سرانجام با عقب نشینی ایالات متحده امریکا و ائتلاف عربی- غربی ازمقابله با ملت و دولت سوریه، راه برای انجام مذاکره میان دولت و مخالفان باز شد.
رسیدن مسایل سوریه به این نقطه که عقب نشینی امریکا و ائتلاف ضد سوری را نوید می دهد، در واقع پیروزی شیرین و قابل انتظاری است که دولت و ملت سوریه، امیدواری آن را داشتند.
ملت سوریه در این مقطع حساس تاریخ آن کشور، به مسلمانان و جهانیان به روشنی به اثبات رساندند که اگر ملت و دولتی، به همدیگر اعتماد داشته باشند و دولت در خدمت مردم بوده و ملت نیز قدرشناس خدمات دولت خود باشد، امریکا و ائتلاف عربی و غربی که سهل است، که اگر تمام دولت های قوی و ضعیف دنیا علیه آنان متحد شوند، ابداً کاری از پیش نخواهند برد.
ملت شجاع و قدرشناس سوریه در طول توطئه ها علیه دولت کشور شان، از همان ابتداء تا کنون چونان کوهستانی استوار و خستگی ناپذیر، پشت سر حکومت و دولت خویش ایستاده اند. از طرفی نیز این قانون لایتغیر آفرینش است که اگر ملتی با تمام امکانات بالفعل و بالقوه اش، در کنار دولت و نظام خویش بایستد و عاشقانه از آن دفاع کند، هیچ قدرت و کشوری، توان حذف و از میان بردن آنان را ندارد.
این تجربه زنده و تاریخی را در بسیاری از کشورهای جهان شاهد بوده، هستیم و خواهیم بود. نمونه یکی از ملت های زنده و شجاع، همین ملت ایران است. پس از پیروزی نظام مقدس جمهوری اسلامی در ایران، قدرت های شرق و غرب و شمال و جنوب، دست به دست هم دادند و با تمامی امکانات و تجهیزات فوق مدرن علیه نظام نوپای ایران، به میدان آمدند!
رژیم بعثی عراق وقت را تا دندان مسلح کردند؛ از همه و هر نوعی تجهیزات و اسلحه مجاز و ممنوع در اختیارش قرار دادند و تقریباً یک جهان دولت و قدرت، به آن تدارکات می رساندند، اما با تمام اینها چه کاری را توانستند از پیش ببرند؟
در رهبری موفقانه و پیامبرگونه امام خمینی(ره) ابداً جای هیچ گونه شک و تردیدی وجود ندارد و به جرئت می توان گفت که اگر رهبری بی بدیل آن یگانه دوران و نفس گرم آن پیر فرزانه جماران نبود، هرگز کاری از ملت ایران نیز ساخته نبود. اما چیزی که هست، قدرشناسی و اطاعت از رهبری مردم ایران را نیز نباید دست کم گرفت.
بلی! این قدرت ملت و دولت باهم است که توانایی مقابله با تمامی دولت های موجود در روی کره زمین را به هر ملت و دولتی می بخشد. ملت شریف و نجیب سوریه نیز در برابر آزمون بزرگ تاریخی تا این مرحله، سرخ روی و سربلند بیرون آمده اند و امید است تا پایان کار در کنار دولت خدمتگذار خود شان چون تاریخ پر افتخار کشور خویش، پایدار بمانند.
بد نیست به آن دسته از مردم سوریه که فریب وعده های رنگارنگ دول عربی و غربی را خورده اند و شب و روز با تحریک آنان به کشتار ملت و تخریب همه جانبه کشور خویش روی آورده اند، یادآوری شود که اگر خیلی شوق و ذوق برقراری نظام دموکراتیک امریکایی و غربی در کشور شان را دارند، قدم رنجه کنند و سری به کشورهایی چون عراق، افغانستان و لیبیا بزنند تا اگر توانستند و زنده از این سرزمین های دموکراتیک به کشورهای شان برگشتند، آنوقت به یقین، سلاح بر زمین گذاشته و به دست بوسی دولتمردان خدمتگذار خویش، مشرف خواهند شد!
می گویند:" آواز دهل شنیدن از دور خوش است" اما وقتی نزدیک می شوی، باید گوشهایت را بگیری تا آسیبی به شنوایی ات نرسد. درست در همین لحظه ای که این سطور در دست نگارش است، چند جایی از پایتخت افغانستان هدف حملات انتحاری قرار گرفته است که امیدواریم به هموطنان بی گناه ما آسیب جدی وارد نشود.
در عراق و افغانستان، هفته و ماهی نیست که تعدادی از انسانهای بی گناه در اثر حملات ناجوانمردانه انتحاری و یا بمباران های هوایی ناتو، بخاک و خون نغلتند و آنچه محرز و مسلم است تمام این نابسامانی ها در این دو کشور اسلامی، به دلیل وجود دموکراسی از نوع غربی و دخالت های غیر مسئولانه خارجی در این دو کشور و منطقه است.
اساساً برخی از مردم فریب خورده سوریه باید بدانند که قدرت های استعماری غربی، در هیچ کشوری برای رضای خدا و کمک به مردم آن کشورها، وارد معرکه نمی شوند. این خود مردم آن کشورها هستند که با اعتماد سازی و هماهنگی میان مردم و دولت های شان، به رشد همه جانبه ملت و کشورهای شان، اندیشه و عمل کنند.
به هر حال، تجربه ثابت کرده است که استعمار شرق و غرب، همواره کشورهایی را جهت لشکر کشی و بهره برداری از امکانات آنان، انتخاب می کنند که میان دولت و ملت آنان اثری از اعتماد و هماهنگی وجود نداشته باشد و اما دولتهایی که از پشتیبانی همه جانبه ملتهای شان برخوردارند، چند سر و گردن بالاتر از سائر ملتها در کنار دولتهای خدمتگذارو منافع ملی خویش، استوار و پابرجا ایستاده اند.
در پایان امید آن داریم تا برخی از مردم فریب خورده سوریه، با عبرت گرفتن از اوضاع بحرانی بسیاری از کشورهای منطقه، به دولت و هموطنان معقول خویش پیوسته و بیش از این، به کشتار و تخریب مردم و کشور آباد شان، راضی نشوند.