هیاتی از نمایندگان کنگره امریکا خواهان تعلیق بخشی از کمک های مالی امریکا به پاکستان به دلیل عدم سرکوب شبکه حقانی توسط ارتش این کشور شده اند.
گزارشی که به کنگره ارائه شده نشان می دهد که ارتش پاکستان در عملیات ماه جون سال ۲۰۱۴ به شکل جدی مواضع و پایگاه های شبکه حقانی را سرکوب نکرده است.
برخی رسانه های پاکستانی نیز گزارش داده اند که قرار است قطع بخشی از کمک های مالی امریکا رسما به اسلام آباد ابلاغ شود.
این در حالی است که اداره امنیت ملی افغانستان سال گذشته اعلام کرد که قبل از راه اندازی عملیات در وزیرستان، اعضای شبکه حقانی توسط پاکستان به محل امنی منتقل شده‌ اند.
این اداره ضمن انتقاد از نتیجه این عملیات، گفته بود که عملیات ارتش در وزیرستان دستاوردی نداشته و نتوانسته به هیچ "گروه بین‌المللی تروریستی" در این منطقه، صدمه جدی وارد کند.
این گزارش کنگره امریکا پرده از یکی دیگر از اقدامات دوگانه حکومت پاکستان در برخورد با گروه های تروریستی برمی دارد و یافته های دستگاه های امنیتی ما در این زمینه را کاملا تایید می کند.
مشخص نیست که آیا امریکا در قطع بخشی از کمک های مالی اش به پاکستان که ظاهرا در ازای مبارزه این کشور با تروریزم اعطا می شود، واقعا جدی و صادق است یانه؛ اما به باور کارشناسان، اینکه یافته های ریاست امنیت ملی افغانستان در زمینه ماهیت و کارکرد حملات ارتش پاکستان به وزیرستان شمالی از سوی هیاتی از کنگره امریکا تایید می شود، این خود، رویدادی مهم و قابل تأمل است.
امریکا وعده کرده بود که امسال ۸۰۰ میلیون دالر برای مبارزه با گروه های شورشی و تروریستی که در خاک پاکستان مستقر هستند، به دولت این کشور کمک می کند.
گفته شده که از سال ۲۰۰۱ به اینسو، امریکا بسته های کمکی مالی را که رقم آن به ۱۳ میلیارد دالر می رسد به اسلام آباد پرداخته است.
اکنون اقدام به قطع بخشی از این بسته مالی ارزشمند به پاکستان، با استقبال حکومت افغانستان همراه شده است.
یک مقام با صلاحیت ریاست اجراییه در این زمینه گفت:«این تصمیم امریکا از خواست های اساسی حکومت افغانستان به ویژه در چند ماه اخیر بوده است.»
مجلس نمایندگان نیز این تصمیم امریکا را می ستاید.
عبدالقادر زازی؛ عضو کمیسیون روابط بین المللی مجلس می گوید:«خواست های ما همین بود که امریکا باید پس از این فشارهای اقتصادی بر پاکستان وارد سازد. این به سود افغانستان و به زیان تروریست ها در خاک پاکستان و استخبارات این کشور است که در آن کشور تمویل و تجهیز می شوند.»
بنابراین، به باور کارشناسان، یکی از مهم ترین پیامدهای این اقدام امریکا، تقویت موضع کابل در قبال اسلام آباد است که طی روزهای اخیر به ویژه با تشدید رویدادهای تروریستی در افغانستان، تندتر و جدی تر شده است.
حکومت افغانستان هشدار داده است که اگر این کشور در سیاست هایش تغییر نیاورد، کابل از این سیاست هایی دوگانه و عدم همکاری این کشور در مبارزه با تروریزم به شورای امنیت سازمان ملل شکایت خواهد کرد.
در چنین موقعیتی به عقیده ناظران، این تصمیم امریکا یک برگ برنده مهم در اختیار کابل است تا از طریق مجامع بین المللی، پاکستان را به دلیل عملکردهایش تحت فشار قرار دهد.
در رویدادی دیگر،‌ یک روز پس از احضار سفیر پاکستان در کابل به وزارت خارجه، پاکستان هشدار داده که وارد کردن اتهام به اعتماد و حسن همجواری دو کشور همسایه ضربه می زند.
