قطع به اینکه چه کسی رئیس جمهور آینده افغانستان خواهد شد، چندان هم آسان به نظر نمی رسد. اما با توجه به نشانه های موجود و روابط پیدا و پنهان برخی از نامزدان ریاست جمهوری با قدرتهای برتر جهانی، تا حدودی می توان حدس زد که کدام یک از نامزدان یازده گانه، توفیق و توانایی راه یافتن به ارگ ریاست جمهوری را خواهند یافت.
جای تردیدی نیست که تیم حاکم آخرین تلاشهایش را در حفظ و بقای حاکمیت و قدرت در دست خویش خواهد کرد و در این راه از هیچ گزینه و امکان و احتمالی، چشم نخواهد پوشید. چنانکه این روند نامبارک را مردم کشور هر شب و روزی گواه و شاهد می باشند.
کمپاین عریان و آشکار دو نامزد ریاست جمهوری در ارگ و وساطت حامد کرزی رئیس جمهور برحال کشور در میان آن دو، برای هیچ ذیشعوری جای شک باقی نگذاشت که بر خلاف شعارهای تیم ارگ نشین، هیچ یک از آنان از جمله رئیس جمهور کنونی در انتخابات پیش رو بی طرف نبوده و به گونه بسیار واضح، قویاً از تیم زلمی رسول حمایت و پشتیبانی می کنند.
واقعیت این است که پرچمی را که در حمایت از زلمی رسول، جناب حامد کرزی و ارگ نشینان از داخل کاخ ریاست جمهوری به اهتزاز در آوردند، همه جهانیان و مردم افغانستان دیدند و شنیدند و ظاهراً ارگ نشینان با این عمل خویش ثابت کردند که به قضاوت دیگران در باره خود شان ابداً ارزش و اهمیتی قائل نیستند.
بنابراین، گمان نمی رود احدی از مردم کشور باقی مانده باشد نسبت به طرفداری حکومت از یک نامزد خاص و در نتیجه، وجود تقلب حتمی در انتخابات پیش رو، شک و تردیدی به خود راه بدهد. بناءً و با توجه به وضعیت موجود در پروسه انتخابات کشور، چه اتفاق خاصی در انتظار این کشور خواهد بود و سرانجام، چه کسی وارد کاخ ریاست جمهوری خواهد شد، در میان آگاهان بحث و دغدغه های وجود دارد.
برخی را نظر بر آنست که تیم زلمی رسول به دو دلیل برنده انتخابات پیش روست. دلیل نخست آن است که قدرت و نفوذ مالی و سیاسی حکومت فعلی، حامی و پشتیبان زلمی رسول و تیم اوست؛ علاوه بر آنکه تمامی هواداران حکومت فعلی نیز آرای خویش را به نفع این تیم در صندوقهای رای دهی خواهند ریخت.
دلیل دوم این دسته، استفاده از گزینه تقلب به نفع تیم زلمی رسول است؛ از این منظر، بدیهی است که قدرت و توانایی تقلب بیشتر برای کسانی متصور است که در راس قدرت و حاکمیت قرار داشته و بیشترین امکانات مادی معنوی و مالی و سیاسی را در اختیار دارند و واضح است که صاحب یک چنین ویژگی هایی در شرایط فعلی، دولت و حکومت برحال کشور است.
تنها یک گزینه می ماند و آنهم حمایت خارجی ها و به خصوص ایالات متحده امریکا از تیم مذکور است که به دلیل تنش در روابط واشنگتن- کابل و به نوعی ناامید شدن سران کاخ سفید از حامد کرزی و تیم مورد حمایت او، ابداً نمی شود بدان امیدوار و دلخوش بود.
پس نکته بالا به عنوان پاینت منفی در کارنامه حامد کرزی و زلمی رسول، موجب می شود تا نظر و دیدگاه بعدی را مورد بحث و ارزیابی قرار دهیم. دیدگاه بعدی بر نشانه هایی مبنی بر موفقیت اشرف غنی احمدزی در انتخابات آینده، بنا نهاده شده است.
بنا بر این دیدگاه، غیر از تعدادی از هموطنان پشتون، ازبک و هزاره که قطعاً به تیم اشرف غنی رای خواهند داد، دست حمایت خارجی نیز به کمک این تیم خواهند شتافت. بعد از ناامید شدن امریکایی ها از حامد کرزی و تیم او، به نظر می رسد وجود اشرف غنی احمدزی در لیست نامزدان ریاست جمهوری، مناسب ترین گزینه برای پشتیبانی این تیم به وسیله مقامات کاخ سفید باشد.
بنابراین، اینجا خواهیم رسید به یک تقابل خطرناک و آن تقابل تقلب در انتخابات و حمایت امریکایی ها از یک نامزد خاص خواهد بود و این پرسش، که از بین تقلب و حمایت خارجی، چه کسی برنده خواهد شد؟!.
در این میان جایگاه داکتر عبدالله و تیم او قابل تامل است. بدون شک ایشان در میان تاجیکها و تا حدودی برخی از پشتونها دارای محبوبیت بوده و از میان هزاره ها نیز خواهد توانست آرای زیادی را به خود اختصاص دهد؛ اما مشکلی که ایشان و تیمش دارد یکی در بعد حمایت خارجی است و دیگری در کوتاهی دست ایشان از هر نوع فریب و تقلبی در پروسه انتخابات ریاست جمهوری است و همین دو پاینت به ظاهر منفی نیز موجب می شود تا نسبت به برنده شدن تیم ایشان در انتخابات ریاست جمهوری پیش رو، با دیده تردید نگریسته شود.
بلی! در یک صورت می شد به برنده شدن ایشان و حتی برخی دیگر از نامزدان ریاست جمهوری امیدوار بود و آن صورت برگزاری یک انتخابات واقعاً شفاف و به دور از هر گونه فریب و تقلب در سطح کشور است.
اما آیا چه کسی می تواند تضمین کند و باور کند که انتخابات پیش رو، یک چنان انتخاباتی دموکراتیک و شایسته سالاری خواهد بود؟!.
در هر حال، مشکل تقابلِ میان تقلب و حمایت خارجی در انتخابات ریاست جمهوری پیش رو، به عنوان یکی از چالشهای بزرگ و عمیق، انتخابات مذکور را تهدید می کند و باید منتظر ماند و دید که از میان یکی از این دو، کدام یکی پیروز میدان انتخابات خواهد شد و اینکه آیا گزینه سومی نیز نطفه خواهد بست که هم تقلب و هم حمایت خارجی را زیر بال و پر خویش گیرد؟ همه ی اینها پرسشهایی است که آینده نزدیک بدانها پاسخ خواهد داد.