همزمان با فرا رسیدن 26 دلو، سالروز خروج ارتش سرخ شوروی از افغانستان، برخی از شخصیت‌های جهادی به این باورند که هزینه‌های بزرگی که اتحاد جماهیر شوروی برای افغانستان کرد، در واقع بی فایده بود؛ رهبران شوروی تحمل مقاومت را نداشتند و اگر بیشتر تحمل می کردند، به باتلاقی فرو می رفتند که می شود نام آن را ضعف اقتصادی نامید؛ شوروی نیمی از بودجه خود را صرف هزینه تسهیلات نظلامی در افغانستان کرده بود.
به گزارش خبرگزاری صدای افغان(آوا)، لشکر چهلم ارتش شوروی سابق که 6 جدی سال 1358 خورشیدی و در یک تهاجم وسیع افغانستان را به اشغال خود درآورد، سرانجام در 26 دلو سال 1367 و بدون هیچ دست‌آوردی کشور را ترک کرد. اشغال 9 ساله افغانستان توسط شوروی سابق، با کشته شدن بیش از 13 هزار نظامی این کشور و زخمی شدن نزدیک به 40 هزار تن دیگر، روند فروپاشی بلوک شکست‌ناپذیر کمونیستی را سرعت بخشید. شوروی سابق در جنگ افغانستان، در کنار از دست دادن ابهت افسانه‌ای خود، نزدیک به 400 میلیارد دالر هزینه کرد. اما این اشغال بیش از یک میلیون تن از مردم افغانستان را نیز به کام مرگ کشاند و میلیون‌ها تن دیگر را آواره کرد.
حفیظ‌الله سلطانی، یک تن از شخصیت های جهادی همزمان با فرارسیدن پیرزوی جهاد مدرم افغانستان در برابر اتحاد جماهیر شوروی، در گفتگویی با خبرنگار آوا با بیان این‌که شوروی با ورود به خاک افغانستان ضربه‌های مالی و نظامی مهلکی را متحمل شد، گفت: "شورری در سال 1358 با ورود خود به خاک افغانستان، 14 میلیارد کمک بلاعوض به این دولت کرد و خروج آن با کشته شدن ۱۴ هزار و ۵۱ نفر به پایان رسید" .
سلطانی اضافه کرد: "شوروی 14 میلیارد کمک بلاعوض به دولت افغانستان کرد، نه به این دلیل که بر این کشور تسلط داشته باشد، بلکه هدف آنان رسیدن به آب های گرم هند و همچنین ایران بود؛ افغانستان و شوروی مرز مشترکی بین یک‌دیگر داشتند که اتحاد جماهیر از طریق همین مرز، در سال 1358 وارد خاک افغانستان شد".
وی با اشاره به سرمایه گذاری شوروی در افغانستان و در نهایت خروج از این کشور گفت: "هزینه های بزرگی که اتحاد جماهیر برای افغانستان مصرف کرد، در واقع بی فایده بود؛ رهبران شوروی تحمل مقاومت را نداشتند و اگر بیشتر تحمل می کردند، در باتلاقی فرو می رفتند که می شود نام آن را ضعف اقتصادی نامید؛ شوروی نیمی از بودجه خود را صرف هزینه تسهیلات نظلامی افغانستان کرد".
این شخصیت جهادی همچنان خاطرنشان کرد: "زن و مردم مجاهد اگر دست به تفنگ نمی زدند و جان های خود را فدای کشور نمی کردند، قطعا تمام افغانستان توسط شوروی اشغال می شد. جهاد افغانستان طوری نبود که یک گروه و یا یک ولایت همکاری کرده باشد؛ نه این طور نیست، بلکه تمامی اقوام در خروج شوروی نقش بسیار مهمی را ایفا کردند".
وی به وضعیت کنونی کشور اشاره کرد و گفت: "وحدت در کشور کم رنگ شده که عامل این بی رنگی، دست های پشت پرده یعنی غربی ها هستند. استا عطا و عبدالله عبدالله دو شخصیتی بودند که در یک حزب و جبهه برای یک دیگر جان می دادند، ولی دشمنان(آمریکا) فضا را طوری ساختند که این دو فرد در مقابل یک‌دیگر قرار بگیرند".
حفیظ‌الله سلطانی خواستار وحدت در میان مردم شد و گفت: "بزرگترین دست‌آوردی که مردم افغانستان می توانند داشته باشند و کشور را از این وضعیت بغرنج نجات دهند، در واقع وحدت حقیقی است. این وحدت را باید سرشاخه های کشور خصوصا جوانان در بین مردم ترویج کنند؛ وحدت حقیقی یعنی این که از هر قومی هستیم، اما زیر یک چتر با نام افغانستان زندگی کنیم" .
وی در پایان گفتگوی خود با خبرنگار آوا، بابیان این که دولتی اگر اجازه بالا و پایین کردن یک هواپیما را نداشته و یا این که مشکلاتی داخلی داشته باشد، دولت نیست، اظهار داشت: "افغانستان عملا اشغال شده است، ولی ظاهرا ادعا می کنند که اشغال نشدیم و همچنین در فکر خود، آمریکایی ها را دوست خود می دانند؛ اما دوست زمانی است که به مشوره دوست خود گوش کند، ولی تا هنوز مشوره ای از سوی آمریکایی ها نشده است".
