تنها در عرض ۴ هفته بیش از دو هزار و یکصد انسان مسلمان درغزه توسط اسرائیل به شهادت رسیده و بیش از ده هزار و پنجصد نفر دیگر مجروح و هزاران خانه کاملاً منهدم شده و یک منطقه کوچک با تراکم جمعیتی استثنایی درجهان آماج وحشیانه ترین حملات موشکی،‌ بمب و انواع جنگ افزارهای متعارف و نامتعارف قرارگرفته است. ایالات متحده که یکی از پنج کشور دارای حق وتو است، ارتکاب این جنایات را "دفاع از خود" و حق اسرائیل می داند.
دبیرکل سازمان ملل هم که بهتراست بگوییم، مدافع دول غربی،‌ از آغاز تاکنون عینک وارونه بینی بر چشم زده و همانند یک مامور معذور، جای قربانی و قاتل را عوض کرده و درخواستش این است که حماس از ملت فلسطین دفاع نکند و همان اندکی که دارد، علیه اسرائیل به کار نبرد. درحالی که همه ی جهانیان میدانند که اسرائیل رژیم سفاکی است و تنها در طی سه تجاوز اخیر خود علیه لبنان و غزه بیش از شش هزار انسان بیگناه را به شهادت رسانده و مکررا مرتکب نسل کشی و جنایات جنگی شده و درانظار عموم جهانیان،‌ سلاح های ممنوعه را به کار برده و به کشتارهای سبعانه ادامه میدهد. برخی که آگاهی از ماهیت و ساختار نهاد های بین المللی ندارند، اظهارات یکطرفه بانکی مون یا بی تحرکی شورای امنیت آنها را به اشتباه می اندازد و متوهم می سازد که شاید موضوع تهاجم غزه یا بربریت داعش از وضعیت های در صلاحیت این نهادها نیست و یا هم شاید فلسطینی ها، سوری ها یا عراقی ها مقصر اند!؟
بسیاری از ما و مردم جهان از ماهیت فاجعه آمیز نهادهای به اصطلاح بین المللی که در انحصار چند دولت قدرتمند قرار دارند، بی اطلاع اند و از ستم بزرگ زورمندان جهانی بر ملل جهان به خصوص مسلمانان آگاهی لازم را ندارند؛ آنان نمیدانند که سازمان ملل، شورای امنیت و نهادهای مشابه دیگر، توسط چند کشور قدرتمند ایجاد شده و "حق ظالمانه و انحصاری وتو" و مطلقاً‌ فاقد مبنای عقلانی را بر یک صد و چند کشور دیگر تحمیل کرده اند. برخی نمیدانند که براساس همین ساختار ناعادلانه آمریکا هر قطعنامه‌ای علیه اسراییل را وتو کرده و به رغم ارتکاب هولناک ترین جنایات علیه مردم بی دفاع فلسطین و لبنان- درطی شش دهه گذشته-، حتی نگذاشته یک قطعنامه علیه اسرائیل صادر شود. اساسنامه شورای امنیت، از میان قریب به صدو نود کشور، تنها امریکا،‌ انگلیس، فرانسه، روسیه و چین حق وتو قائل شده است و قطعنامه هم زمانی به تصویب می رسد که به تایید تمامی این پنج کشور رسیده باشد اما اگر همین امروز اسرائیل حمله اتمی علیه باریکه غزه یا لبنان و دیگر کشورهای جهان کند و صدها هزار انسان را نابود سازد، یک "نه" امریکا می تواند آن کشور را از واکنش بین المللی تحت فصل هفتم منشور مصئون دارد و متجاوز با داشتن حمایت یکی از این کشورها، می تواند همانند اسرائیل با خاطر آسوده به ادامه جنایت بپردازد و مصئونیت هم داشته باشد. فاجعه آمیز تر از این، زمانی است که سازمان ملل خود یکی از بازوان دکترین نظامی کشورهای زورمند باشد و برخلاف محتوای ده ها سند و میثاق بین المللی از منشور تا میثاق های دیگر، شاهد جهان جنگلی باشیم که سلطان برای دیگران قانون وضع می کند و خود تابع هیچ قانون و هنجاری نیست و هر آنچه را بخواهد، مرتکب می شود.
