سید حبیب سادات جانشین رئیس خبرگزاری و مسئول خبرگزاری صدای افغان(آوا) در تهران در سخنانی در جمع صدها شخصیت برجسته دینی مذهبی و مهاجرین افغانستانی در قم، به بیان زوایای مختلف پیدا و پنهان حادثه تروریستی ۷ جدی پرداخت. به گفته وی، این اقدام آشکارا نشان داد که مبارزات و فعالیت های مقدس و ارزشمدارانه مجموعه بزرگ آوا و تبیان، تا چه میزان دشمن زبون و ذلیل ما را متأثر ساخته و ترس و هراس آن را از بیداری و آگاهی دشمن شناسانه نسلی نخبه و تحصیلکرده، چندین برابر کرده است.

به گزارش خبرگزاری صدای افغان(آوا)، روز گذشته(جمعه)، مراسم گرامی داشت از شهدای فرهنگ و رسانه در حمله تروریستی ۷ جدی بر مرکز فعالیت های فرهنگی اجتماعی تبیان و خبرگزاری صدای افغان در شهر مقدس قم برگزار شد. این مراسم از سوی ستاد مردمی گرامی داشت از این حادثه تروریستی برگزار شد و در آن علاوه بر حضور گسترده مردمی، ده ها تن از شخصیت های برجسته دینی و مذهبی و آیات عظام حضور داشتند.

سید حبیب سادات در ادامه سخنان خود تأکید کرد که تبیان و آوا یک مجموعه فناپذیر نیست؛ بلکه یک خط و مکتب فکری است که با تأسی از ارزش‌ها و آموزه‌های اصیل و ماندگار اسلام عزیز و مکتب سرخ تشیع، با شهادت، پویاتر، زنده‌تر و ماندگارتر خواهد شد و این همان چیزی است که خواب راحت را از چشم دشمنان کور و بی بصیرت ما ربوده است.

آنچه در زیر می خوانید، متن کامل بیانیه آقای سادات در جمع صدها شخصیت برجسته دینی و مذهبی و همچنین مهاجرین افغانستانی در قم است:
بسم رب الشهداء و الصدیقین
و لا تحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله امواتاً بل احیاءُ عند ربهم یرزقون. (۱۶۹ آ ل عمران)
و گمان مبر آنان كه در راه خدا كشته شده اند، مردگان اند؛ بلكه آنان زنده اند و در پیشگاه پروردگار شان روزی دارند.

حمله ناجوانمردانه روز پنجشنبه ۷ جدی از سوی دشمن سفاک و بی رحم تروریستی بر دفاتر مرکزی خبرگزاری صدای افغان(آوا) و مرکز فعالیت های فرهنگی اجتماعی تبیان، دست کم ۵۲ نفر از همکاران عزیز ما و دانشجویان، طلاب و نخبگان حوزه و دانشگاه را به شهادت رساند و بیش از ۹۰ نفر دیگر را زخمی کرد.
گروه بدنام و خونریز تکفیری و تروریستی داعش که دست آموز استعمار نو و اتاق های فکر صهیونیزم و استکبار جهانی به منظور ایجاد نفرت و نفاق میان مسلمانان و برانداختن درخت تنومند و ریشه دار اسلام راستین نخستین است، مسؤولیت این جنایت خونین را بر عهده گرفت.
این اقدام آشکارا نشان داد که مبارزات و فعالیت های مقدس و ارزشمدارانه مجموعه بزرگ آوا و تبیان، تا چه میزان دشمن زبون و ذلیل ما را متأثر ساخته و ترس و هراس آن را از بیداری و آگاهی دشمن شناسانه نسلی نخبه و تحصیلکرده، چندین برابر کرده است.
علیرغم آسمانی شدن ۵۲ تن از یاران و همکاران و همراهان این خط فکری اصیل و مقدس اسلامی و انسانی، این حمله اما نه تنها ما را از راهی که در پیش گرفته ایم، باز نمی دارد؛ بلکه به یاری خداوند و با همراهی و حمایت همه جانبه مردم فهیم، آگاه، صبور و دشمن شناس افغانستان و جامعه بزرگ مسلمانان جهان، امروز مصمم تر و مقتدرانه تر از دیروز، به مبارزه و مقاومت مان در سنگر فرهنگ و رسانه و آگاهی و قلم، ادامه خواهیم داد.
