خبرها حاکی از جنب و جوش تازه حکومت افغانستان برای مذاکره با طالبان و در نتیجه برقراری صلح و ثبات دایمی در افغانستان است. این روزها شاهد نشر و پخش خبرهای تازه و بعضاً امیدوار کننده ای در جهت آغاز مذاکره و گفت و گوهای صلح میان رهبران مخالفان مسلح و حکومت افغانستان در برخی از کشورهای عربی می باشیم.
در تازه ترین مورد خبرگزاری رویترز به نقل از منبع نامعلوم گزارش داده است که “یک هیات ازسوی شورای عالی صلح افغانستان به منظور دیدار با مقامات فعلی وسابق طالبان به ریایست معصوم ستانکزی به شهر دبی سفر کرده است.
 این خبر در حالی گزارش می شود که فقظ چند روز پیش شهر دوبی امارات متحده عربی میزبان جلسه چند مقام بلند رتبه فعلی و پیشین طالبان بود.
در این جلسه،  شش وزیر زمان حاکمیت طالبان به شمول معتصم آغا جان که در رژیم طالبان وزیر مالیه بود شرکت داشتند.
 معتصم آغا جان پس از این نشست در یک اعلامیه گفت: همه اشتراک کننده ها بر سر نیازمندی به آغاز مذاکرات صلح تاکید کردند.
منابع به خبرگزاری رویترز گفته اند که هیات شورای عالی صلح می خواهد با این مقامات درباره چارچوبی برای اغاز مذاکرات گفتگو نمایند.
بر اساس این گزارش شماری از رهبران طالبان به نحوی به گفتگو با مقامات حکومت افغانستان علاقمندی نشان داده اند.
چنانچه مکرر یادآوری شده است صلح علاوه بر شرف و برکت ذاتی که دارد، یکی از آرزوهای دیرینه و دست نیافتنی هر افغان آزاده و دردمندی نیز می باشد و گمان نمی رود که نسبت به برقراری صلح و ثبات دایمی در کشور و حتی در جهان، هیچ صاحب خردی، کوچکترین مخالفتی داشته باشد.
اما مشکل بسیاری از آگاهان و سایر مردم افغانستان، واقع بینی آنها نسبت به موانع اساس و بنیادین این پدیده مبارک و خداپسندانه یعنی صلح و ثبات در افغانستان است. واقعیت آن است که دولت و استخبارات جهنمی همسایه جنوبی ما چون آن کوه استوار و نفوذ ناپذیر بر سر راه صلح و آرامش در افغانستان ایستاده و مدت چندین سال متوالی است که سد راه صلح و ثبات در کشور زخمی ما شده است.
این واقعیت چیزی نیست که فقط نویسندگان و قلم بدستان افغان ادعا کرده و بدون مدرک و دلیل، دولت و استخبارات کشوری را متهم کنند. بلکه این حقیقت عریان و دردناک را می توان از لابلای اخبار و گزارشات رسانه های خارجی و تحلیل گران آنها و نیز از زبان مقامات حکومتی و امنیتی داخلی، شنید و در باره آن فکر کرد.
همین حدود یک ماه پیش بود که رئیس جمهور حامد کرزی در مصاحبه با یکی از رسانه های خارجی با وضوح تمام گفته بود که کلید صلح افغانستان در دستان مقامات پاکستان و ایالات متحده امریکا است و اگر آنان بخواهند صلح به زودی در افغانستان حاکم خواهد شد.
آنهایی که گمان می کنند حامد کرزی از روی سادگی یک چنین نظری دارد، در واقع خود آنان آدمهای ساده لوح و کم عمقی هستند؛ چرا که رئیس جمهور این بار در واقع به نکته دقیق و حساسی اشاره کرده و انگشت گذاشته اند.غیر از رئیس جمهور حامد کرزی کسانی دیگری هم از مقامات افغان هستند که قادر به درک و فهم این نکته سرنوشت ساز و مهم شده اند.
سخنگوی حامد کرزی، آقای ایمل فیضی به نکته ظریف و پیچیده تری توجه می دهد. ایشان میگوید:”آنعده از رهبران طالبان که به مذاکرات صلح علاقه مندی نشان می دهند کشته می شوند در تازه ترین رویداد از این نوع مولوی عبدالرقیب فردی که در زمان طالبان وزیر شهدا و مهاجرین بود روز دوشنبه درشهر پیشاور پاکستان توسط افراد مسلح ناشناس کشته شد.
آقای فیضی گفته است که“حکومت افغانستان قتل مولوی عبدالرقیب را به شدت تقبیح میکند.ب
به گفته فیضی، مولوی رقیب از پروسه صلح در افغانستان پشتیبانی می کرد.
به گزارش رویترز مولی رقیب یکی از اشتراک کننده ها ی جلسه به رهبری معتصم آغاجان بود.
چنانچه همه شاهد می باشیم، دولتمردان زیرک پاکستان از روش غریب و غیر صادقانه ای با دولت و ملت افغانستان سود می برند؛ از یک سوی لاف دوستی و همسایگی نیک با مردم افغانستان را زده و مدعی اند که در برقراری صلح و ثبات، دولت و ملت افغانستان را یاری می کنند؛ اما از سوی دیگر با ارسال عوامل انتحار و انفجار در داخل شهرها و دهات افغانستان و نیز ترور چهره های صلح خواه طالبان افغان، خنجر دشمنی و نفاق خویش را از پشت، برپیکر دولت و ملت افغانستان فرو می کنند!.
بدون آنکه بخواهیم ساز یاس و ناامیدی کوک کنیم، واقع بینانه باید گفت تا دولت و استخبارات پاکستان، مهار نشده و دست از دشمنی آشکار و شرارت دامنه دار علیه دولت و ملت بیدار افغانستان بر ندارند، هیچ صلحی در این دیار کهن و تاریخی، برقرار نخواهد شد.