عبدالله عبدالله؛ رئیس اجرایی می‌گوید که مذاکرات با نمایندگان طالبان می‌تواند ظرف چند روز آینده شروع شود.
آقای عبدالله در اظهاراتی در جمع اعضای شورای وزیران گفت که این مذاکرات به سود منافع افغانستان است.

این اظهارات آقای عبدالله نشان می دهد که حکومت تا برگزاری مذاکرات مستقیم با طالبان، فاصله زیادی ندارد.
با این حساب، دست کم اصل بن بست مذاکره با طالبان شکسته خواهد شد؛ بن بستی که حامد کرزی؛ رییس جمهوری پیشین، هرچه تلاش کرد نتوانست آن را بشکند.

در اوایل هفته جاری نیز اشرف غنی؛ رئیس جمهور گفت که شرایط برای صلح در کشور در طی ۳۶ سال گذشته تا این اندازه آماده نبوده است. اکنون نیز رئیس اجرایی می‌گوید که مذاکره با طالبان می‌تواند ظرف چند روز آینده آغاز شود.

این یعنی از نظر حکومت وحدت ملی، همه چیز آماده است؛ تا مذاکرات مستقیم عملا شکل بگیرد. چیزی که به باور کارشناسان، به نظر می رسد ناشی از دید و بازدیدهای پیاپی مقام های ارشد نظامی و سیاسی اسلام آباد از کابل است.
این دیدارها، حکومت کابل را امیدوار به تحقق امیدی کرده است که به تعبیر اشرف غنی، افغانستان ۳۶ سال برای آن انتظار کشیده است.

آقای عبدالله تاکید کرده که در صورت آغاز این مذاکرات مردم از روند مذاکرات و از تحولات مربوط به آن آگاه خواهند شد.
این بخش از اظهارات آقای عبدالله در ادامه مواضع اطمینان بخش اشرف غنی و پس از آن صورت می گیرد که انتقادها از حکومت به دلیل پنهانکاری و رفتارهای مزورانه و مخفیانه در روند صلح و گفتگو با مقام های پاکستانی بالا گرفت.

همزمان گزارش هایی منتشر شده است که مقامات پاکستانی مذاکرات اولیه با مقامات طالبان انجام داده ‌اند.
به نظر می رسد این مذاکرات، به دنبال سفر رسمی یک هیات مذاکره کننده طالبان از قطر به اسلام آباد صورت گرفته باشد.

هرچند تصور نمی شود دسترسی به طالبان برای پاکستان، کار سختی باشد؛ اما بنا به هر دلیل، در حال حاضر، قطر به عنوان پایگاه دیپلماتیک طالبان معرفی شده و طالبان از آنجا اقدام به آغاز تحرکات دیپلماتیک خود می کنند.
با همه این احوال، کارشناسان می گویند که هنوز در مورد موفقیت روند صلح، شک و تردیدهایی وجود دارد. چندین تلاش برای مذاکرات صلح در گذشته با ناکامی و شکست مواجه شده و مهم تر از همه اینکه طالبان هنوز به اقدامات مسلحانه خود در افغانستان ادامه می ‌دهند.

از سوی دیگر، در واکنش به سخنان آقای عبدالله، سخنگوی طالبان گفته است که اشارات مربوط به احتمال قریب‌ الوقوع بودن مذاکرات درست نیست.
این در حالی است که پیش از این، اشرف غنی؛ شریک دیگر حکومت وحدت ملی نیز ادعای مشابه ادعای آقای عبدالله را مطرح کرده بود؛ ولی طالبان نسبت به آن هیچ واکنشی نشان ندادند.

ناظران می گویند که واکنش سریع سخنگوی طالبان به سخنان رییس اجرایی حکومت وحدت ملی شاید تلویحا به معنای تاکید این گروه بر مواضع خصمانه شان در قبال مجاهدین سابق و عناصر وابسته به ائتلاف شمال باشد که سابقا با طالبان شدیدا در جنگ بودند.
در همین حال، در یک رویداد دیگر، شورای عالی صلح، از آغاز مذاكرات صلح «بين الافغاني» ميان حکومت و گروه طالبان تا كمتر از يكماه ديگر، خبر می دهد.

قاضی محمدامین وقاد؛ عضو ارشد شورای عالی صلح می گوید که در حال حاضر، کشورهای پاکستان، عربستان سعودی، امارات و کشورهای خلیج فارس در این راستا اعلام همکاری کرده اند.
پیش از این نیز از کشورهای یادشده به عنوان بازیگران خارجی روند جاری صلح، نام برده می شد؛ اما کارشناسان می گویند که در این میان، بازیگر کلیدی، همچنان پاکستان است و نقش قطر نیز به دلیل میزبانی از دفتر نمایندگی سیاسی طالبان، می تواند مهم باشد.