این جنایت ددمنشانه اما برخلاف تصور باطل دشمن زبون و بزدل و ایادی آشکار داخلی و خارجی آن، ما را تقسیم نخواهد کرد، ما با قطره قطره خون پاک شهیدان مان، تکثیر خواهیم شد و هر شهروندی که در روزهای دشوار پس از فاجعه، بر پایه مسؤولیت اسلامی و وجدان انسانی اش، در کنار ما ایستاد و در برابر خط فکری داعش در عرصه جنگ نرم، ما را یاری کرد نیز به مثابه صدایی صادق و رسا به یاری ما خواهد آمد.
تبیان و آوا یک مجموعه فناپذیر نیست؛ یک خط و مکتب فکری است که با تأسی از ارزش‌ها و آموزه‌های اصیل و ماندگار اسلام عزیز و مکتب سرخ تشیع، با شهادت، پویاتر، زنده‌تر و ماندگارتر خواهد شد.
این همان چیزی است که خواب راحت را از چشم دشمنان کور و بی بصیرت ما ربوده است.
شهدای ما مصداق بارز این آیه مبارکه هستند که می‌فرماید: و لا تحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله امواتاً بل احیاءُ عند ربهم یرزقون. (۱۶۹ آ ل عمران)
و گمان مبر آنان كه در راه خدا كشته شده اند، مردگان اند؛ بلكه آنان زنده اند و در پیشگاه پروردگار شان روزی دارند.
و تبیان و آوا پس از این جنایت، استوار و راسخ و مصمم، به راه شهیدان تا تحقق آرمان های پاک و والای آنان، ادامه خواهد داد.
خبرگزاری صدای افغان نیز از رسانه های پرمخاطب و فعال افغانستان محسوب می شود که رویکرد آن، در کنار بازتاب سریع، به‌هنگام، دقیق و حرفه‌ای رویدادهای روز افغانستان، منطقه و جهان، نقد رویکردهای افراطی به دین و سوء استفاده گروه های تکفیری و تروریستی از اسلام برای تحقق آمال و امیال دشمنان اسلام و مسلمانان می باشد.
این خبرگزاری به طور ویژه، دیدگاه های آگاهان و منتقدانی را بازتاب می دهد که از توسعه پرسش برانگیز و سیستماتیک تفکر افراط و تکفیر و ترور و تفرقه در افغانستان به ویژه گروه تروریستی داعش به منظور تبدیل کشور ما به پایگاهی امن برای ایدئولوژي منحط تروریست های تکفیری که عملا در استخدام جریان های استعماری و قدرت های بیگانه اسلام ستیز قرار دارند، ابراز نگرانی می کنند و نسبت به تبعات ویرانگر آن برای همزیستی صلح‌آمیز و مثال زدنی شیعه و سنی در افغانستان، هشدار می دهند.
بنابراین، حمله جنایتکارانه ۷ جدی به دفتر مرکزی خبرگزاری آوا، هزینه ای بود که این خبرگزاری با استفاده مشروع از حق آزادی بیان در راستای دفاع از افغانستان، اسلام و وحدت دینی مردم مسلمان ما پرداخت.
این حمله اما جریان اطلاع رسانی فعالانه این خبرگزاری را متوقف نخواهد کرد و هرگز موجب عقب گرد از اهداف تعیین شده آن نخواهد شد.
شهدا و آسیب دیدگان عزیز و سرافراز این رویداد بزدلانه تروریستی نیز با آگاهی از خطرات و هزینه های سنگین این رسالت عظیم و خطیر، برای برملا کردن ماهیت نفرت انگیز جریان های تکفیری و تروریستی، مشتاقانه و ایثارگرانه تلاش، مبارزه و فداکاری کردند و در نهایت در این راه مقدس، از جان های عزیز شان مایه گذاشتند.
