روزنامه واشنگتن‌پست در تازه‌ترین شماره خود، جزییات تازه‌ای از فعالیت‌ها و سفرهای ملا اخترمحمد منصور، رهبر پیشین طالبان، از جمله سفر او به هدف خریداری و جمع‌آوری کمک‌های مالی به امارات متحده عرب و هم‌چنین چگونگی کشته شدن او را با وجود برپایی گفت‌وگوهای پنهانی صلح با امریکا و افغانستان در قطر افشا کرده است. اطلاعات پاسپورت ملا اختر منصور پس از مرگش نشان می‌دهد که او در طول یک سال، 13 بار به امارات سفر کرده بود.

به گزارش سرویس بین‌الملل خبرگزاری صدای افغان(آوا)، بر اساس اطلاعات افشا شده در روزنامه واشنگتن‌پست، رهبر پیشین طالبان در بهار ۲۰۱۶، به هدف خریداری و جمع آوری کمک‌های مالی به طالبان، به امارت متحدۀ عرب سفر کرده بود. این سفر درست پس از آن صورت گرفته بود که مذاکرات سری میان رهبران طالبان، حکومت افغانستان و امریکا در حال وقوع بود و ملا منصور به طالبان دستور شرکت در این مذاکرات پنهانی را داده بود.

امریکایی‌ها فرصت اندکی داشتند تا او را در امارات دستگیر کنند، اما چنین اقدامی با خطرات احتمالی سیاسی و دیپلوماتیک توام بود.

به گزارش واشنگتن پست، پس از اقامت چند روزه در شهر دبی، ملا منصور به ایران و سپس رهسپار پاکستان می شود، جایی که در حمله هواپیمای بدون سرنشین امریکا کشته شد.
 
چرا امریکا کسی را که می‌توانست طالبان را میز مذاکره بیاورد، از بین بردند؟!
اما چرا ایالات متحده کسی را از بین ببرد که به باور برخی از مقامات، می توانست طالبان را به میز مذاکره بیاورد و در نهایت طولانی ترین جنگ امریکا در افغانستان را خاتمه دهد؟

به گزارش صدای امریکا، روزنامه واشنگتن پست به نقل از "استیف کول"، نویسندۀ امریکایی نوشته است،  پس از آن‌که حامد کرزی رهبری ادارۀ موقت افغانستان را در آخر ۲۰۰۱ بر عهده گرفت، اجازۀ مذاکره با رهبران طالبان را صادر کرد، اما دونالد رامسفلد، وزیر دفاع وقت امریکا، چنین گفتگوها را "غیرقابل قبول" دانست و حتی برخی از رهبران طالبان که خواستند تسلیم شوند، به نوشتۀ واشنگتن پست، به زندان گوانتانامو در کوبا منتقل و محبوس شدند.

هفت ماه پس از آن‌که ملا منصور به حیث رهبر طالبان انتخاب شد، تلاش‌ها برای مذاکره با طالبان از سر گرفته شد. به نوشتۀ واشنگتن پست، بر خلاف ملا عمر، بنیانگذار گروه طالبان، ملا منصور، اهل معامله بود.

واشنگتن پست بدون ذکر نام از قول یک مقام امریکایی دخیل در قضایای افغانستان نوشته است که ملا منصور در فبروری ۲۰۱۶ میلادی، آغاز مذاکرات صلح را پذیرفت، اما همه طرف‌ها تعهد کرده بودند که هرگاه مذاکره برای عموم مردم افشا شود، همه آن‌را تکذیب خواهند کرد.

به نوشتۀ این روزنامه، مقام‌های امریکایی در مورد طالبان دیدگاه‌های متفاوت داشتند، برخی به این باور بودند که چندین سال جنگ با نظامیان امریکایی، طالبان را "سرسخت تر، زشت‌تر و هشیارتر" ساخته و برخی دیگر باورمند بودند که دیگر رهبران طالبان معتدل‌تر شده‌اند. شماری از این مقام‌ها حتی گفته‌اند که برخی از مقامات طالبان در جریان مذاکرات تأیید کردند که در زمان اقتدار آن گروه، مرتکب اشتباهات شدند؛ مثل ممنوعیت دختران از مکتب.

به نوشتۀ واشنگتن پست، مقامات امریکایی از سفرهای معمول ملا منصور و برخی دیگر از رهبران ارشد طالبان به دبی آگاه بودند و برخی مقامات ایالات متحده حدس می‌زدند که امریکا ممکن از سفر ملا منصور به حیث یک عنصر برای چانه‌زنی استفاده کند. حتی شماری از مقامات امریکایی از اقدامات خطرناک تری حمایت می‌کردند و آن این‌که ملا منصور به صورت مخفی دستگیر شود و بالایش فشار آورده شود تا در مذاکرات صلح سهم بگیرد و بعد از آن، وی را آزاد کنند.

