در همان ابتدای سال ۹۲ خورشیدی نشانه هایی وجود داشت که نشان می داد، سال پیش رو یکی از ناامن ترین سال ها برای مردم و نیروهای امنیتی افغانستان خواهد بود.
به رغم آنکه زمستان سال ۹۱، فصل نسبتا امن و آرامی بود؛ اما این امر هرگز نمی توانست به معنای عدم آغاز ناامنی با گرم شدن هوا و فرارسیدن بهار ۹۲ باشد. تجربه نیز چنین ثابت کرد.
با آغاز سال ۹۲ گروه طالبان با صدور اعلامیه ای از آغاز عملیات بهاری شان زیر نام "خیبر" در سراسر افغانستان خبر دادند که به گفته آنها از ۳۱ حمل آغاز می شد.
در اعلامیه مذکور آمده بود:"از آنجایی که امسال سال آخر جهاد علیه نیروهای اشغالگر خواهد بود، عملیات امسال به نام خیبر نامیده شده که از غزوات مشهور در تاریخ اسلام و علیه یهود بوده است".
در این اعلامیه از جنگجویان طالب خواسته شد؛ تا "در جریان عملیات شان به حفاظت از جان و مال مردم ملکی به شدت متوجه باشند؛ زیرا این یک دستور اکید است و باید به آن عمل شود".
طبق این اعلامیه در کنار جنگ علیه نیروهای خارجی، افراد و شبکه های ذیل هم هدف این عملیات خواهند بود: جاسوسان کشورهای خارجی و شبکه های جاسوسی آنان، مامورین بالارتبه حکومتی، قراردادی های خارجی و همکاران داخلی آنان.
در این اعلامیه تاکید شد که "قبل از آغاز عملیات خیبر که تاریخ ۳۱ حمل آغاز می گردد، همه قوماندانان در قدم اول توجه جدی خود را به جمع آوری ذکات و مالیات وقف نمایند؛ تا به صورت کلی اطمینان حاصل گردد که برای مجاهدین امارت اسلامی بودجه لازم مهیا گردیده است و باید پول جمع آوری شده در اختیار شورای رهبری قرار گیرد؛ تا برای ذخیره کردن و مصارف آن برنامه ریزی صورت گیرد".
این اعلامیه استارت یکسال خونین برای مردم و نیروهای امنیتی افغانستان را زد و جالب اینجا بود که این بار نیز این مردم و نیروهای امنیتی افغانستان بودند که تحت نام جهاد علیه نیروهای خارجی و زیر نام عملیات خیبر باید قربانی می شدند.
همچنین در اواسط تابستان سال ۹۲ دفتر سیاسی سازمان ملل در افغانستان(یوناما) در گزارش تازه خود نوشت که در شش ماه اول سال جاری میلادی(۲۰۱۳) در افغانستان، ۱۳۱۹ غیرنظامی کشته و ۲۵۳۳ تن دیگر زخمی شده اند که در مقایسه با زمان مشابه در سال گذشته ۲۳ درصد افزایش را نشان می دهد.
یوناما شورشیان را "عامل اصلی" کشتار غیرنظامیان معرفی کرده و در گزارش خود کشتار ۱۰۳۸ غیرنظامی را به آنها و قتل ۱۴۶ غیرنظامی دیگر را به نیروهای طرفدار دولت (دولتی و خارجی) نسبت داد.
با این حساب، یوناما عناصر مخالف دولت را عامل تلفات ۷۴ درصد، نیروهای طرفدار دولت را مسئول تلفات ۹ درصد دیگر از تلفات غیرنظامیان دانست و افزود که ۱۲ درصد دیگر در درگیریها تلف شده اند که به هیچ جانبی قابل انتساب نیست و ۵ درصد دیگر هم قربانی انفجار مواد منفجره شده اند.
گروه طالبان در واکنش، سازمان ملل را متهم کرد که این گزارش را "مطابق مزاج آمریکایی ها" منتشر کرده است.
در اعلامیه طالبان آمده بود:"ما هیچگاه آن افرادی را که در اشغال کشور سهیم بوده و در دوائر خطرناک دشمن کار میکنند، افراد ملکی نمیدانیم."
ناتو اما از آن استقبال کرد.
ناتو مدعی است که کشتارهای غیر نظامیان از سوی نیروهای این سازمان در سال ۹۲ شصت درصد کاهش یافته است.
آیساف هم اواسط زمستان سال گذشته، با انتشار اعلامیه ای گفته است كه عامل اصلی حدود ۹۰ درصد از تلفات افراد ملکی طالبان هستند.
آیساف گفته است كه در نظر دارد به خاطر کاهش تلفات غیر نظامیان در افغانستان در سال جاري با شرکای افغان خود بیشتر تلاش نماید.