راه شهدا ادامه دارد و خبرگزاری صدای افغان (آوا) با عزمی استوار و اراده و ایمانی راسخ و راستین، مصمم و مطمئن، مسیری را که برگزیده است، ادامه خواهد داد و بر عهدی که با شهدا، برای دفاع از کیان اسلام و افغانستان بسته، ایستاده است.
نه حمله داعش و نه پروپاگندای مسموم نمایندگان و مزدوران زبون و ذلیل این نیروی تروریستی در عرصه جنگ نرم رسانه ای، مانع از ادامه راه و پی گرفتن اهداف مان نخواهد شد.
موج سهمگینی که پس از جنایت داعش، از سوی مزدوران آن در رسانه ها و فضای مجازی بر علیه مجموعه آوا و تبیان، به راه افتاد، تتمه و تکمله کاری بود که داعش به دستور استکبار، با بمب و انتحار انجام داد و این موج، تأییدی دیگر بر سلامت و قداست راه و آرمان مجموعه بزرگ آوا و تبیان بود.
بر حقانیت و درستی راهی که آوا و تبیان در پیش دارند، همین بس که دشمنانی تا این مایه حقیر و ذلیل و زبون دارند. آنها تصور می کنند که با بمب گذاری و کشتار و خون ریزی و ویرانگری دیوانه وار می توانند جوانان پاک، پرهیزکار و متعهد این مجموعه را از راهی که برگزیده اند، برگردانند؛ غافل از آنکه این نوع اقدامات بزدلانه، جریان روشن و مقتدرانه آگاهی بخشی و اطلاع رسانی و تنویر افکار جمعی را از سوی این مجموعه فعال و ارزشگرا، قدرت و قوتی چندین برابر خواهد بخشید و به اعضای آن انگیزه خواهد داد تا مصمم تر از همیشه، برای برملا کردن هویت راستین و ماهیت واقعی پیروان حقیر ایدئولوژي نفرت انگیز ترور و تفرقه و تکفیر و دست های آلوده و خیانت پیشه همسو و حامی آنها، تلاش و مبارزه کنند.
صدای افغان، بلندتر از همیشه، فریاد حق طلبی و دادخواهی و عدالت گستری سر خواهد داد و به این ترتیب، ثابت خواهد کرد که در مصاف خرد و خشونت، پیروزی نهایی با تعقل مبتنی بر تدین راستین و نخستین است و لشکر جهل و جنایت، رسواتر و سرافکنده تر از پیش، معدوم و منهدم خواهد شد.
با این همه، نبرد با لشکر سیاهی و ستم و تباهی و تیره روزی، تنها وظیفه نهادهایی مانند خبرگزاری آوا و مرکز تبیان نیست. این حرکت باید به یک جریان فراگیر ملی، بدل شود. همه رسانه ها، مراکز بزرگ فرهنگی و مجموعه های علمی و دانشگاهی کشور باید با این جریان، همسو و همصدا شوند.
سکوت و محافظه کاری و مصلحت اندیشی، نمی تواند اهداف مقدس مشترک در جنگ با ترور و تفرقه و تکفیر را تأمین کند.
به همین دلیل، کمترین انتظاری که پس از وقوع فاجعه، از جامعه بزرگ رسانه های افغانستان می رفت این بود که با این عضو داغ دیده و زخم خورده خانواده رسانه، ابراز همدردی کنند و اقدام بزدلانه تروریست های خون آشام در آماج قرار دادن خبرنگاران بی دفاع را محکوم و نکوهش نمایند.
شمار زیادی از رسانه ها، مراکز علمی و فرهنگی، مراجع، شخصیت ها و چهره های مطرح و فعال سیاسی، رهبران و مقام های عالیرتبه دولتی و کادرهای علمی و دانشگاهی کشور، با ارسال پیام ها، تماس ها و صدور بیانیه ها، تاکنون، مسؤولان خبرگزاری صدای افغان و مرکز تبیان و نیز صدها خانواده داغدار و سوگوار این فاجعه مهیب را در تحمل این رنج عظیم، صادقانه یاری رسانده و ابراز همدردی و غم شریکی کرده اند.