سایر کشورهای عربی مانند عربستان و امارات هم به دلیل نفوذ معنوی و زد و بندهای مالی با طالبان، سعی می کنند در این راستا زمینه سازی کنند.
به گفته این عضو ارشد شورای عالی صلح، در حال حاضر، هيات گروه طالبان رفت و آمدهایی را به پاكستان و قطر آغاز كرده كه اين نشان مي دهد طالبان در حال تنظيم آجنداي مذاكره با حكومت افغانستان است و شوراي عالي صلح نيز مذاكرات خود را در اين راستا روي دست گرفته است.

وقاد در خصوص پاکستان اشاره کرد و گفت که تعهد پاکستان برای کشاندن طالبان به میز مذاکره، امیدوارکننده است و انتظار می رود ظرف یکماه دیگر، مردم افغانستان در یکی از «کشورهای اسلامی» شاهد برگزاری مذاکرات صلح «بین الافغانی» باشند.

حکومت پیشین افغانستان اما تلاش فراوانی کرد؛ تا ماهیت به اصطلاح «بین الافغانی» مذاکرات صلح را حفظ و احیا کند؛ اما به دلیل عدم همکاری پاکستان و امریکا، این اتفاق هرگز واقع نشد.

کرزی در عین حال، خواستار مذاکره با طالبان در داخل خاک افغانستان بود که این آرزو نیز محقق نشد.
اکنون به نظر می رسد اشرف غنی این توفیق را حاصل کرده که مذاکره ماهیت بین الافغانی داشته باشد؛ هرچند برگزاری آن در «یکی از کشورهای اسلامی» تردیدها در خصوص دخالت و تاثیر عوامل خارجی بر این روند را افزایش می دهد.

از سوی دیگر سفیر انگلیس در افغانستان می گوید مشکل افغانستان راه حل سیاسی دارد نه نظامی.
ریچارد ستگ؛ سفیر انگلیس در کابل که ماموریت وی به پایان رسیده از تلاش های حکومت افغانستان مبنی بر ایجاد تماس با طالبان استقبال کرد.

آقای ستگ گفت:«به باور ما حکومت وحدت ملی افغانستان از خود شجاعت نشان داده که این راه را در پیش گرفته است با وجود آنکه ما می دانیم، هستند در این کشور کسانی که مطمئن نیستند این راه به کجا می انجامد؛ ولی به نظر ما یک توافق سیاسی یگانه راه یقینی شدن صلح در افغانستان است.»

ریچارد ستگ می گوید، حکومت نواز شریف به حمایت فرمانده ارتش آن کشور از تهدیدی که تندروان در کشور خود شان ایجاد کرده، واقف اند و برای مقابله با این تهدیدات نیاز به همکاری با افغانستان دارند که این یک تغییر بزرگ در موقف پاکستان است.

انگلیس یکی از بازیگران اصلی جنگ و صلح افغانستان محسوب می شود؛ کشوری که به لحاظ تاریخی، نفوذ عمیقی بر دستگاه سیاسی و امنیتی پاکستان دارد و از سوی دیگر، روابط معنادار و پررمز و رازی نیز با طالبان داشته است.

بنابراین، خوش بینی سفیر این کشور در کابل نسبت به روند صلح و راه حل مساله افغانستان، نشانگر آن است که تغییرات ایجادشده، با چراغ سبز نافذترین قدرت خارجی بر اسلام آباد نیز همراه است.
در جانب مقابل اما زلمی خلیلزاد؛ سفیر پیشین امریکا در افغانستان، عراق و سازمان ملل گفته است که پاکستان تاکنون هیچ اقدام عملی در راستای تغییر سیاست اش در قبال افغانستان نکرده؛ اما کابل چندین اقدام حسن نیت و همکاری با اسلام آباد را انجام داده است.

وی، به تاخیر انداختن خرید سلاح از هند، فرستادن چندین دانشجوی نظامی افغان برای آموزش به پاکستان و دستگیری مظنونین حمله مرگبار بر مکتب نظامی پیشاور را اقداماتی خواند که کابل برای همکاری بیشتر با پاکستان انجام داده است.

با این حال به باور وی، دولت افغانستان باید همزمان آمادگی صلح و جنگ با طالبان را داشته باشد.
کارشناسان می گویند که این مواضع این مهره امریکایی، نشان می دهد که هنوز تا اطمینان کامل به پاکستان، راه سختی در پیش است و این چیزی است که عدم کاهش محسوس در فعالیت های تروریستی طالبان در افغانستان نیز به آن شهادت می دهد؛ بنابراین، به نظر می رسد کابل ناگزیر است همزمان هم برای صلح تلاش کند و هم به نبردی سخت با تروریزم در بهار سال آینده فکر کند.