مقام‌ها در هرات می‌گویند که روند توزیع تذکره برای ۱۵ هزار بی‌جا شده داخلی در این ولایت آغاز شده تا این بی‌جا شدگان بتوانند از امتیازات آن مستفید شوند.

به گزارش خبرگزاری صدای افغان (آوا) ، بر اساس سروی‌های انجام شده در هرات، حدود ده‌هزار خانواده شامل ۸۵ هزار بی‌جا شده‌ داخلی در پنج نقطه‌ این شهر زندگی می‌کنند.

"احمد جاوید نادم" رئیس اداره مهاجرین و عودت‌کنندگان در هرات در برنامه‌ای که به همین منظور در تالار امان‌الله‌ خان غازی برگزار شده بود گفت: در مرحله مقدماتی قرار است برای حدود ۱۵ هزار بی‌جا شده تذکره توزیع شود.

او گفت: این پروژه با هزینه‌ یک میلیون افغانی از کمک سازمان "ان ار سی" راه‌اندازی شده که در مدت شش ماه باید تکمیل شود.

نادم خاطر نشان ساخت که براساس مشکلات اقتصادی این افراد نمی‌توانند برای گرفتن تذکره به ولایت خودشان بروند، بر همین اساس تذکره ولایت خودشان را از هرات به آنان می‌دهیم.

اما آن‌چه نگرانی‌ها را افزایش داده، حضور اتباع کشورهای دیگر در هرات است که می‌توانند با استفاده از این روند، تابعیت افغانستان را کسب کنند.

اما مسوولان در ثبت احوال و نفوس کشور می‌گویند که آنان برای تثبیت هویت بی‌جا شدگان، از یک سال قبل تحقیق و بررسی داشته‌اند.

"همایون محتاط" رئیس کل اداره ثبت احوال و نفوس کشور می‌گوید که "در این موارد از طرزالعمل مشخصی استفاده می‌کنیم که کسی نمی‌تواند هویت ملی جعلی را دریافت کند و ما سعی می‌کنیم که همه چیز براساس قانون اجرا شود.

در همین حال نمایندگان مردم در شورای ولایتی هرات می‌گویند که دولت نباید تنها به دادن تذکره بسنده کند، بلکه باید سعی کند سهولت‌های بیشتری را برای بی‌جا شدگان فراهم کند.

"سید عظیم کبرزانی" می‌گوید که دولت باید تلاش کند تا با ایجاد مکتب، مراکز درمانی و ایجاد کار برای بی‌جا شدگان، سهولت‌های بیشتری را فراهم کند.

از سویی هم این مساله باعث خرسندی بی‌جا شدگان داخلی حاضر در مراسم شده و می‌گویند که توزیع تذکره باعث حل بخش بزرگی از مشکلات‌شان می‌شود.

آنان می‌گویند که قبل از این به دلیل نداشتن تذکره نمی‌توانستند کارهای دولتی را انجام دهند و فرزندان‌شان را شامل مکتب کنند اما اکنون این مشکل حل خواهد شد.

ناامنی، مشکلات اقتصادی و دسترسی نداشتن به امکانات اولیه باعث شده تا بخش بزرگی از شهروندان ولایات به ولایات دیگر کشور پناه ببرند.

بیشتر بی‌جا شدگان در هرات، از ولایات هم‌جوارِ بادغیس، غور، فراه و نیمروز‌ند که دست‌کم ۱۵ تا ۲۰ سال، هرات میزبان آنان بوده است.