در نتیجه یک حمله انتحاری به کاروان انتخاباتی عبدالله عبدالله؛ نامزد دور دوم انتخابات ریاست جمهوری، موتر حامل وی منهدم شد؛ اما به خود او آسیبی نرسید.
این انفجار حوالی ظهر روز جمعه، در حومه شمال غربی کابل اتفاق افتاد.
وزارت امور داخله در خبرنامه‌ای گفته که رویداد زمانی اتفاق افتاد که یک حمله کننده انتحاری خود را در مسیر موتر حامل آقای عبدالله منفجر کرد.
در خبرنامه آمده که معلومات اولیه نشان می‌دهد که دست کم شش غیرنظامی در این رویداد کشته شده اند و ۲۲ تن دیگر زخمی شده اند.
آقای عبدالله لحظاتی پس از این رویداد در تلویزیون‌ ظاهر شد و گفت که چند تن از محافظانش زخمی شده‌اند. او گفت که چنین حملاتی مانع از ادامه پیکارهای انتخاباتی اش نخواهد شد.
این نخستین حمله انتحاری به جان یک نامزد انتخابات ریاست جمهوری است.
آقای عبدالله از سالون آریانا به سوی هوتل انترکانتیننتال که مراسم دیگری جریان داشت در حرکت بود که انفجار اتفاق افتاد.
حمله بر داکتر عبدالله شاید مهم ترین رویداد امنیتی در انتخابات امسال از دور اول تاکنون به شمار آید.
این حمله نشان داد که رییس جمهور آینده با چالش های بزرگی مانند تروریزم، انتحاری و چگونگی پایان دادن به خشونت روبروست.
این حمله نشان داد که رییس جمهور شدن در افغانستان برخلاف تصوری که بسیاری از منتقدان آقای عبدالله دارند، نه تشنگی برای رسیدن به ارگ ریاست جمهوری و قدرت اول مملکت؛ بلکه پذیرش یکی از سنگین ترین مسئولیت های سیاسی در افغانستان است.
این حمله دشواری های راهی که آقای عبدالله و تیم وی در پیش گرفته اند را یکبار دیگر به صورت ملموس و عینی نشان داد.
اما واکنش آقای عبدالله و همراهان او به این حمله نشان از آن دارد که آنها از خطرات و مخاطرات این راه دشوارگذار و سنگلاخی به خوبی آگاه اند و نیامده اند؛ تا با این حمله ها میدان را رها کنند.
داکتر عبدالله و معاونان و همراهانش کسانی هستند که آزمون شان را در دشواری های سنگین تر از این در سنگرهای جهاد و مقاومت افغانستان پس داده اند. آنها در کوره های داغ حوادث ۴ دهه اخیر افغانستان به خوبی پخته و آبدیده شده اند و اینک آمده اند؛ تا راه رهبران فقید شان که جان های شان در راه مبارزه با کمونیزم و تروریزم و امپریالیزم از دست داده و میلیون ها شهید این سرزمین که برای آزادی و امنیت و آبادی و آرامش این وطن جان باخته اند را ادامه دهند و آرمان های بلند و بزرگ شهدای گلگون کفن افغانستان را به مرحله اجرا بگذارند.
این حمله همچنین تفاوت کسانی که جهاد نکرده و در روزگاران جهاد و حوادث تلخ ناشی از هجوم کمونیزم و سپس تروریزم در کشور نبوده؛ بلکه در امریکا و اروپا سرگرم تحصیل و خوش گذرانی بوده اند را با کسانی نشان داد که در جهاد و مقاومت و تمامی سختی ها و دشواری های آن در کنار مردم خویش ماندند و بهشت امن غرب را بر ماندن در کنار مردم خویش و شریک دردهای آنها شدن، ترجیح ندادند.
حضور عبدالله بلافاصله پس از این حمله در تلویزیون و به دنبال آن، شرکت او در یک مراسم کمپاین دیگر در یکی دیگر از هوتل های کابل، نشان از آن دارد که میدان دار مقاومت، همچنان میدان دار باقی خواهد ماند و خواهد ماند.
با این حال، تلفات شماری از هموطنان غیر نظامی و برخی از محافظان آقای عبدالله در این حمله مایه تاسف عمیق است و نشان می دهد که تروریست های خون آشام به منظور رسیدن به اهداف شوم خود، از هر حربه ای استفاده می کنند و برای آنها هیچ اهمیتی ندارد که چه مقدار خون افراد بی گناه غیر نظامی در جریان این حملات مرگبار و خونین ریخته خواهد شد.
تبعات سیاسی و انتخاباتی این حمله نیز بسیار گسترده خواهد بود. پیش بینی می شود به دنبال این حمله، مردم افغانستان با حضوری گسترده در پای صندوق های رای، در انتخابات ۲۴ جوزا یکبار دیگر مانند انتخابات ۱۶ حمل، حماسه ای جاودانه و به یاد ماندنی خواهند آفرید و مشت محکمی بر دهان تروریست ها و دستگاه های استخباراتی بیگانه که در پشت این حمله قرار دارند خواهند کوبید.
از جانب دیگر، با توجه به این حمله و تبعات سیاسی و اجتماعی آن و همچنین ظهور با روحیه و نیرومند عبدالله بلافاصله پس از حمله در انظار عمومی، انتظار می رود میزان آرای او به شدت بالا برود و طیف های وسیعی از مردم افغانستان در دور دوم به او و تیم اصلاحات و همگرایی رای خواهند داد؛ زیرا این تنها اصلاحات و همگرایی است که می تواند معضل تروریزم، خشونت، دهشت افکنی و وحشت آفرینی را حل کند؛ نه قوم گرایی، آزادی تروریست ها از زندان بگرام و دامن زدن به تعصبات قومی و مذهبی.