اما با آنهم این خبرنامه از کاهش ۶۰ درصدی تلفات افراد ملکی توسط نیروهای ائتلاف در سال ۲۰۱۳ خبر داد.
براساس آن اعلامیه تلفات افراد ملکی در نتیجه حملات هوایی نیز در سال های ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۳ تا ۸۰ درصد كاهش يافته است.
این در حالی است که رییس جمهور کرزی، همواره نسبت به کشتار غیر نظامیان توسط هواپیماهای ناتو و آیساف اعتراض کرده و در همین راستا، او سال گذشته، دستور داد که دیگر هیچ نیروی داخلی حق ندارد تحت هیچ شرایطی از نیروهای خارجی، درخواست حمله هوایی کند.
او همچنین حملات هوایی نیروهای خارجی بدون هماهنگی با نظامیان افغان را ممنوع قرار داد.
با این حال، گزارش ها حاکی است که سال ۹۲ یکی از خونین ترین سال ها برای غیر نظامیان افغان بوده و براساس آمار منتشر شده از سوی سازمان ملل، این کشتارها در سال ۹۲ حدود ۱۴ درصد افزایش یافته است.
دفتر سازمان ملل متحد در افغانستان تنها یک روز قبل از این ادعای آیساف، با نشر گزارشی از افزايش تلفات غيرنظاميان ابراز نگراني کرد و گفت كه تلفات ملكي ۱۴ درصد در سال ۲۰۱۳ افزايش يافته است.
نماينده اين سازمان در افغانستان گفت که سال گذشته میلادی بیش از ۲۹۰۰ غیر نظامی کشته و بیشتر از ۵۶۰۰ فرد ملکی دیگر زخمی شده اند.
در همین حال، سال گذشته برای نظامیان افغانستان نیز یکی از خونین ترین سال ها بود.
وزارت دفاع اخیرا اعلام کرد که در سال ۱۳۹۲ نیروهای اردوی ملی عملیات زیادی را علیه مخالفین مسلح انجام داده اند، به همین لحاظ تلفات اردوی ملی در این سال افزایش یافته است.
جنرال ظاهر عظیمی؛ سخنگوی وزارت دفاع ملی گفت که سال ۱۳۹۲ با توجه به افزایش مسئولیت ها و گسترش علمیات ها، یکسال خونین و پر از چالش برای اردوی ملی افغانستان بوده است.
وی افزود که در سال گذشته همه روزه به طور اوسط بیش از سه سرباز اردوی ملی کشته شده و ۸۰ درصد از این تلفات، در نتیجه انفجار ماین های جاسازی شده توسط مخالفان مسلح دولت بوده است.
سخنگوی وزارت دفاع خاطرنشان ساخت که در سال گذشته ۹۷ درصد از عملیات های زمینی به رهبری نیروهای اردوی ملی انجام شده و سه درصد دیگر که شامل عملیات های هوایی می باشد، با همکاری نیروهای بین المللی صورت گرفته است.
به گفته عظیمی، در مجموع براساس عملیات های انجام شده، هزاران تن از مخالفین مسلح کشته و زخمی شدند. بیش از ۲ هزار سلاح مختلف النوع، ۵۳۱ پایه مخابره، ۶۸۵ عراده وسایط نقلیه، ۲۲ هزار و ۴۱۵ کیلوگرام مواد انفجاری و ۷۷۶۵ حلقه ماین کشف و خنثی گردید.
ظاهر عظیمی حمایت مردم از اردوی ملی را بزرگترین دستاورد بیان کرد و تصریح کرد: بر اساس آمار آیساف، ۹۳ درصد مردم حمایت شان را از اردوی ملی افغانستان اعلام کرده اند.
این در حالی است که چندی قبل با کشته شدن ۲۱ سرباز اردوی ملی در غازی آباد کنر بیشتر شهروندان کشور با راه اندازی تظاهرات و گردهمایی ها مخالفت شان را علیه طالبان و نظامیان پاکستان نشان دادند و با اردوی ملی ابراز همبستگی کردند.
حملات خودی یا سبز علیه آبی نیز یکی دیگر از معضلات امنیتی سال ۹۲ بود که تلفاتی در پی داشت و به یکی از درد سرهای جدی تبدیل شده بود.
با وجود اتخاذ تدابیر شدید و اعمال راهکارهای پیشگیرانه، این روند در سال گذشته نیز ادامه یافت.
بمب گذاری های کنار جاده ای، اختطاف، ناامنی در شاهراه ها، سر بریدن های بدون دلیل و انفجارهای مرگبار در مراسم عروسی مردم در برخی از ولایت ها و همچنین ترور برخی نمایندگان شورای ملی و شخصیت های متنفذ قومی از دیگر رویدادهای امنیتی سال ۹۲ بود که مثل سال های گذشته در ابعاد وسیع تری ادامه یافت.
