثال، از خشونت در مسیر کشورهای ترانزیت یا عبوری سرچشمه می گیرد؛ "خشونت در مسیرهای مهاجرتی اصلا اتفاقی نیست، خواسته شده، توسط منطق نئولیبرالیستی بازارهای جهانی، که نیاز به افراد ضعیف دارد تا آن‌ها را به کارگر تبدیل کند، با پایین شمردن مهاجرین از این طریق تلاش می‌کنند آن‌ها را در جامعه صنعتی هضم کنند، بدون این که تنش زیادی ایجاد کند".
این پژوهشگر بین‌المللی افزود: "خشونت ساختاری فرآیند مهاجرتی از کشورهای مبدأ آغاز می‌شود، در مسیر کشورهای گذرگاه ادامه پیدا می‌کند و به کشورهای مقصد می‌رسد. ولی هدف اصلی و پایانی، مکان‌های کاری هستند".
وی با انتقاد از سیاست‌ها و رویکردهای غرب گفت: "مهاجرت برای خیلی‌ها تبدیل به کسب و کار شده، حتی سیاست‌های مهاجرتی کشورهای غربی جزء این نظام برده‌داری است، با فرآیندهای اداری سخت‌گیرانه‌شان، با بستن مرزها و مسیرها و امنیتی کردن مرزها، بازگرداندن مهاجرین به مبدا و ایجاد اردوگاه‌ها برای مهاجرین که در واقع زندان اند".
خانم پراتزلی افزود: در این بین، با دامن زدن برخی رویکردهای نژادپرستانه به خصوص علیه پناهجویان مسلمان، تلاش می‌کنند یک دیوار بین مهاجرین مسلمان و مردم بومی برقرار کنند تا کارگر بومی با مهاجر مسلمان همدردی نکند.
وی در مورد آسیب‌هایی که بر مهاجرین وارد می‌شود، گفت: "مهاجرین در کشورهای مبدأ خیال‌پردازی می‌کنند و وقتی به کشورهای مقصد می‌رسند، این خیال‌پردازی‌ها به دردهای واقعی تبدیل می‌شود. خطر جدی برای این افراد، این است که در جامعه منزوی شوند".
این پژوهشگر بین‌المللی تأکید کرد: "این مهاجرت‌ها در نتیجه اقتصاد نابرابرانه به وجود آمده است، در بازی‌های جهانی مکان‌هایی وجود دارد که ثروت نابرابرانه در دست افراد کم قرار دارد و در مقابل، حاشیه‌های پهنی نیز وجود دارد که فرصت رشد اقتصادی از آن‌ها گرفته شده؛ بنابراین مهاجرین از این حاشیه‌های بازارهای کار به سمت مراکز حرکت می کنند و وقتی به مراکز تولید ثروت می‌رسند، احساس می کنند که سرشان کلاه رفته و مورد سوءاستفاده قرار گرفته‌اند تا این ثروت تولید شود. این شرایطی است که حتی ما می‌توانیم در مورد نیروی کار متخصص ببینیم".
وی با بیان این‌که اگر مهاجرین قرارداد کاری خوب نداشته باشند، به احتمال زیاد مدرک هم نمی‌توانند بگیرند، هشدار داد: "این منطق برده‌داری در شرکت‌های بزرگ در حال گسترش است؛ آمازون، اپل، مک دونالد".
خانم پراتزلی در پایان گفت: "تنها امیدواری که وجود دارد، این است که پناهجویان بتوانند تفاوت‌های فرهنگی میان خود را پشت سر بگذارند و نسبت به شرایط خود آگاه و هوشیار باشند".
به گزارش خبرگزاری صدای افغان(آوا) از تهران، هم‌زمان با فرا رسیدن روز جهانی مهاجر، نشست تخصصی آسیب‌شناسی مهاجرت‌های بین‌المللی، عصر روز گذشته(سه‌شنبه، 27 قوس) از سوی شبکه مهاجرت خاورمیانه در پژوهشکده سیاست‌گذاری دانشگاه صنعتی شریف تهران برگزار شد.
در بخش دوم این نشست، خانم الیزابتا پراتزلی، پژوهشگر دکتری دانشگاه پادوا/ ورونا در ایتالیا در مورد برده‌داری نوین، خشونت و مهاجرت و تحلیل رفتارهای غیرانسانی و فرساینده در دوران مهاجرت پرداخت.
خانم پراتزلی که نتایج پژوهش خود را در مورد رابطه میان خشونت و فعالیت‌های مهاجرتی و برده‌داری در بازارهای غرب، توسط یک مطالعه انسان‌شناختی ارائه می‌کرد، گفت که این یک پژوهش موردی، کیفی و مردم‌نگارانه در مورد کار رایگان و وابستگی در هتل‌های کوچک در شهر ونیز ایتالیاست.
وی در مورد محتوای این پژوهش پیرامون برده‌داری نوین در غرب و نتایج آن گفت که یک سری قواعد کاری نانوشته در غرب وجود دارد که موازی با قوانین رسمی، اما جدای از آن نیست. ویژگی این قانون نانوشته، نبود قراردادهای کاری، آزادی در اخراج کارگران، سطح بسیار پایین دستمزدها و ساعت‌های بسیار طولانی کار است.
این پژوهشگر بین‌المللی با بیان این‌که در نتیجه این تحقیق پی برده که کارگران در غرب بر اساس میزان آسیب‌پذیری که دارند، انتخاب می‌شوند، تصریح کرد: نیازمندی این کارگردان و این‌که در دسترس هستند، کالای اصلی مبادله برای کارفرمایان است. دستمزدی که برای این کارگران داده می‌شود، خیلی پایین است، دستمزدی که تنها احتیاجات اولیه آن‌ها را برآورده می‌کند و حق بخش اعظم کار آن‌ها اصلا پرداخت نمی‌شود.