در این میان اما دوستان داعش، پیاده نظام نیروی نرم این گروهک بدنام و خون آشام تروریستی در عرصه فرهنگ و رسانه افغانستان، در ادامه جنایتی که مزدوران انتحاری آن گروه مرتکب شدند، همچنان به ریختن زهر و پاشیدن نمک بر این زخم عمیق، ادامه دادند و با فحاشی و تهمت و افترا و لجن پراکنی های نفرت انگیز، ماهیت واقعی خود به عنوان سربازان جنگ نرم جریان منحط تکفیر و ترور و مزدوران چشم و گوش بسته استعمار و استکبار را به همگان نشان دادند.
آنها به عنوان نمایندگان این جریان منحط و مبتذل، از همان آغازین ساعت های بروز فاجعه، به طور مستمر تلاش کردند تا از ابعاد مسؤولیت داعش و حامیان شناخته شده آنها در منطقه در ارتکاب این جنایت، بکاهند و با ارائه تفسیرها و توجیهات غلط، انحرافی و سفارشی به وسیله اربابان و کارفرمایان مستکبر، صهیونیست و تروریست پرور خود در داخل و خارج، رویکردها و عملکردهای خبرگزاری آوا و مجموعه فرهنگی تبیان را عامل اصلی بروز این فاجعه، معرفی کنند.
به این ترتیب، برخی رسانه های مغرض که آشکارا در جبهه جنگ نرم به نفع داعش می جنگند، به این موج مدیریت شده، دامن می زنند. شماری از کاربران عوام زده و فاقد درک و تشخیص و تحلیل درست قضایا در شبکه های اجتماعی هم با این موج کاذب و ساختگی همراه می شوند و به این ترتیب، جنایتی که داعش بر علیه فعالان فرهنگی و رسانه ای، دانشجویان و غیر نظامیان بی دفاع مرتکب شده، در حاشیه باقی می ماند و حاشیه ای کاذب، از متن واقعی، فربه تر و برجسته تر جلوه داده می شود.
متأسفانه شماری از نهادهای دولتی نیز خواسته یا ناخواسته، با این موج توطئه گرانه همراه می شوند.
مثلا وزارت داخله، مدعی شده که همایش روز پنجشنبه مرکز فعالیت های فرهنگی اجتماعی تبیان، با مسؤولان این وزارت، هماهنگ نشده بود.
این امر، دو معنا دارد: یکی اینکه عدم هماهنگی این همایش با وزارت داخله، یعنی مرکز تبیان به صورت «غیر قانونی» اقدام به برگزاری مراسم کرده است.
این در حالی است که آنچه روز پنجشنبه با حضور طیفی از دانشجویان، طلاب و فعالان حوزه و دانشگاه در دفتر مرکزی تبیان در کابل، جریان داشت، یک گفتمان ساده دانشجویی بود نه یک تجمع بزرگ سیاسی در سطح کلان.
از این گونه جلسات و گفتمان ها به صورت هفتگی همواره در دفتر تبیان و سایر مراکز فرهنگی مشابه برگزار می شود و طبق هیچ ماده قانونی، برگزاری آن، نیاز به کسب مجوز رسمی از نهادهای دولتی ندارد.
معنای دوم آنچه از سوی وزارت داخله مطرح شده، ممکن است این باشد که این وزارت و سایر دستگاه های امنیتی، خود را در قبال امنیت برنامه هایی که بدون هماهنگی و اطلاع آنها برگزار می شود، مسؤول نمی دانند و امنیت اینگونه برنامه ها، بر عهده نهاد و شخص برگزارکننده است.
این برای کسانی که دولت را در زمینه تأمین امنیت مردم و جلوگیری از رویدادهایی مانند حمله روز پنجشنبه، مقصر می شناسند، می تواند یک توجیه گمراه کننده باشد.
این در حالی است که دولت اولا باید مسؤولیت کلی و کلان خود در تأمین امنیت مردم و جلوگیری از ورود تروریست ها و تجهیزات مورد نیاز آنها برای انجام حملات انتحاری را بپذیرد و به آن عمل کند.
