مقام‌های محلی در فاریاب می‌گویند که شمار زیادی از افراد گروه طالبان به این ولایت هجوم آورده و امنیت را در بخش‌هایی از فاریاب مختل کرده اند.
محمدالله بتاش؛ والی فاریاب گفته که طالبان در ولسوالی‌های قیصار و غورماچ تجمع کرده و راه های مواصلاتی هردو ولسوالی را ماین‌گذاری کرده اند.
آقای بتاش همچنین گفت که از مرکز کمک فوری خواسته اند و انتظار دارند که نیروهای هوایی و زمینی بیشتری به زودترین فرصت به محل اعزام شوند و عملیاتی برای بیرون راندن طالبان از محل راه اندازی شود.
او افزود:"روز سوم است که مشکل امنیتی در ولسوالی های قیصار و غورماج که در یک مسیر در شاهراه حلقه‌ای قرار دارند، بیشتر شده است. شاهراه به رخ ترافیک بسته شده و در بعضی جاها ماین‌گذاری شده و در بعضی جاها هم گروه طالبان تجمع کرده اند و با پولیس و اردو مواجه شده‌اند."
والی فاریاب همچنین گفت اگر این وضعیت ادامه پیدا کند، شرایط امنیتی در شمال به ویژه در ولایت فاریاب وخیم تر خواهد شد.
کارشناسان مسایل امنیتی می گویند که از چندی بدینسو طالبان نسبت به حملات خود در نقاط مختلف افغانستان یک تغییر رویکرد محسوس داده و به نظر می رسد که سعی می کنند به شیوه ای عمل کنند که نیروهای تروریستی داعش در عراق و سوریه به آن متوسل می شوند: حملات تهاجمی و جنگ جبهه ای به منظور تصرف و کنترل مناطقی از کشور و ایجاد مناطق معین برای تاسیس حکومت و فرمانروایی سیاسی و نظامی.
پیش از این در هلمند، قندهار، غور، بادغیس و فراه شاهد اینگونه عملکرد بودیم و اخیرا در قندوز و فاریاب نیز مشابه این رفتارها را مشاهده کردیم.
در اینکه تا چه حد می توان این تغییر رویه ملموس را به تقلید طالبان از داعش، نسبت داد، هنوز یقین و قطعیتی وجود ندارد.
با این حال، در این شکی وجود ندارد که طالبان با این اقدامات سعی می کنند مناطقی را در کنترل خود درآورند و به این ترتیب، برای خود منطقه نفوذ تشکیل دهند.
این برخلاف رویه این گروه طی سال های گذشته است. در گذشته شاید برخی ولسوالی ها در نقاط ناامن کشور، تحت تاثیر نفوذ طالبان و گسترش فعالیت های تروریستی، تحت تسلط کامل دولت قرار نداشت؛ اما طالبان هیچگاه موفق به تشکیل اداره و حکومت محلی برای فرمانروایی و سلطه بر همه امور مردم در این مناطق نشدند.
کارشناسان مسایل امنیتی می گویند که بعید نیست تحرکات اخیر طالبان، از یکسو تحت تاثیر تحرکات تروریستی داعش در عراق و سوریه و پیشروی های این گروه تروریستی قرار داشته باشد و از جانب دیگر، کارگزاران و حامیان منطقه ای و بین المللی تروریزم و طالبان در افغانستان، با توجه به جو نامناسب و اوضاع نابسامان عرصه سیاست و حکومت و بروز بحران انتخاباتی، با تغییر رویه، در تلاش اند؛ تا به این ترتیب، نفوذ و سلطه خود را در افغانستان گسترش دهند.
از جانب دیگر، به نظر می رسد اخیرا فعالیت های جبهه ای طالبان در مناطق مختلف کشور، افزایش یافته است و این امر، افزون بر آنکه شاید دلایل آب و هوایی و زیست محیطی داشته باشد، می تواند نشانگر محاسبات رهبران و فرماندهان این گروه برای تحت فشار قرار دادن اداره سیاسی در آستانه شکل گیری در کابل نیز باشد.
حزب اسلامی گلبدین حکمتیار که در کنار طالبان از دیگر گروه های مسلح مخالف دولت به شمار می رود، اخیرا اعلام کرده که در حال گفتگو با مقام های دولت است؛ تا در صورت تحقق شرایط خود از سوی حکومت آینده، به فعالیت های سیاسی روی آورد و در کابل و سراسر افغانستان، اقدام به ایجاد دفتر و آغاز فعالیت های سیاسی نماید.
این در حالی است که طالبان تاکنون در این باره اعلام موضع نکرده و در عرصه عمل نیز کماکان به کشتار و ترور و بمب گذاری و راه اندازی حملات جبهه ای ادامه می دهند.
ناظران می گویند که تقویت جنگ جبهه ای از سوی طالبان، شاید به عنوان یک اهرم فشار نیرومند در قبال دولت آینده برای کسب امتیاز باشد.
در هر صورت، هدف از این حملات هرچه باشد، وضعیت نابسامان امنیتی، رییس جمهور و اعضای دولت آینده را ناگزیر می سازد؛ تا راهکاری روشن، مدون و عملی برای برخورد با تروریزم و دهشت افکنی ارائه کند و از ادامه سیاست های اشتباه آمیز دولت کنونی پرهیز نماید.