افغانستان خواستار کمک های نظامی چین بعد از سال ۲۰۱۴ میلادی شد.
وزیر خارجه امروز شنبه در یک نشست خبری مشترک با همتای چینی اش در کابل از چین خواهان همکاری در بخش آموزش و تجهیز نیروهای افغان بعد از سال ۲۰۱۴ میلادی شد.
ضراراحمد مقبل عثمانی؛ وزیر خارجه گفت:"همکاری های ما در عرصه ی امنیتی به خوبی به پیش می رود؛ ما از کمک های چین در زمینه آموزش افسران افغان سپاسگزاری می کنیم. پس از سال ۲۰۱۴ ما نیاز بیشتر به کمک های چین در این راستا داریم".
آقای عثمانی افزود:"ما مطمئن هستیم که نیروهای افغان می توانند امنیت سرتاسری کشور را تامین کنند؛ اما این نیروها به آموزش و تجهیزات نیاز دارند و ما آرزومندیم که کشور چین ما را در این زمینه بیشتر مساعدت کند".
وی همچنین افزود که او در دیدار امروز با وزیر خارجه چین، پیرامون مسایل مختلف از قبیل انتخابات آینده افغانستان، انتقال مسئولیت های امنیتی، روند صلح و امضای توافقنامه امنیتی کابل ــواشنگتن گفتگو کرده اند.
چین کشور همسایه افغانستان است؛ امتیازی که شاید اگر هر کشور دیگری غیر از افغانستان از آن بهره مند می بود امروزه از آن استفاده های گسترده و پرارزشی می کرد.
همسایگی با کشوری مانند چین امتیاز اندکی نیست. چین سال هاست که عنوان سنگین دومین اقتصاد بزرگ جهان را یدک می کشد. افزون بر این، این کشور یکی از تجربه های موفق تامین صلح و ثبات آرامش را دارد؛ آنهم درست زمانی که یک هفتم کل جمعیت زمین را در خود جای داده است.
چینی ها در همه عرصه ها پیشرو هستند. چین امروزه یکی از پنج قدرت برتر جهان است که در شورای امنیت سازمان ملل متحد، عضویت دارد، دارای حق وتوست و همچنین از قدرت اتمی برخوردار است و در مناسبات و معادلات مهم جهانی یکی از طرف های اصلی محسوب می شود.
در این شکی نیست که افغانستان امروز، محصول دخالت امریکا در ساقط کردن رژیم طالبان است و از این منظر شاید تصور شود، دیگر جایی برای حضور چین در این کشور باقی نمی ماند؛ زیرا چین از رقبای استراتژیک امریکا در سطح جهان است؛ اما واقعیت این است که چین به اندازه ای دارای ظرفیت های بزرگ است که حتی در کشورهایی که تحت سلطه کامل امریکا قرار داشته باشند نیز بازهم رد پایی از چین را می توان سراغ گرفت.
چینی ها امروزه در عرصه اقتصاد و تولید اقتصادی یکی از نیروهای پیشتاز جهانی اند، به همین دلیل، رقابت با چین با توپ و ارتش و نیروهای مسلح، امکان پذیر نیست.
از جانب دیگر، افغانستان یکی از همان سرزمین هایی است که چینی ها در رویاهای پویایی بیشتر اقتصاد شان به دنبال دست یافتن به آن هستند.
افغانستان دارای دست نخورده ترین و در عین حال غنی ترین منابع زیرزمینی است. اقتصاد این کشور، راکد و دست نخورده باقی مانده است. کمترین نشان از توسعه به معنای مدرن کلمه را می توان در افغانستان و حتی در کابل؛ پایتخت سراغ گرفت.
به همین دلیل، همکاری با چین، خیلی بیش از اینها می تواند گسترش پیدا کند.
نیروهای مسلح افغانستان، هنوز به سلاح های سنگین دسترسی ندارند. به آموزش های فنی نیازی جدی و مبرم دارند. نیروی هوایی افغانستان هنوز به اندازه ای قدرتمند و سیستماتیک نشده است؛ تا بتواند از فضای افغانستان به صورت مستقل و کامل، دفاع و صیانت کند. امنیت مرزهای کشور، هنوزهم آسیب پذیر و نیازمند توجه بیشتر است. تامین امنیت شهری، مبارزه با جرایم سازمان یافته، مبارزه با مواد مخدر و تروریزم از دیگر مشکلاتی است که نیاز به همکاری های گسترده افغانستان و چین را تشدید می کند.
تنش افغانستان با امریکا با وجود آنکه چینی ها در بیانات دیپلماتیک خود تاکید می کنند که تاثیری بر روابط افغانستان و چین ندارد؛ اما از دید کارشناسان می تواند فرصت بیشتری را برای چین مهیا سازد؛ تا دامنه همکاری هایش با افغانستان را گسترش دهد و طیف وسیعی از تعاملات و روابط دو جانبه را در دستور کار قرار دهد.
این شرایط در واقع، فرصت های مشترک و مهمی را در اختیار دو کشور افغانستان و چین قرار داده و سبب شده است؛ تا سفر امروز وزیر امور خارجه چین به افغانستان یکی از مهم ترین سفرهای یک مقام خارجی به کابل باشد.
انتظار می رود دولت کنونی با وجود آنکه در آخرین ماه های قدرت خود قرار دارد، بنای یک تعامل وسیع، عمیق و جدی را با چین بگذارد؛ تا دولت جدید نیز به آن متعهد باشد.