بد نیست بدانیم سازمان ملل در "دکترین نیروهای مسلح امریکا" ( ۲ می ۲۰۰۷ با اصلاحیه ۲۰ مارس ۲۰۰۹) که تا کنون قانون رفتار های نظامی گرایانه ایالات متحده در جهان بوده، یکی از بازوان پنتاگون است؟! این آئین نامه که توسط "آدمیرال مایک مولن" ابلاغ شده در صفحه‌ی VII-۸آن نموداری یک مرکز ترکیبی عملیات نظامی- غیر نظامی(CMOC) با پنج حوزه تعریف شده که سازمان ملل یکی از بازوان پنجگانه ارتش امریکاست و در مداخلات امریکا نقش آفرینی می کند. انجو ها (NGOs) به خصوص سازمان پزشکان بدون مرز در خدمت ارتش امریکا قرار دارد. براین اساس، وقتی که می بینید "بانکی مون" سُرنا را از دهنه بزرگش میدمد و واقعیت ها را وارونه روایت می کند و به جای قاتل،‌ قربانی را محق مجازات و محکومیت میداند، نباید تعجب کرد!؟
به همین دلیل است ۴ هفته از جنایات گسترده و وحشتناک اسرائیل علیه مردم غزه می گذرد یا درسه سال گذشته گروه های تروریستی النصره و داعش مستمرا مرتکب جنایات ضد بشری در سوریه شده و دامنه ی آن تا عراق امتداد یافته اما شورای به اصطلاح امنیت هیچ حرکت بازدارنده ای را صورت نداده است. زیرا،‌ ایالات متحده متعهد به تضمین امنیت اسراییل(بخوانید متعهد به حمایت از جنایات این رژیم) است و گروه های تروریستی خونریز فعال در سوریه و عراق هم به اعتراف هیلاری کلینتون در کتاب خاطراتش و افشاگری اخیر اسنودن از مدیران فراری مرکز جاسوسی NSA، ساخته سازمان استخبارات امریکا، انگلیس و اسرائیل با همکاری برخی کشورهای عربی منطقه است. اسناد فوق نشان میدهد، وضعیت کشورهای مسلمان به حدی فاجعه آمیز شده که اسرائیل برای آنها خلیفه( ابوبکر بغدادی) تربیت می کند و امریکا برای شان مرکز خلافت تاسیس می نماید!؟ اینکه غافلان و جاهلان در خواب زمستانی غرق اند و سر در برف فرو برده اند و نمی خواهند اعترافات هولناک استعمارگران را بشنوند که چه طرح و توطئه های از جنگ مذهبی تا تجزیه کشورهای اسلامی و غارت ثروت های سرشار آنها دارد، موضوع دیگری است.
کیست که نداند،‌غزه امروز،‌ نمایشگاه جنایت دست پروده همان کشورهایی است که حقوق بشر نشخوار می کنند و غول های رسانه ای آنها جنگ پیاده نظام سیاست های استعماری خویش را با کشورهایی که تمکین نمی کنند،‌ فتنه انگیزانه، فرقه ای جلوه میدهند. بد نیست بدانیم ۲۱۰۰ کشته و بیش از ده هزار زن،‌ کودک مسلمانی که توسط اسرائیل به خاک و خون کشیده شده، امریکا متعهد به امنیت آن و تجهیز کننده ی آن به مخرب ترین تسلیحات از جمله جنگ افزار اتمی است و هر قطعنامه ای را بر ضد آن کشور وتو می کند. وقاحت بار تر اینکه برخی کشور های اسلامی به تبعیت از سیاست های استعمارگران بین المللی، سَر و سِری با این رژیم مسلمان کش دارد و سکوت و سکون شان نیز گواه همین موضوع است. به هر روی درحال حاضر نهادهای بین المللی با وقاحت تمام، مصروف بازی با جان انسانهاست و به حدی فضاحت بالا گرفته که صدای ناوی پیلای کمیسر حقوق بشر سازمان ملل را هم بلند شده است. وی در نشست شورای امنیت به صراحت گفت؛ "اعضای این شورا به جای توجه به رنج انسان‌ها و موارد نقض فاحش صلح و امنیت جهانی، با کوته‌بینی کامل، به مسایل کوتاه مدت ژئوپلتیک و منافع محدود ملی خود اولویت می‌دهند."
شرایط کنونی در سوریه، افغانستان، جمهوری آفریقای مرکزی، جمهوری دموکراتیک کنگو، عراق، لیبی، مالی، غزه، سومالی، سودان جنوبی و سودان شاهدی آشکار بر ناکامی جامعه جهانی در جلوگیری از بروز درگیری و خشونت گسترده است. خانم پیلای، که یک حقوقدان اهل آفریقای جنوبی است، گفت: "در هیچیک از این موارد، بحران کنونی بدون پیش آگهی بروز نکرد بلکه در نتیجه تجاوز به حقوق بشر طی چند سال و گاه حتی چند دهه، شکل گرفت و به فاجعه منجر شد" اما "اعتقاد راسخ دارم که واکنش مناسب‌تر این شورا می توانسته جان صدها هزار انسان را نجات دهد." این سخنان گواه آشکاری بر ماهیت ظالمانه و چگونگی عملکرد شورای امنیت در برابر تحولات خونین و گسترده جوامع اسلامی است و می توانست از آن جلوگیری کند اما سیاست های استعماری اعضای این شورا، اقتضاء می کرد که به گفته خانم پیلای با جان "صدها هزار انسان" بازی کند. از این رو،‌ باید به صراحت گفت، شورای امنیت کانون امنی جهان و برخی کشورهای مسلمان شرمسارترین کشورها در قبال کشتار بی رحمانه مسلمانان فلسطین است و در سوریه و عراق مرفق آلوده به خون مردم بیگناهان این سرزمین ها دارند.

نویسنده: سید آقا موسوی نژاد؛ معاون مدیر مسئول روزنامه انصاف