به گفته وی، صاحبان کار به کارگران هشدار می‌دهند که اگر اعتراضی نسبت به شرایط کاری دارند، یک صف طولانی از متقاضیان کار در بیرون وجود دارد.
خانم پراتزلی ادامه داد: "مواردی وجود دارد که افراد در طول هفته، 24 ساعته مشغول کار اند و در ازای یک سرپناه محقر، همه کارهای هتل را انجام می‌دهند. مواردی وجود دارد که یک دستمزد در قبال کار همه اعضای خانواده داده می‌شود".
وی با ابراز نگرانی در مورد چنین شرایطی کاری، هشدار دارد که بازهای کار این چنینی در غرب، در بخش‌های مختلف اقتصادی در حال افزایش است؛ نه تنها در میان کارگران غیرمتخصص، بلکه در میان کارگران متخصص.
پژوهشگر دکتری دانشگاه پادوا/ ورونا در ایتالیا تصریح نمود: "این وضعیت برده‌داری جدید را در غرب بازگو می کند؛ فضایی ایجاد شده که یک انباشت سرمایه نئولیبرالیستی صورت می‌گیرد و کار رایگان به عنوان الگو در قالب سرمایه‌داری مدرن خود را نشان می‌دهد".
وی با بیان این‌که مهاجرت دو نوع شیوه تولید را به وجود می‌آورد؛ الگوی سرمایه‌داری و الگوی تولید خانواری، گفت که ارتباط بین این دو شیوه تولید، باعث می شود یک رابطه انگلی به وجود بیاد و اقتصاد سرمایه‌داری، اقتصاد خانواری را مورد بهره‌کشی قرار بدهد؛ انگار حوزه آبریزی است که نیروی کار خود را از آن صید می‌کنند.
به گفته خانم پراتزلی، در این رابطه، کارگران مهاجر به نوکران تبدیل شده و به عنوان الگو مورد استفاده قرار می گیرند.
وی تصریح کرد که این ضعف و نوع نگاه به کارگران مهاجر عمدا ایجاد شده و به عنوان مثال، از خشونت در مسیر کشورهای ترانزیت یا عبوری سرچشمه می گیرد؛ "خشونت در مسیرهای مهاجرتی اصلا اتفاقی نیست، خواسته شده، توسط منطق نئولیبرالیستی بازارهای جهانی، که نیاز به افراد ضعیف دارد تا آن‌ها را به کارگر تبدیل کند، با پایین شمردن مهاجرین از این طریق تلاش می‌کنند آن‌ها را در جامعه صنعتی هضم کنند، بدون این که تنش زیادی ایجاد کند".
این پژوهشگر بین‌المللی افزود: "خشونت ساختاری فرآیند مهاجرتی از کشورهای مبدأ آغاز می‌شود، در مسیر کشورهای گذرگاه ادامه پیدا می‌کند و به کشورهای مقصد می‌رسد. ولی هدف اصلی و پایانی، مکان‌های کاری هستند".
وی با انتقاد از سیاست‌ها و رویکردهای غرب گفت: "مهاجرت برای خیلی‌ها تبدیل به کسب و کار شده، حتی سیاست‌های مهاجرتی کشورهای غربی جزء این نظام برده‌داری است، با فرآیندهای اداری سخت‌گیرانه‌شان، با بستن مرزها و مسیرها و امنیتی کردن مرزها، بازگرداندن مهاجرین به مبدا و ایجاد اردوگاه‌ها برای مهاجرین که در واقع زندان اند".
خانم پراتزلی افزود: در این بین، با دامن زدن برخی رویکردهای نژادپرستانه به خصوص علیه پناهجویان مسلمان، تلاش می‌کنند یک دیوار بین مهاجرین مسلمان و مردم بومی برقرار کنند تا کارگر بومی با مهاجر مسلمان همدردی نکند.
وی در مورد آسیب‌هایی که بر مهاجرین وارد می‌شود، گفت: "مهاجرین در کشورهای مبدأ خیال‌پردازی می‌کنند و وقتی به کشورهای مقصد می‌رسند، این خیال‌پردازی‌ها به دردهای واقعی تبدیل می‌شود. خطر جدی برای این افراد، این است که در جامعه منزوی شوند".
این پژوهشگر بین‌المللی تأکید کرد: "این مهاجرت‌ها در نتیجه اقتصاد نابرابرانه به وجود آمده است، در بازی‌های جهانی مکان‌هایی وجود دارد که ثروت نابرابرانه در دست افراد کم قرار دارد و در مقابل، حاشیه‌های پهنی نیز وجود دارد که فرصت رشد اقتصادی از آن‌ها گرفته شده؛ بنابراین مهاجرین از این حاشیه‌های بازارهای کار به سمت مراکز حرکت می کنند و وقتی به مراکز تولید ثروت می‌رسند، احساس می کنند که سرشان کلاه رفته و مورد سوءاستفاده قرار گرفته‌اند تا این ثروت تولید شود. این شرایطی است که حتی ما می‌توانیم در مورد نیروی کار متخصص ببینیم".
وی با بیان این‌که اگر مهاجرین قرارداد کاری خوب نداشته باشند، به احتمال زیاد مدرک هم نمی‌توانند بگیرند، هشدار داد: "این منطق برده‌داری در شرکت‌های بزرگ در حال گسترش است؛ آمازون، اپل، مک دونالد".
خانم پراتزلی در پایان گفت: "تنها امیدواری که وجود دارد، این است که پناهجویان بتوانند تفاوت‌های فرهنگی میان خود را پشت سر بگذارند و نسبت به شرایط خود آگاه و هوشیار باشند".