چگونه است که تروریست های انتحاری، به روایتی از ورای مرزهای مشترک با پاکستان، خود را به عمق شهر کابل؛ پایتخت می رسانند و به اهداف مورد نظر خود، آنگونه که می خواهند حمله می کنند؛ اما نهادهای امنیتی، کشفی و استخباراتی، پس از وقوع فاجعه، اقدام به انتشار اطلاعات و حتی هویت انتحارگران می کنند؟
نکته دوم اینکه تروریست هایی که به خبرگزاری آوا و مرکز تبیان، حمله کردند، افزون بر انجام حملات انتحاری، در داخل کوچه نیز بمب کار گذاشته بودند. اگر در تأمین امنیت داخلی گفتمان دانشجویی، نهاد برگزارکننده، مسؤولیت داشت، مسؤولیت امنیت کوچه و خیابان بر عهده نیروهای امنیتی دولتی است. در فضای شکننده امنیتی کنونی، نهادهای استخباراتی و امنیتی، ناکارآمدی خود در جلوگیری از این اقدام تروریست ها را چگونه توجیه می کنند؟
موضوع سوم هم اینکه روزانه چندین حمله تروریستی با تفاوت هایی در ابعاد و آثار و آمار، در نقاط مختلف کشور، به وقوع می پیوندد که مسؤولیت آنها را گروه های تروریستی مشخصی مانند داعش، بر عهده می گیرند، در آن موارد نیز آیا قربانیان، در بی مبالاتی و سهل انگاری در تأمین امنیت خود، مقصر و مسؤول اند؟
در بلخ، تروریست ها توانستند به داخل قول اردوی شاهین که یک مرکز بزرگ نظامی دارای استحکامات قدرتمند امنیتی است، نفوذ کنند و نزدیک به ۱۵۰ نیروی امنیتی را شهید کنند، در آن مورد، چه کسی مسؤول بود؟
در کابل، تروریست انتحاری، هزاران کیلوگرام مواد انفجاری جا به جا شده خود را در چهارراه زنبق، منفجر کرد و صدها نفر را به خاک و خون کشاند؛ در حالی که نهادهای امنیتی آلمان و افغانستان، ماه ها قبل در جریان تدارک چنین حمله ای با مشخصات و جزئیات دقیق و حتی نوع وسیله نقلیه مورد استفاده در آن بودند؛ اما کاری برای جلوگیری از آن نکردند.
حمله به آموزشگاه مربوط به محافظت از رجال برجسته امنیت ملی و ده ها نمونه دیگر از این نوع، چه توجیهی دارد؟
با این حساب، ایجاد موج های مدیریت شده کاذب مانند آنچه پس از حمله علیه آوا و تبیان، واقع شد، جز آنکه یک فرافکنی و فرار از مسؤولیت از سوی نهادهای امنیتی و تکمیل جنایت داعش در عرصه جنگ نرم از سوی مزدوران استعمار و تروریست های فرهنگی و رسانه ای باشد، معنای دیگری ندارد.
این اقدام اما علیرغم ماهیت ریاکارانه ای که دارد، گرهی از بحران امنیتی کشور باز نمی کند.
بهتر است دولت و نهادهای امنیتی، مسؤولیت خود را صادقانه بپذیرند و به جای تغییر دادن جای قاتل و قربانی، برای پاسخ به پرسش های بی جواب مردم در بخش امنیت، راه روشن تری را برگزینند.
در پایان یکبار دیگر، تأکید می کنیم که آوا و تبیان با قدرت به رسالت تاریخی خود در مبارزه با نیروهای ضد آگاهی و روشنگری و پرده برافکندن از چهره های منحوس دشمنان اسلام و انسانیت که مستقیما از اتاق های فکر استکبار و صهیونیزم بین المللی و مزدوران منحط و سرسپرده آن در منطقه، دستور می گیرند، ادامه خواهد داد و این راه تا تحقق کامل آرمان پاک شهیدان عزیز این مجموعه بزرگ، استمرار خواهد داشت.
اما باکی نیست. آوا از زیر آوار زخمی که داعش زد و زخم زبانی که دوستان و سربازان جنگ نرم آن می زنند، سربلند بیرون خواهد آمد و با قدرت به فعالیت در عرصه رسالت رسانه ای اش ادامه خواهد داد.