مبارزات انتخابات ریاست جمهوری در حالی آغاز شد که دفاتر ولایتی کمیسیون شکایات انتخاباتی هنوز در هیچ ولایتی تشکیل نشده است.
براساس قانون، این دفاتر باید همزمان با نامنویسی نامزدهای انتخابات در ولایت ها تشکیل می شد و شکایت ها علیه نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری و شوراهای ولایتی را ثبت و به آنها رسیدگی می کرد.
دفتر مرکزی کمیسیون شکایات انتخابات روز ۲۸ سنبله به کار آغاز کرد و یکی از وظایف آن تشکیل دفاتر ولایتی این کمیسیون بود؛ تا به شکایات علیه نامزدهای هر دو انتخابات رسیدگی کنند.
نادر محسنی؛ منشی و سخنگوی این کمیسیون گفته که به تازگی کارهای مقدماتی برای تشکیل دفاتر ولایتی این نهاد انجام شده است.
آقای محسنی گفت:"ما به زودی دفاتر ولایتی خود را فعال خواهیم کرد. کمیشنرهای ولایتی کمیسیون شکایات انتخاباتی انتخاب شده اند و در روزهای آینده آنها به ولایات مربوط خواهند رفت. کارهای مقدماتی برای گشایش دفاتر ولایتی انجام شده است."
این در حالی است که براساس قانون انتخابات، این دفاتر باید ماه ‌ها پیش و به دنبال توشیح این قانون از سوی رییس جمهور کرزی تشکیل می‌ شد.
ناظران می گویند که نخستین روز کمپاین های انتخاباتی با یک قانون شکنی آشکار آغاز شد و این چیزی است که مسئول اصلی آن، کمیسیون شکایات انتخاباتی است؛ نه نامزدهایی که براساس زمان بندی قانونی اقدام به آغاز کمپاین های انتخاباتی کرده اند.
به عقیده ناظران انتخاباتی یکی از عمده ترین دلایل این اقدام با وجود توجیهاتی که سخنگوی کمیسیون شکایات انتخاباتی مطرح کرده است، ممکن است نگرانی های امنیتی باشد.
کمیسیون انتخابات بارها اعلام کرده است که نسبت به امنیت انتخابات نگران است و تصریح کرده است که ابراز نظرهای مقامات امنیتی در این زمینه، هنوز نتوانسته به نگرانی های آنها پاسخی قانع کننده بدهد.
در بسیاری از ولایت های ناامن افغانستان به دلیل حضور و نفوذ شورشیان مسلح و تروریست ها، عملا هیچ فعالیت انتخاباتی امکان پذیر نیست.
دیروز شنبه، یک روز قبل از آغاز رسمی کمپاین های انتخاباتی، مسئول ستاد انتخاباتی داکتر عبدالله و یک دستیار وی در اثر تیراندازی افراد ناشناس کشته شدند؛ این امر نگرانی ها در زمینه امنیت انتخابات را دوچندان کرده است.
از سوی دیگر، نبود نمایندگی های کمیسیون شکایات انتخاباتی در ولایات، این نگرانی را ایجاد کرده است که شماری از نامزدها ممکن است برای کسب رای، به رویکردهای غیر قانونی متوسل شوند که با روح رقابت های سالم و سازنده منافات داشته و در تعارض با اصل انتخابات و رقابت آزاد انتخاباتی قرار داشته باشد.
کمیسیون رسیدگی به شکایت های انتخاباتی، اصولا یک نهاد نظارت کننده بر صحت و شفافیت روند انتخابات و پیشگیری از تخلف های انتخاباتی نامزدهاست؛ اما در صورتی که این کمیسیون هنوز نتوانسته نمایندگی های خود را در هیچ ولایت افغانستان ایجاد کند؛ در حالی که حدود دو ماه به برگزاری انتخابات باقی مانده؛ پس چگونه می توان به شفافیت انتخابات آینده، باور داشت؟
شفافیت انتخابات، یکی از اساسی ترین نگرانی های نامزدها و مردم و دومین چالش بزرگ فراروی این روند مهم ملی پس از تامین امنیت است و این در حالی است که کمیسیون رسیدگی به شکایت های انتخاباتی به عنوان نهادی رسمی و دارای صلاحیت های ویژه در زمینه جلوگیری از هرگونه تخطی و تخلف در روند انتخابات، هنوز قادر نشده است در هیچ ولایتی، نمایندگی برپا کند.
با توجه به حساسیت کار این نهاد، به عقیده ناظران، تاخیر در برپایی نمایندگی های آن در ولایات، به هیچ صورت نمی تواند توجیه پذیر و قابل قبول باشد.
با این حال، در صورتی که دلیل این امر، ناامنی و بی ثباتی و تهدید باشد؛ این امر بدون شک، یک چالش مهم و عمده است که ارتباطی به کمیسیون شکایات انتخاباتی ندارد؛ بلکه این نهادهای امنیتی اند که می بایست به این معضل به گونه جدی و مسئولانه رسیدگی کرده و از آن جلوگیری نمایند.