وزارت خارجه پاکستان با انتشار اعلامیه ای گفته که سفیر افغانستان در اسلام آباد را به وزارت خارجه احضار و مراتب اعتراض دولت این کشور به جانان موسی زی، ابلاغ شده است.
در این اعلامیه از قول عزیزاحمد چوهدری؛ وزیر خارجه پاکستان آمده است:"اعتماد میان افغانستان و پاکستان پس از مشکلات و تلاش های زیاد شکل گرفته و وارد کردن اتهامات به این اعتماد ضربه می زند."
وزارت خارجه افغانستان به روز سه شنبه ٢٧ اسد، به دنبال کشته شدن ۸ پولیس سرحدی در شرق کشور و آتش گرفتن بازار منطقه دو کلام ولسوالی ناری ولایت کنر، سفیر پاکستان را به وزارت خارجه احضار کرده بود.
این تحولات و موضع گیری ها در طول عمر دولت وحدت ملی، بی سابقه بوده و کارشناسان می گویند که این مواضع، روابط دو کشور همسایه را در نقطه اوج بحران قرار داده است.
واکنش های تند کابل در حالی صورت می گیرد که پاکستان، درست مثل همیشه همچنان از حسن همجواری و اعتماد حرف می زند؛ در حالی که این کشور در عمل، حتی به یک مورد از وعده هایش در زمینه صلح و مبارزه با تروریزم، وفادار نمانده است.
عزیراحمد چوهدری می گوید که در اثر اصابت راکت هایی که از خاک افغاستان به روز سه شنبه ٢٧ اسد شلیک شده، دست کم سه سرباز پاکستانی کشته شده اند؛ اما افغانستان، متقابلا پاکستان را مسؤول حمله های راکتی و مرگ ۸ سرباز مرزی کشور معرفی می کند.
کارشناسان می گویند که پاکستانی ها با استفاده از ترفند قدیمی اتهام علیه اتهام، در صدد فرار از مسؤولیت اند؛ اما به جز این موارد، وضعیت آشفته امنیتی در افغانستان و بن بست در روند صلح نیز حاکی از آن است که این کشور، مدام دروغ می گوید و هیچگاه صادق نیست.
دولت پاکستان می گوید که اسلام آباد در برابر اتهامات وارده کابل از صبر و تحمل کار می گیرد. به گفته چوهدری پاکستان نمی خواهد که آتش جنگ را شلعه ور کند؛ اما همزمان هشدار داده در صورتی که مورد «تجاوز» قرار بگیرد برای دفاع از خود این کار را خواهد کرد.
این از نظر تحلیلگران، یک تهدید جدی و مستقیم است. پاکستان با این اقدام در صدد شعله ور کردن یک جنگ تمام عیار میان دو کشور همسایه است و به نظر می رسد وضعیت جاری در افغانستان نیز این فضا را تقویت می کند.
در افغانستان، پس از حملات خونین و بی سابقه در کابل، گروه هایی از مردم اقدام به تحریم کالاهای پاکستانی کردند و تاجران دارو نیز مسیر واردات داروهای پاکستانی را بستند؛ اقدامی که با استقبال و حمایت دولت نیز مواجه شد.
افزون بر این، در چندین شهر بزرگ کشور، راه پیمایی هایی علیه پاکستان برگزار شد.
برخی مراجع رسمی حتی خواستار «بسیج مردمی» بر ضد پاکستان شده اند.
با این حساب، به نظر می رسد تلاش های اشرف غنی برای عادی سازی روابط کشور با همسایه جنوبی، عملا به بن بست رسیده و روابط دو کشور به شکل کم سابقه ای، شاهد شکل گیری موج جدیدی از بحران است؛ بحرانی که خطر وقوع درگیری های مستقیم نظامی میان دو کشور را نیز تشدید کرده است.
اکنون همه آگاهان چشم به شورای امنیت سازمان ملل دوخته اند که در صورت ارجاع پرونده پاکستان از سوی افغانستان به این شورا، چه تصمیمی در رابطه با مدیریت بحران روابط دو کشور اتخاذ می کند؛ در غیر این صورت، وقوع یک جنگ احتمالا بزرگ در منطقه، دور از امکان نیست.
اگرچه با تقویت گروه های تروریستی، هدایت نبردهای نظامی علیه مردم و دولت افغانستان و مدیریت ناامنی ها، پاکستان سال هاست در حال یک جنگ نیابتی گسترده با افغانستان قرار دارد.