وزیر خارجه امروز شنبه در یک نشست خبری مشترک با همتای چینی اش در کابل از چین خواهان همکاری در بخش آموزش و تجهیز نیروهای افغان بعد از سال ۲۰۱۴ میلادی شد.
ضراراحمد مقبل عثمانی؛ وزیر خارجه گفت:"همکاری های ما در عرصه ی امنیتی به خوبی به پیش می رود؛ ما از کمک های چین در زمینه آموزش افسران افغان سپاسگزاری می کنیم. پس از سال ۲۰۱۴ ما نیاز بیشتر به کمک های چین در این راستا داریم".
آقای عثمانی افزود:"ما مطمئن هستیم که نیروهای افغان می توانند امنیت سرتاسری کشور را تامین کنند؛ اما این نیروها به آموزش و تجهیزات نیاز دارند و ما آرزومندیم که کشور چین ما را در این زمینه بیشتر مساعدت کند".
وی همچنین افزود که او در دیدار امروز با وزیر خارجه چین، پیرامون مسایل مختلف از قبیل انتخابات آینده افغانستان، انتقال مسئولیت های امنیتی، روند صلح و امضای توافقنامه امنیتی کابل ــواشنگتن گفتگو کرده اند.
چین کشور همسایه افغانستان است؛ امتیازی که شاید اگر هر کشور دیگری غیر از افغانستان از آن بهره مند می بود امروزه از آن استفاده های گسترده و پرارزشی می کرد.
همسایگی با کشوری مانند چین امتیاز اندکی نیست. چین سال هاست که عنوان سنگین دومین اقتصاد بزرگ جهان را یدک می کشد. افزون بر این، این کشور یکی از تجربه های موفق تامین صلح و ثبات آرامش را دارد؛ آنهم درست زمانی که یک هفتم کل جمعیت زمین را در خود جای داده است.
چینی ها در همه عرصه ها پیشرو هستند. چین امروزه یکی از پنج قدرت برتر جهان است که در شورای امنیت سازمان ملل متحد، عضویت دارد، دارای حق وتوست و همچنین از قدرت اتمی برخوردار است و در مناسبات و معادلات مهم جهانی یکی از طرف های اصلی محسوب می شود.
در این شکی نیست که افغانستان امروز، محصول دخالت امریکا در ساقط کردن رژیم طالبان است و از این منظر شاید تصور شود، دیگر جایی برای حضور چین در این کشور باقی نمی ماند؛ زیرا چین از رقبای استراتژیک امریکا در سطح جهان است؛ اما واقعیت این است که چین به اندازه ای دارای ظرفیت های بزرگ است که حتی در کشورهایی که تحت سلطه کامل امریکا قرار داشته باشند نیز بازهم رد پایی از چین را می توان سراغ گرفت.
چینی ها امروزه در عرصه اقتصاد و تولید اقتصادی یکی از نیروهای پیشتاز جهانی اند، به همین دلیل، رقابت با چین با توپ و ارتش و نیروهای مسلح، امکان پذیر نیست.
از جانب دیگر، افغانستان یکی از همان سرزمین هایی است که چینی ها در رویاهای پویایی بیشتر اقتصاد شان به دنبال دست یافتن به آن هستند.
افغانستان دارای دست نخورده ترین و در عین حال غنی ترین منابع زیرزمینی است. اقتصاد این کشور، راکد و دست نخورده باقی مانده است. کمترین نشان از توسعه به معنای مدرن کلمه را می توان در افغانستان و حتی در کابل؛ پایتخت سراغ گرفت.
به همین دلیل، همکاری با چین، خیلی بیش از اینها می تواند گسترش پیدا کند.
نیروهای مسلح افغانستان، هنوز به سلاح های سنگین دسترسی ندارند. به آموزش های فنی نیازی جدی و مبرم دارند. نیروی هوایی افغانستان هنوز به اندازه ای قدرتمند و سیستماتیک نشده است؛ تا بتواند از فضای افغانستان به صورت مستقل و کامل، دفاع و صیانت کند. امنیت مرزهای کشور، هنوزهم آسیب پذیر و نیازمند توجه بیشتر است. تامین امنیت شهری، مبارزه با جرایم سازمان یافته، مبارزه با مواد مخدر و تروریزم از دیگر مشکلاتی است که نیاز به همکاری های گسترده افغانستان و چین را تشدید می کند.
تنش افغانستان با امریکا با وجود آنکه چینی ها در بیانات دیپلماتیک خود تاکید می کنند که تاثیری بر روابط افغانستان و چین ندارد؛ اما از دید کارشناسان می تواند فرصت بیشتری را برای چین مهیا سازد؛ تا دامنه همکاری هایش با افغانستان را گسترش دهد و طیف وسیعی از تعاملات و روابط دو جانبه را در دستور کار قرار دهد.
این شرایط در واقع، فرصت های مشترک و مهمی را در اختیار دو کشور افغانستان و چین قرار داده و سبب شده است؛ تا سفر امروز وزیر امور خارجه چین به افغانستان یکی از مهم ترین سفرهای یک مقام خارجی به کابل باشد.
انتظار می رود دولت کنونی با وجود آنکه در آخرین ماه های قدرت خود قرار دارد، بنای یک تعامل وسیع، عمیق و جدی را با چین بگذارد؛ تا دولت جدید نیز به آن متعهد باشد.