به رغم آنکه زمستان سال ۹۱، فصل نسبتا امن و آرامی بود؛ اما این امر هرگز نمی توانست به معنای عدم آغاز ناامنی با گرم شدن هوا و فرارسیدن بهار ۹۲ باشد. تجربه نیز چنین ثابت کرد.
با آغاز سال ۹۲ گروه طالبان با صدور اعلامیه ای از آغاز عملیات بهاری شان زیر نام "خیبر" در سراسر افغانستان خبر دادند که به گفته آنها از ۳۱ حمل آغاز می شد.
در اعلامیه مذکور آمده بود:"از آنجایی که امسال سال آخر جهاد علیه نیروهای اشغالگر خواهد بود، عملیات امسال به نام خیبر نامیده شده که از غزوات مشهور در تاریخ اسلام و علیه یهود بوده است".
در این اعلامیه از جنگجویان طالب خواسته شد؛ تا "در جریان عملیات شان به حفاظت از جان و مال مردم ملکی به شدت متوجه باشند؛ زیرا این یک دستور اکید است و باید به آن عمل شود".
طبق این اعلامیه در کنار جنگ علیه نیروهای خارجی، افراد و شبکه های ذیل هم هدف این عملیات خواهند بود: جاسوسان کشورهای خارجی و شبکه های جاسوسی آنان، مامورین بالارتبه حکومتی، قراردادی های خارجی و همکاران داخلی آنان.
در این اعلامیه تاکید شد که "قبل از آغاز عملیات خیبر که تاریخ ۳۱ حمل آغاز می گردد، همه قوماندانان در قدم اول توجه جدی خود را به جمع آوری ذکات و مالیات وقف نمایند؛ تا به صورت کلی اطمینان حاصل گردد که برای مجاهدین امارت اسلامی بودجه لازم مهیا گردیده است و باید پول جمع آوری شده در اختیار شورای رهبری قرار گیرد؛ تا برای ذخیره کردن و مصارف آن برنامه ریزی صورت گیرد".
این اعلامیه استارت یکسال خونین برای مردم و نیروهای امنیتی افغانستان را زد و جالب اینجا بود که این بار نیز این مردم و نیروهای امنیتی افغانستان بودند که تحت نام جهاد علیه نیروهای خارجی و زیر نام عملیات خیبر باید قربانی می شدند.
همچنین در اواسط تابستان سال ۹۲ دفتر سیاسی سازمان ملل در افغانستان(یوناما) در گزارش تازه خود نوشت که در شش ماه اول سال جاری میلادی(۲۰۱۳) در افغانستان، ۱۳۱۹ غیرنظامی کشته و ۲۵۳۳ تن دیگر زخمی شده اند که در مقایسه با زمان مشابه در سال گذشته ۲۳ درصد افزایش را نشان می دهد.
یوناما شورشیان را "عامل اصلی" کشتار غیرنظامیان معرفی کرده و در گزارش خود کشتار ۱۰۳۸ غیرنظامی را به آنها و قتل ۱۴۶ غیرنظامی دیگر را به نیروهای طرفدار دولت (دولتی و خارجی) نسبت داد.
با این حساب، یوناما عناصر مخالف دولت را عامل تلفات ۷۴ درصد، نیروهای طرفدار دولت را مسئول تلفات ۹ درصد دیگر از تلفات غیرنظامیان دانست و افزود که ۱۲ درصد دیگر در درگیریها تلف شده اند که به هیچ جانبی قابل انتساب نیست و ۵ درصد دیگر هم قربانی انفجار مواد منفجره شده اند.
گروه طالبان در واکنش، سازمان ملل را متهم کرد که این گزارش را "مطابق مزاج آمریکایی ها" منتشر کرده است.
در اعلامیه طالبان آمده بود:"ما هیچگاه آن افرادی را که در اشغال کشور سهیم بوده و در دوائر خطرناک دشمن کار میکنند، افراد ملکی نمیدانیم."
ناتو اما از آن استقبال کرد.
ناتو مدعی است که کشتارهای غیر نظامیان از سوی نیروهای این سازمان در سال ۹۲ شصت درصد کاهش یافته است.
آیساف هم اواسط زمستان سال گذشته، با انتشار اعلامیه ای گفته است كه عامل اصلی حدود ۹۰ درصد از تلفات افراد ملکی طالبان هستند.
آیساف گفته است كه در نظر دارد به خاطر کاهش تلفات غیر نظامیان در افغانستان در سال جاري با شرکای افغان خود بیشتر تلاش نماید.
اما با آنهم این خبرنامه از کاهش ۶۰ درصدی تلفات افراد ملکی توسط نیروهای ائتلاف در سال ۲۰۱۳ خبر داد.
