در حالی که مقامات دولتی از آغاز عملیات گسترده برای پاکسازی تمامی نقاط ولایت بغلان از وجود مخالفان مسلح به رهبری سرقوماندان اعلای قوای مسلح خبر می دهند اما مقامات محلی این ولایت می گویند حکومت مرکزی ، اراده ای برای پاکسازی ولایت بغلان را ندارد.
به گزارش خبرگزاری صدای افغان(آوا)، بعضی از نقاط ولایت بغلان از یک سال به این سو در دست مخالفان قرار دارد و دولت در این یک سالی که گذشت هیچ نوع عملیاتی را برای پاکسازی این مناطق از وجود مخالفان آغاز نکرده است.
ذبیح الله شجاع؛ سخنگوی پولیس بغلان به خبرگزاری آوا گفت: روز گذشته مخالفان بالای پوسته های شاهراه سمنگان-بغلان حمله کرده و مسیر سرک را بسته بودند.
به گفته وی ، این افراد بالای تانکرهای تیل نیز حمله کردند که در نتیجه یک تانکر را با راکیت زدند و قصد داشتند تا دو تانکر دیگر را با خود ببرند اما با حمله شدید پولیس مواجه شدند و نتوانستند به مقصود خود برسند.
شجاع افزود: مناطق دند غوری، دهنه غوری و دند شهاب الدین از یک سال به این سو در تصرف طالبان قرار دارد و مردم آن مناطق با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم می کنند. ولی پولیس بغلان با تلاش توانسته است که در منطقه دند شهاب الدین مخالفان را در یک محل محاصره کند.
سخنگوی پولیس بغلان با بیان اینکه خط نخست نبرد فعلاً در بعضی مناطق دهنه غوری و دند شهاب الدین است، گفت: عملیات گسترده ای برای پاکسازی تمامی نقاط بغلان از وجود مخالفان به رهبری سر قوماندان اعلای قوای مسلح راه اندازی می شود.
در همین حال فیروز الدین ایماق؛ عضو شورای ولایتی بغلان به خبرگزاری آوا؛ گفت: دولت مرکزی اراده پاکسازی ولایت بغلان را ندارد؛ این سوال را باید شخص خود وزیر داخله و دفاع جواب بدهد که چرا بغلان در این یک سال که گذشت پاکسازی نشد؟
وی با تاکید بر اینکه تمامی عملیات هایی که در کشور راه اندازی می شود زیر نظر وزرای دفاغ و داخله می باشد، گفت: مسئولان محلی بغلان در ملاقات های پی هم که با وزرا داشتند همیشه درخواست پاکسازی این ولایت را از وجود مخالفان کردند اما با وجود وعده هایی که دادند تا هنوز به وعده هایشان عمل نکرده اند.
ایماق اضافه کرد: مقامات مرکزی زمانی تصمیم بر آوردن قوت های مقطعی کرده اند که احساس می کنند بعضی از مناطق این ولایت در حال سقوط است و زمانی که اوضاع کمی آرام تر شد دوباره این قوت ها را از این ولایت می برند.
ایماق افزود: ولایت بغلان حدود دو سال و نیم است که در آتش جنگ می سوزد، در این زمان برنامه های بسیاری از سوی پولیس و اردوی بغلان راه اندازی شد و قربانی های بسیاری هم دادند اما در برابر دشمن ایستادگی کردند که این همت و مردانگی آنها قابل تقدیر است.
او خاطر نشان کرد: جنگ در بغلان چریکی است. گاهی می آیند و دوباره پس از مواجهه با نیروهای امنیتی عقب نشینی می کنند.
از سوی دیگر داکتر عثمان شیرزی؛ عضو جامعه مدنی ولایت بغلان به خبرگزاری آوا؛ گفت: بعد از اینکه جنگ مخالفان در شمال کشور اوج گرفت ، دند غور کاملاً به دست مخالفان سقوط کرد؛ ما همیشه به دولت گوش زد کرده ایم که جلوی گسترش عملیات های مخالفین را در ساحات نا امن بغلان بگیرند ولی به گفته های ما توجه نکردند.
این فعال مدنی افزود: ضعف مدیریتی باعث سقوط دند غوری، دند شهاب الدین و دهنه غوری شد، یک راه موصلاتی نیز در دست مخالفان قرار دارد که دند غوری را به قندوز وصل می کند و مخالفان به سادگی می توانند از این مسیر خود را اکمال کنند.
داکتر عثمان شیرزی اضافه کرد: یکی از دلایل نا امنی بغلان تغییر و تبدیل زود هنگام والیان و قوماندانان امنیه این ولایت است که آنها نمی توانند پلان های خود را در این ولایت عملی بسازند.
او خاطرنشان کرد: ساحات دوشی و کیله گی مسیری است که بغلان را به ولایات سمنگان ، بلخ و قندوز وصل می کند اما این مسیر نیز در نا امنی شدید به سرمی برد و مشکلات زیادی را برای مسافرین خلق کرده است .
گفتنی است منطقه دوشی مستقیم به دهنه غوری وصل می باشد.
با این حال عتیق الله امرخیل؛ آگاه مسائل نظامی می گوید: بخاطر اینکه نطامیان یک منطقه را پاکسازی کنند شرایطی باید وجود داشته باشد که شرط اول آن داشتن قوتی است که بتواند منطقه را اشغال و تصفیه کند و در تصرف خود داشته باشد. داشتن قوت نظر به منطقه و شرایط محاسبه می شود، یعنی مردم چقدر طرفدار دشمن و چقدر حامی دولت هستند.
او افزود: شرط دوم اکمالات منظم و دوامدار در ساحه جنگ است که سرباز باید از هر نقطه نظر اکمال شود تا بتواند جنگ را پیش ببرد. به گفته وی سربازان باید آمادگی جنگ را داشته باشند اما اکثر سربازانی که به نبرد برده می شوند، آماده نیستند.
او خاطرنشان کرد: جنگ یک مدیریت قوی کار دارد. کسی باشد که جنگ را به صورت درست رهبری کرده بتواند و راجع به دشمن معلومات کافی داشته باشد و خودش هم دارای تجارب جنگی باشد.
او گفت: افغانستان قدرت اکمالاتی ندارد و امریکا نیروهای ما را از لحاظ نظامی اکمال می کند، اما یک کشور وابسته نمی تواند جنگ را به صورت دوامدار ادامه بدهد.
این آگاه نظامی می گوید: مداخلات کشورهای دیگر از جمله پاکستان باعث نا امنی در افغانستان می شود. آنها توسط مخبرین خود افراد شان را جا به جا می کنند و توسط کادر ها و نمایندگانی که دارند به ما فشار وارد می کنند.
بغلان بعد از قندوز دومین ولایت نا امن در شمال کشور محسوب می شود که جنگ در آن حدود دو و نیم سال دامنگیر مردم این ولایت است.