در سال‌های اخیر کودکان کارگر در ولایت بلخ در حال افزایش بوده و این کودکان بنا به فقری که گریبان‌گیر خانواده‌شان بوده، از نعمت سواد محروم شده و مجبور به کار کردن در سطح شهر هستند.
به گزارش خبرگزاری صدای افغان(آوا)، کودکان کارگر در بلخ، با وضعیت سختی کار می‌کنند. آنان در هوای سرد و گرم و رفتار بد مردم، مجبور به کار کردن برای ادامه حیات‌شان هستند. این کودکان علاقه زیادی به ادامه تحصیل دارند و از دولت و مسوولین می‌خواهند تا در زمینه زندگی‌شان توجه جدی کنند.
ملک حسین 13 ساله، باشنده شهر مزارشریف، کودکی که همه روزه در سطح شهر غلطک‌رانی می‌کند، به خبرنگار آوا از کار کردن در این سن در سطح شهر ابراز ناراحتی کرد.
ملک حسین می‌گوید که پدرش مریض است و وی یگانه کارگر فامیل 12 نفری‌شان است. وی برای کارکردن مکتب را رها کرده و روزانه 100 تا 150 افغانی کار می‌کند، ولی برای زندگی‌شان کافی نیست.
این کودک کارگر در بلخ دوست دارد که به مکتب برود و از دولت می‌خواهد در مورد زندگی‌شان توجه کند و زمینه‌های آموزشی را برای‌شان فراهم کند.
در همین حال، سید محمد سامع، رئیس دفتر ساحوی کمیسیون حقوق بشر در شمال، در مصاحبه با خبرگزاری صدای افغان، افزایش کودکان کارگر در بلخ را نگران‌کننده می‌خواند و می‌گوید: وضعیت کودکان در تمام افغانستان به شمول ولایت بلخ بسیار خراب است.
سامع فقر را عامل افزایش کودکان کارگر در بلخ می‌داند و می‌گوید که 56 درصد مردم زیر خط فقر به سر می‌برند.
رئیس دفتر ساحوی کمیسیون حقوق بشر در شمال، بی‌جا شدن 7000 خانواده از ولایات فاریاب، قندز، جوزجان و سرپل را در شهر مزارشریف، عامل افزایش کودکان کارگر می‌داند و وضعیت زندگی این بی‌جاشدگان را خوب عنوان نمی‌کند.
آقای سامع افزود که محرومیت کودکان از آموختن سواد، برای آینده کشور خطرساز است و دولت باید در این زمینه توجه جدی داشته باشد.
وی در ادامه گفت: اگر دولت در تامین امنیت و ایجاد مشاغل سالم توجه نکند، احتمال می‌رود که تعداد این کودکان شکار گروه‌های مخالف دولت و اعتیاد شده و یا به انسان‌های ول‌گرد مبدل گردند.
به گزارش خبرگزاری صدای افغان(آوا)، کودکان کارگر در بلخ، با وضعیت سختی کار می‌کنند. آنان در هوای سرد و گرم و رفتار بد مردم، مجبور به کار کردن برای ادامه حیات‌شان هستند. این کودکان علاقه زیادی به ادامه تحصیل دارند و از دولت و مسوولین می‌خواهند تا در زمینه زندگی‌شان توجه جدی کنند.
ملک حسین 13 ساله، باشنده شهر مزارشریف، کودکی که همه روزه در سطح شهر غلطک‌رانی می‌کند، به خبرنگار آوا از کار کردن در این سن در سطح شهر ابراز ناراحتی کرد.
ملک حسین می‌گوید که پدرش مریض است و وی یگانه کارگر فامیل 12 نفری‌شان است. وی برای کارکردن مکتب را رها کرده و روزانه 100 تا 150 افغانی کار می‌کند، ولی برای زندگی‌شان کافی نیست.
این کودک کارگر در بلخ دوست دارد که به مکتب برود و از دولت می‌خواهد در مورد زندگی‌شان توجه کند و زمینه‌های آموزشی را برای‌شان فراهم کند.
در همین حال، سید محمد سامع، رئیس دفتر ساحوی کمیسیون حقوق بشر در شمال، در مصاحبه با خبرگزاری صدای افغان، افزایش کودکان کارگر در بلخ را نگران‌کننده می‌خواند و می‌گوید: وضعیت کودکان در تمام افغانستان به شمول ولایت بلخ بسیار خراب است.
سامع فقر را عامل افزایش کودکان کارگر در بلخ می‌داند و می‌گوید که 56 درصد مردم زیر خط فقر به سر می‌برند.
رئیس دفتر ساحوی کمیسیون حقوق بشر در شمال، بی‌جا شدن 7000 خانواده از ولایات فاریاب، قندز، جوزجان و سرپل را در شهر مزارشریف، عامل افزایش کودکان کارگر می‌داند و وضعیت زندگی این بی‌جاشدگان را خوب عنوان نمی‌کند.
آقای سامع افزود که محرومیت کودکان از آموختن سواد، برای آینده کشور خطرساز است و دولت باید در این زمینه توجه جدی داشته باشد.
وی در ادامه گفت: اگر دولت در تامین امنیت و ایجاد مشاغل سالم توجه نکند، احتمال می‌رود که تعداد این کودکان شکار گروه‌های مخالف دولت و اعتیاد شده و یا به انسان‌های ول‌گرد مبدل گردند.