آبده‌های تاریخی بادغیس همواره به دور از توجه دولت قرار داشته و همین امر سبب شده تا قاچاقچیان آثار باستانی برای آثار باقی‌مانده در این مکان‌ها دندان‌تیز کنند.

به گزارش خبرگزاری صدای افغان(آوا)، شهروندان ولایت بادغیس می‌گویند که آبده‌های تاریخی این ولایت همواره به دور از توجه دولت قرار داشته و این امر فضا را برای قاچاقچیان مهیا ساخته تا برای این سرمایه‌های ملی دندان‌ تیز کنند.

"احمدضیاء" یک تن از شهروندان این ولایت است. او به این باور است که آبده‌های تاریخی یکی از ارزش‌های ملی کشور بوده؛ لذا از این‌رو باید در حفظ و نگهداری آن از هیچ کوششی دریغ نکرد.

وی افزود: از آنجایی که آبده‌های تاریخی در گرو حکومت قرار دارد، حفاظت و نگهداری آن‌هم مسوولیت دولت است، اما طوری که دیده شده، دولت از وظیفه خود شانه خالی کرده و در مقابل آبده‌های تاریخی بادغیس احساس مسوولیت نمی‌کند.

گفته می‌شود که آثار تاریخی یادآور تاریخ پیشینه کشور است؛ آبده‌های زیادی در ولایت بادغیس وجود دارد که بخشی از هویت این ولایت است، اما بی‌توجهی دولت در مقابل این آبده‌ها باعث به غارت رفتن بخشی از آثار تاریخی مدفون در این آبده‌ها شده که این موضوع باعث برانگیختن خشم مردم این ولایت شده است.

آثار زیادی در زیارت‌گاه‌ها، تکایا، مساجد و قبرستان‌های بادغیس وجود داشته اما در این اواخر توسط قاچاقچیان به یغما برده می‌شود.

یک تن از شهروندان ولسوالی آب کمری می‌گوید که سنگ‌های تاریخی بسیاری در برخی از قبرستان‌های این ولسوالی وجود داشت اما توسط برخی از افراد مسلح غیرمسوول به غارت رفته است.

"خواجه مراد، چشمه گل شاه، رحم‌علی‌ و چهلانک‌ها" مناطقی از ولسوالی آب کمری بادغیس است که بیشترین آبده‌های تاریخی از آنجا به سرقت برده می‌شود. از سوی دیگر، قلعه نریمان در ولسوالی آب کمری، قلعه موری‌چاق در ولسوالی بالامرغاب، قلعه شاه‌مشهد و آب پوده در ولسوالی جوند از جمله مناطقی است که دارای سنگ‌های تاریخی بسیاری بوده که در اثر ناامنی‌ها و بی‌توجهی‌ها به غارت رفته اند.

ساکنان بادغیس می‌گویند: غارت‌گران آثار تاریخی، قاچاقچیان خوبی نیز هستند، زیرا آنان این آثار را به خارج از کشور قاچاق کرده و به‌عنوان اشیاء با ارزش، به قیمت خوبی به فروش می‌رسانند.

درهمین حال "احسان الله سروریار" رئیس اطلاعات و فرهنگ ولایت بادغیس با تأکید بر این موضوع که وضعیت آثار تاریخی در این ولایت رضایت بخش نیست، گفت که ناامنی یکی از عمده‌ترین عواملی است که باعث عدم نظارت دولت بر آبده‌های تاریخی این ولایت شده است.

وی گفت که طالبان به صورت خودسرانه مناطقی که انبوهی از آبده‌های تاریخی است را حفر کرده، اشیاء و عتیقه‌هایی که دارای ارزش تاریخی است را با قیمت کم به قاچاقچیان به فروش می‌رسانند.

او خاطرنشان ساخت که از سوی اداره اطلاعات و فرهنگ بادغیس، برنامه‌هایی برای حفظ و نگهداری آبده‌های تاریخی صورت گرفته و تاکنون نیز در حال جریان است؛ از آن جمله به بازسازی قلعه نریمان و برخی از ساحات دیگر که تحت امنیت است، اشاره کرد.

رییس اداره اطلاعات و فرهنگ بادغیس در پایان گفت که تاکنون بیش از ۳۰ آبده تاریخی و ساحه باستانی را در سطح این ولایت شناسایی و به ثبت رسانده‌اند.

با این‌حال، در این شرایطی که میراث ملی از سوی زمین و آسمان مورد تهاجم گسترده قرار گرفته، حمایت کافی مردم از این مکان‌های تاریخی و آثار آن می‌تواند باعث حفظ و حراست از آنان شود.