"من در این محفل بزرگ قول می دهم که من عضو حزب اسلامی افغانستان تحت رهبری آقای حکمتیار هستم و معتقد به این هستم که در افغانستان عزیز یک حزب اسلامی تحت رهبری شان وجود دارد."
این بخشی از سخنان قطب الدین هلال؛ نامزد انتخابات آینده ریاست جمهوری است که امروز دوشنبه در یک همایش انتخاباتی در کابل بیان کرد.
آقای هلال پیشتر سمت معاونت حزب اسلامی به رهبری گلبدین حکمتیار را به عهده داشت؛ حزبی که با دولت رییس جمهور کرزی در حال جنگ قرار دارد و تاکید کرده است که فعالیت های مسلحانه اش را تا خروج کامل نیروهای خارجی از کشور ادامه خواهد داد.
آقای هلال با بیان مطلب فوق گفت که او آرای حزب اسلامی و مردم افغانستان را با خود خواهد داشت.
وی در عین حال تاکید کرد که در انتخابات به صورت مستقل نامزد شده؛ نه از آدرس حزب اسلامی.
او در این زمینه به قانون اساسی استناد کرده و گفته است:"براساس قانون اساسی افغانستان امروز مردم ما شاهد برگزاری کمپاین های انتخاباتی در کشور شان هستند و ما تصمیم گرفتیم که براساس این قانون خود را نامزد ریاست جمهوری سال ۱۳۹۳ نماییم".
سخنان آقای هلال، ماهیتی دوگانه داشت. او از یکسو تصریح کرد که هنوز عضو رسمی حزب اسلامی است؛ حزبی که دولت افغانستان را به رسمیت نمی شناسد، خواستار اصلاح و تعدیل قانون اساسی است و تاکید می کند که به آنچه «جهاد علیه نیروهای اشغالگر خارجی» می خواند ادامه خواهد داد.
بنابراین وقتی یک عضو ارشد چنین تشکلی در یک روند ملی نامزد می شود که برآمده از قانون اساسی است و برگزاری آن نیز مسئولیت مستقیم دولت افغانستان می باشد، ماهیتا می بایست امری غیرمعمول باشد.
آقای هلال در این خصوص اگرچه اظهار نظری صریحی نکرده؛ اما با کنار هم قرار دادن موزاییکی اظهار نظر وی در سخنرانی امروزش به این نتیجه می رسیم که تناقض ظریفی در اظهارات او نهفته که نمی گذارد از آن یک نتیجه منطقی و مقتضی گرفته شود.
با این سخنان باید به این پرسش ها مواجه شد و تلاش کرد که برای آنها پاسخ های روشن و قانع کننده ای پیدا کرد که آیا حزب اسلامی با شرکت در انتخابات، قانون اساسی و دولت کنونی افغانستان را به رسمیت شناخته است؟ آیا با این اقدام، این حزب، دست از تقابل مسلحانه با دولت و نیروهای امنیتی افغانستان برداشته است؟ آیا انتخابات کنونی با توجه به شرکت مستقیم یکی از اعضای ارشد حزب اسلامی و فراخوان آقای حکمتیار از هواداران این حزب برای شرکت در انتخابات، می تواند از گزند حملات مسلحانه نیروهای وابسته به حزب اسلامی در امان باشد؟
آیا حزب اسلامی از آنجایی که در انتخابات شرکت می کند نتیجه برآمده از این انتخابات را نیز خواهد پذیرفت و مانند هریکی دیگر از تشکل های سیاسی در سایه نظام آینده کشور، به فعالیت ها و مبارزات سیاسی روی خواهد آورد و از حملات و فعالیت های مسلحانه دست خواهد کشید؟
همه این پرسش ها از سخنان امروز آقای هلال ایجاد می شوند و نیازمند پاسخ های صریح و مجاب کننده ای هستند.
همچنین به گفته این نامزد ریاست جمهوری، بیشتر از سه دهه می گذرد که کشور در خشونت، جنگ، ناامنی و بی ثباتی به سر می برد؛ بنابراین پرسش دیگر این است که آیا آقای هلال این حقیقت را می پذیرد که حزب اسلامی به مثابه یکی از عوامل اصلی بی ثباتی، جنگ و تنش سال های اخیر و حزبی که به تنهایی با ۵ رژیم سیاسی در سال های اخیر جنگیده است یکی از مسئولان این بی ثباتی هاست؟
انتظار می رود که آقای هلال هم به عنوان کسی که سال ها معاونت جناب حکمتیار را به عهده داشته و هم به مثابه یکی از نامزدهای فعال انتخابات آینده ریاست جمهوری، برای شفاف شدن امور و رفع هرگونه ابهام، به هریک از این پرسش ها به صورت مسئولانه پاسخ دهد و به این ترتیب، در قبال رأیی که انتظار دارد از مردم دریافت کند، احساس مسئولیت و ادای دین نماید.