این چهره جهادی در مقایسه ای پیرامون حضور اتحاد جماهیر شوروی و امریکا و ناتو در افغانستان، با بیان این‌که آمریکا همان اعمال شوم شوروی را پیاده کرده است، گفت: "مردم افغانستان به عنوان ابزاری در دست آمریکایی ها قرار گرفتند که البته مجبور شدند تا مورد ابزار قرار بگیرند. مشکل افغانستان شخصی، منطقه ای و یا مردمی نیست، بلکه مشکل کلان تری از جمله جنگ میان شرق و غرب است که عملا افغانستان وارد چنین جنگی شده است".
به گزارش خبرگزاری صدای افغان(آوا)، لشکر چهلم ارتش شوروی سابق که 6 جدی سال 1358 خورشیدی و در یک تهاجم وسیع افغانستان را به اشغال خود درآورد، سرانجام در 26 دلو سال 1367 و بدون هیچ دست‌آوردی کشور را ترک کرد. اشغال 9 ساله افغانستان توسط شوروی سابق، با کشته شدن بیش از 13 هزار نظامی این کشور و زخمی شدن نزدیک به 40 هزار تن دیگر، روند فروپاشی بلوک شکست‌ناپذیر کمونیستی را سرعت بخشید. شوروی سابق در جنگ افغانستان، در کنار از دست دادن ابهت افسانه‌ای خود، نزدیک به 400 میلیارد دالر هزینه کرد. اما این اشغال بیش از یک میلیون تن از مردم افغانستان را نیز به کام مرگ کشاند و میلیون‌ها تن دیگر را آواره کرد.
حفیظ‌الله سلطانی، یک تن از شخصیت های جهادی همزمان با فرارسیدن پیرزوی جهاد مدرم افغانستان در برابر اتحاد جماهیر شوروی، در گفتگویی با خبرنگار آوا با بیان این‌که شوروی با ورود به خاک افغانستان ضربه‌های مالی و نظامی مهلکی را متحمل شد، گفت: "شورری در سال 1358 با ورود خود به خاک افغانستان، 14 میلیارد کمک بلاعوض به این دولت کرد و خروج آن با کشته شدن ۱۴ هزار و ۵۱ نفر به پایان رسید" .
سلطانی اضافه کرد: "شوروی 14 میلیارد کمک بلاعوض به دولت افغانستان کرد، نه به این دلیل که بر این کشور تسلط داشته باشد، بلکه هدف آنان رسیدن به آب های گرم هند و همچنین ایران بود؛ افغانستان و شوروی مرز مشترکی بین یک‌دیگر داشتند که اتحاد جماهیر از طریق همین مرز، در سال 1358 وارد خاک افغانستان شد".
وی با اشاره به سرمایه گذاری شوروی در افغانستان و در نهایت خروج از این کشور گفت: "هزینه های بزرگی که اتحاد جماهیر برای افغانستان مصرف کرد، در واقع بی فایده بود؛ رهبران شوروی تحمل مقاومت را نداشتند و اگر بیشتر تحمل می کردند، در باتلاقی فرو می رفتند که می شود نام آن را ضعف اقتصادی نامید؛ شوروی نیمی از بودجه خود را صرف هزینه تسهیلات نظلامی افغانستان کرد".
این شخصیت جهادی همچنان خاطرنشان کرد: "زن و مردم مجاهد اگر دست به تفنگ نمی زدند و جان های خود را فدای کشور نمی کردند، قطعا تمام افغانستان توسط شوروی اشغال می شد. جهاد افغانستان طوری نبود که یک گروه و یا یک ولایت همکاری کرده باشد؛ نه این طور نیست، بلکه تمامی اقوام در خروج شوروی نقش بسیار مهمی را ایفا کردند".
وی به وضعیت کنونی کشور اشاره کرد و گفت: "وحدت در کشور کم رنگ شده که عامل این بی رنگی، دست های پشت پرده یعنی غربی ها هستند. استا عطا و عبدالله عبدالله دو شخصیتی بودند که در یک حزب و جبهه برای یک دیگر جان می دادند، ولی دشمنان(آمریکا) فضا را طوری ساختند که این دو فرد در مقابل یک‌دیگر قرار بگیرند".
حفیظ‌الله سلطانی خواستار وحدت در میان مردم شد و گفت: "بزرگترین دست‌آوردی که مردم افغانستان می توانند داشته باشند و کشور را از این وضعیت بغرنج نجات دهند، در واقع وحدت حقیقی است. این وحدت را باید سرشاخه های کشور خصوصا جوانان در بین مردم ترویج کنند؛ وحدت حقیقی یعنی این که از هر قومی هستیم، اما زیر یک چتر با نام افغانستان زندگی کنیم" .
وی در پایان گفتگوی خود با خبرنگار آوا، بابیان این که دولتی اگر اجازه بالا و پایین کردن یک هواپیما را نداشته و یا این که مشکلاتی داخلی داشته باشد، دولت نیست، اظهار داشت: "افغانستان عملا اشغال شده است، ولی ظاهرا ادعا می کنند که اشغال نشدیم و همچنین در فکر خود، آمریکایی ها را دوست خود می دانند؛ اما دوست زمانی است که به مشوره دوست خود گوش کند، ولی تا هنوز مشوره ای از سوی آمریکایی ها نشده است".
این چهره جهادی در مقایسه ای پیرامون حضور اتحاد جماهیر شوروی و امریکا و ناتو در افغانستان، با بیان این‌که آمریکا همان اعمال شوم شوروی را پیاده کرده است، گفت: "مردم افغانستان به عنوان ابزاری در دست آمریکایی ها قرار گرفتند که البته مجبور شدند تا مورد ابزار قرار بگیرند. مشکل افغانستان شخصی، منطقه ای و یا مردمی نیست، بلکه مشکل کلان تری از جمله جنگ میان شرق و غرب است که عملا افغانستان وارد چنین جنگی شده است".