به نوشتۀ واشنگتن پست، در آن زمان گفتگوها در قصر سفید صورت گرفت تا از حکومت فدرال امارات متحده عرب خواسته شود تا ملا منصور را دستگیر کند، البته بدون این‌که مقامات محلی دبی را از آن آگاه کنند، مقامات محلی که ممکن ملا منصور را کمک می‌کردند تا او فرار کند. هنوز این بحث‌ها در امریکا ادامه داشت که معلومات استخباراتی تازه رسید که ملا منصور زود می‌خواهد دبی را ترک کند.

روزنامه در ادامه می‌نویسد که سوزان رایس، مشاور امنیت ملی رئیس‌جمهور وقت ایالات متحده، به سفیر امارت متحدۀ عرب در واشنگتن تماس تلیفونی گرفت و او را از حضور ملا منصور در دبی آگاه کرد. سفیر امارات وعده داد تا اقدامات امنیتی بیشتر را در آن کشور روی دست بگیرند، اما لحظاتی بعد خانم رایس خبر می‌شود که ملا منصور به سمت ایران پرواز کرده است.

خانم رایس، به نقل از واشنگتن پست، از مقامات امارات خواست تا آنان هواپیما را برگردانند، اما مقامات امارات می‎گویند که بسیار ناوقت شده است.

شماری از مقامات امریکایی قصر سفید را مقصر می‌دانند، زیرا به گفتۀ آنان، مقامات امریکایی بیش از حد لازم در مورد ملا منصور بحث کردند که آیا دستگیر شود یا خیر و اگر شود چگونه!. اما برخی از مقامات دیگر امریکایی می‌گویند که مقامات امارات نمی‌خواستند ملا منصور دستگیر شود و چنین وانمود کردند که آنان شانس دستگیری ملا منصور را از دست دادند.

مقامات امارات متحدۀ عرب هیچ‌گاهی به صورت علنی نگفته‌اند که آنان از حضور ملامنصور در آن کشور آگاه بودند و یا تلاش کردند او را دستگیر کنند، اما در ملاقات های خصوصی با مقامات امریکایی تأیید کردند که رهبر طالبان به آن کشور سفر کرده بود.

مقامات امریکایی گفته‌اند، پس از آن‌که ملا منصور دبی را درک کرد، آنان در مورد حضور ملا منصور در ایران، معلومات اندکی داشتند. برخی حدس و گمان می‌زدند که ملا منصور تلاش می‌کرد در ایران منابع مالی به دست بیاورد تا اتکای طالبان به پاکستان به خصوص استخبارات آن کشور کمتر شود.

به نوشتۀ واشنگتن پست، به تاریخ ۲۰ می ۲۰۱۶، مقامات قصر سفید معلومات استخباراتی را به دست آوردند که ملا منصور ایران را ترک کرده و احتمالاً راهی پاکستان شده تا به زودی همسر دیگر بگیرد.

به نوشتۀ واشنگتن پست، تصمیم در مورد این‌که آیا منصور کشته شود یا خیر، مربوط به بارک اوباما، رئیس‌جمهور پیشین ایالات متحده بود.

روزنامه می‌نویسد که با وجود توافق ملا منصور برای گفتگوهای سری، مقامات نظامی ایالات متحده در مورد تعهد ملا منصور برای ادامۀ گفتگوها شک و تردید داشتند. به نوشتۀ واشنگتن پست، ملا منصور مذاکرات صلح بین‌المللی که در آن رهبران طالبان دخیل باشند را قبول نداشت و در عین حال، طالبان تحت امرش به حملات انتحاری در کابل و سایر نقاط افغانستان ادامه دادند.

به نوشتۀ واشنگتن پست، همین دو عامل، حداقل جنرال جان نیکلسن، فرمانده نیروهای ماموریت قاطع در افغانستان را متقاعد کرده بود که ملا منصور "علاقمند صلح" نیست .

اما در عین حال، شماری از مقامات امریکایی طرفدار از بین رفتن ملا منصور نبودند. آنان استدلال می‌کردند که حداقل ملا منصور با قبول خطر، نماینده‌های خود را دستور داده تا با مقامات افغان و امریکایی در دوحه، پایتخت قطر، گفتگو کنند، چیزی که ملا عمر هیچ‌گاهی آن‌را انجام نداد.

با وجود اختلاف نظر مقامات امریکایی در مورد کشتن ملا منصور، هواپیمای بدون سرنشین ایالات متحده، به تاریخ ۲۱ می ۲۰۱۶ موتر حامل ملا منصور را در قلمرو پاکستان هدف قرار داد که در اثر آن ملا منصور و راننده‌اش، کشته شدند.

پاسپورت ملا منصور که در موتر پیدا شد، نشان می‌داد که رهبر پیشین طالبان در جریان یک سال، ۱۳ بار به امارات متحدۀ عرب سفر کرده بود.