اعضای شورای ولایتی هلمند در جنوب کشور نسبت به وضعیت امنیتی ولسوالی موسی قلعه به شدت اظهار نگرانی کرده می گویند که فرماندهان نظامی وظیفه خود را درست انجام نداده اند.
گفته شده یک پایگاه اردوی ملی در موسی قعله که به تصرف طالبان درآمده است، تروریست ها تمامی وسایط نقلیه و جنگ افزارهای این پایگاه را منتقل کرده اند.
خبرها حاکی است که در حمله گسترده طالبان به یک پایگاه اردوی ملی در موسی قلعه دست کم ۳۰ سرباز کشته و ۳۰ سرباز دیگر به چنگ طالبان افتاده اند.
هرچند منابع رسمی و مقام های محلی، آمار تلفات نیروهای امنیتی در این حمله را بسیار کمتر از این عنوان می کنند.
براساس گزارش ها، این پایگاه به طور کامل سقوط کرده و موترهای نظامی، تجهیزات و جنگ افزارهای آن به دست طالبان افتاده است.
برخی رسانه ها مدعی شده اند که سقوط این پایگاه، ولسوالی موسی قلعه را تا مرز سقوط پیش برده است؛ اما معاون و سخنگوی والی هلمند می گوید که عملیات و جنگ در این ولسوالی ادامه دارد.
هلمند پیش از این، از ناامن ترین ولایت های جنوب کشور و مرکز عمده تروریزم و تولید مواد مخدر محسوب می شد.
در طول سال های گذشته و با وجود استقرار حجم سنگینی از نیروهای خارجی انگلیسی و امریکایی در هلمند، نه کاشت و تولید مواد مخدر در این ولایت، متوقف شد و نه ناامنی ها پایان یافت.
ولسوالی موسی قلعه همواره مرکز ثقل ناامنی های هلمند بوده است.
در سال های گذشته نیز جنگ های شدیدی در این ولسوالی به وقوع پیوست؛ جنگ هایی که در آن زمان، شماری از کارشناسان آن را به رقابت های درونی نیروهای ائتلاف خارجی به رهبری امریکا نسبت دادند و جنگ در اسلام قلعه را به جنگ میان طالبان امریکایی و طالبان انگلیسی تعبیر کردند.
اینکه در موسی قلعه چیست و چه چیزی این منطقه را برای تروریست ها و ضد تروریست ها، خواستنی کرده است، بر کسی آشکار نیست؛ اما حامد کرزی؛ رییس جمهوری پیشین، بارها به تلویح و تصریح، نیروهای خارجی مستقر در هلمند را متهم کرد که سرگرم کارهایی هستند که او نمی داند چیست.
در هر حال، وضعیت در هلمند هیچگاه، عادی نبوده است؛ اما به باور کارشناسان، اخیرا با انتقال جغرافیای ناامنی ها از جنوب به شمال، هلمند نیز مانند برخی دیگر از ولایت های جنوبی، یک دوره آرامش را تجربه کرد؛ دوره ای که با توجه به رخدادهای خونین اخیر –اگر از سوی منابع مستقل و رسمی تایید شود- ظاهرا آرامش قبل از توفان بوده که اکنون به پایان رسیده است.
اعضای شورای ولایتی هلمند می گویند که عامل کشتار و کشاندن ولسوالی موسی قلعه تا مرز سقوط، فرماندهان نظامی‌ای هستند که نتوانسته اند از ظرفیت و امکاناتی که در اختیار داشتند، درست استفاده کنند.
عطاءالله افغان؛ عضو این شورا به شکل مستقیم، فرماندهان قرارگاه اردوی ملی را به کوتاهی در انجام وظیفه متهم کرد و گفت که آنها باید مورد پیگرد قانونی قرار بگیرند.
آقای افغان می گوید که عاملان سقوط قرارگاه اردوی ملی در موسی قلعه، باید شناسایی و به پنجه قانون سپرده شوند.