براساس آن اعلامیه تلفات افراد ملکی در نتیجه حملات هوایی نیز در سال های ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۳ تا ۸۰ درصد كاهش يافته است.
این در حالی است که رییس جمهور کرزی، همواره نسبت به کشتار غیر نظامیان توسط هواپیماهای ناتو و آیساف اعتراض کرده و در همین راستا، او سال گذشته، دستور داد که دیگر هیچ نیروی داخلی حق ندارد تحت هیچ شرایطی از نیروهای خارجی، درخواست حمله هوایی کند.
او همچنین حملات هوایی نیروهای خارجی بدون هماهنگی با نظامیان افغان را ممنوع قرار داد.
با این حال، گزارش ها حاکی است که سال ۹۲ یکی از خونین ترین سال ها برای غیر نظامیان افغان بوده و براساس آمار منتشر شده از سوی سازمان ملل، این کشتارها در سال ۹۲ حدود ۱۴ درصد افزایش یافته است.
دفتر سازمان ملل متحد در افغانستان تنها یک روز قبل از این ادعای آیساف، با نشر گزارشی از افزايش تلفات غيرنظاميان ابراز نگراني کرد و گفت كه تلفات ملكي ۱۴ درصد در سال ۲۰۱۳ افزايش يافته است.
نماينده اين سازمان در افغانستان گفت که سال گذشته میلادی بیش از ۲۹۰۰ غیر نظامی کشته و بیشتر از ۵۶۰۰ فرد ملکی دیگر زخمی شده اند.
در همین حال، سال گذشته برای نظامیان افغانستان نیز یکی از خونین ترین سال ها بود.
وزارت دفاع اخیرا اعلام کرد که در سال ۱۳۹۲ نیروهای اردوی ملی عملیات زیادی را علیه مخالفین مسلح انجام داده اند، به همین لحاظ تلفات اردوی ملی در این سال افزایش یافته است.
جنرال ظاهر عظیمی؛ سخنگوی وزارت دفاع ملی گفت که سال ۱۳۹۲ با توجه به افزایش مسئولیت ها و گسترش علمیات ها، یکسال خونین و پر از چالش برای اردوی ملی افغانستان بوده است.
وی افزود که در سال گذشته همه روزه به طور اوسط بیش از سه سرباز اردوی ملی کشته شده و ۸۰ درصد از این تلفات، در نتیجه انفجار ماین های جاسازی شده توسط مخالفان مسلح دولت بوده است.
سخنگوی وزارت دفاع خاطرنشان ساخت که در سال گذشته ۹۷ درصد از عملیات های زمینی به رهبری نیروهای اردوی ملی انجام شده و سه درصد دیگر که شامل عملیات های هوایی می باشد، با همکاری نیروهای بین المللی صورت گرفته است.
به گفته عظیمی، در مجموع براساس عملیات های انجام شده، هزاران تن از مخالفین مسلح کشته و زخمی شدند. بیش از ۲ هزار سلاح مختلف النوع، ۵۳۱ پایه مخابره، ۶۸۵ عراده وسایط نقلیه، ۲۲ هزار و ۴۱۵ کیلوگرام مواد انفجاری و ۷۷۶۵ حلقه ماین کشف و خنثی گردید.
ظاهر عظیمی حمایت مردم از اردوی ملی را بزرگترین دستاورد بیان کرد و تصریح کرد: بر اساس آمار آیساف، ۹۳ درصد مردم حمایت شان را از اردوی ملی افغانستان اعلام کرده اند.
این در حالی است که چندی قبل با کشته شدن ۲۱ سرباز اردوی ملی در غازی آباد کنر بیشتر شهروندان کشور با راه اندازی تظاهرات و گردهمایی ها مخالفت شان را علیه طالبان و نظامیان پاکستان نشان دادند و با اردوی ملی ابراز همبستگی کردند.
حملات خودی یا سبز علیه آبی نیز یکی دیگر از معضلات امنیتی سال ۹۲ بود که تلفاتی در پی داشت و به یکی از درد سرهای جدی تبدیل شده بود.
با وجود اتخاذ تدابیر شدید و اعمال راهکارهای پیشگیرانه، این روند در سال گذشته نیز ادامه یافت.
بمب گذاری های کنار جاده ای، اختطاف، ناامنی در شاهراه ها، سر بریدن های بدون دلیل و انفجارهای مرگبار در مراسم عروسی مردم در برخی از ولایت ها و همچنین ترور برخی نمایندگان شورای ملی و شخصیت های متنفذ قومی از دیگر رویدادهای امنیتی سال ۹۲ بود که مثل سال های گذشته در ابعاد وسیع تری ادامه یافت.