او وضعیت در موسی قلعه را شکننده توصیف کرد و گفت:"در صورتی که معاون اول رئیس جمهور برای پاکسازی شمال کشور لباس نظامی به تن می کند؛ اما چرا وزیر داخله، سرپرست وزارت دفاع ملی و همچنین یک مقام بلندپایه دولت به فکر هلمند نیستند؟"
عبدالمجید آخندزاده؛ عضو دیگر شورای ولایتی هلمند می گوید که مقامات محلی این ولایت تلاش دارند، دفتر ولسوالی را مانند ولسوالی نوزاد به جای دیگر انتقال دهند. به گفته او این کار باعث می شود تا رابطه دولت و ملت در موسی قلعه بیشتر از این آسیب ببیند.
آقای آخندزاده گفت:"اگر دولت می خواهد با ملت همکار باشد، پس نباید ساختمان و دفتر ولسوالی را ترک کند؛ بلکه تلاش کند تا همان دفتر را حفظ کند و نیروهای تازه را برای حفظ آن به موسی قلعه بفرستد."
با این حساب، تحلیلگران مسایل امنیتی می گویند ظاهرا آنچه در موسی قلعه فاجعه آفریده، بازهم همان عاملی بوده است که پیش از این در بدخشان و جلریز و... منتهی به فاجعه شده بود.
تلفات بالای نیروهای اردوی ملی و خطر سقوط ولسوالی موسی قلعه به کام طالبان، بدون تردید، نگرانی های گسترده ای را در مورد آینده وضعیت امنیتی در هلمند ایجاد خواهد کرد؛ زیرا هلمند ولایتی است که نام آن با ناامنی و جنگ گره خورده و هیولای هولناک جنگ و آدمکشی همواره بر سر مردمان آن سایه انداخته است.
در همین حال، عمر زواک؛ سخنگوی والی هلمند می گوید که نیروهای امنیتی، برای کنترل اوضاع در موسی قلعه چندین حمله را در چند روز گذشته سازماندهی کرده اند.
همان تاکتیک تکراری و همیشگی که به عقیده کارشنان مسایل نظامی، نشان می دهد دولت با این رویدادها کاملا واکنشی و عکس العملی برخورد می کند و تنها زمانی دست به راه اندازی عملیات علیه تروریست ها می زند که شماری از نیروهای امنیتی در پایگاه های شان، مغلوب دشمن شده و جان باخته اند.
به عقیده ناظران، این رویکرد درستی نیست؛ دست کم از این جهت که تلفات نیروهای امنیتی ما را به شدت بالا می برد و به بدنه نیروهای مسلح کشور، ضربه می زند.
زواک تاکید کرد که هرگاه دولت و مردم از نیروهای امنیتی حمایت کنند، این نیروها توان جنگیدن با شورشیان را در هر شرایطی دارند.
این همان چیزی است که هم دولت آن را شعار می دهد و هم مردم بر آن تاکید می کنند؛ اما در عمل، هیچ تمهید و تدبیری برای آن سنجیده نمی شود.
به عنوان نمونه، عطاءالله افغان؛ عضو شورای ولایتی هلمند می گوید به او اطلاع رسیده که در موسی قلعه سربازانی هم بودند که چهار شبانه روز در سنگر جنگیدند؛ اما بعد از چهار روز بر اثر گرسنگی و بی خوابی بی حال شدند که به گفته او این سربازان را به واسطه چادر از تاور یا برج مراقبت پایین کرده اند.
با این حساب، شعار حمایت دولت و پشتیبانی مردم از نیروهای امنیتی، چه معنایی دارد؟
نیروهای امنیتی تا چه زمانی باید تحت این شرایط سخت، برای دفاع از کیان امنیت ملی و استقلال و قدرت افغانستان در برابر بی رحم ترین و خون ریزترین دشمن شان مبارزه کنند؟