نیشا دیسای بیسوال؛ معاون وزارت خارجه امریکا در امور آسیای جنوبی و مرکزی می گوید که امریکا امیدوار است که حامد کرزی؛ رییس جمهور تصمیم مثبتی اتخاذ کند؛ تا موافقتنامه همکاری های امنیتی میان کابل و واشنگتن به زودی امضا شود.
نیشا بیسوال؛ معاون وزیر خارجه امریکا در امور آسیای جنوبی و مرکزی گفت که امضای موافقتنامه امنیتی با واشنگتن به نفع افغانستان و منطقه است.
او گفت افغان ها از این موافقتنامه حمایت کرده اند مخصوصاً در لویه جرگه که در آن سیاستمداران ارشد، رهبران قومی و مذهبی شرکت داشتند.
خانم بیسوال گفت که با وجود آنکه این موافقتنامه میان افغانستان و امریکا هنوز امضا نشده و تصمیم در مورد سرنوشت نیروهای امریکایی در افغانستان هم اتخاذ نشده، ایالات متحده مصمم است تلاش هایش را برای تامین امنیت افغانستان از راه های دیپلماتیک و اقتصادی ادامه دهد.
وی گفت که معتقد است افغانستان در چند سال گذشته به پیشرفت های بزرگی دست یافته است و ایالات متحده به تلاش هایش در افغانستان ادامه خواهد داد؛ تا این پیشرفت ها از دست نروند.
این در حالی است که امروز در کابل شماری به اصطلاح فعال مدنی در برابر ساختمان شورای ملی گرد هم آمدند و از رییس جمهور خواستند که پیمان امنیتی را هرچه سریع تر امضا کند؛ زیرا به زعم آنها در غیر این صورت کشور به سمت جنگ های داخلی دهه ۷۰ خورشیدی کشیده خواهد شد!
این هشدار/تهدید در واقع شاه بیت همه کسانی است که هوادار امضای بی چون و چرای پیمان امنیتی اند. امریکایی ها نیز بارها به تلویح و تصریح هشدار داده و تهدید کرده اند که اگر افغانستان، پیمان امنیتی را امضا نکند، این کشور یکبار دیگر به سمت جنگ های داخلی کشیده خواهد شد.
مشخص نیست که آیا قدرت های بزرگ و در راس آنها امریکا برنامه تازه ای در دست دارند که در صورت ناکام ماندن سناریوی امضای پیمان امنیتی آن را در افغانستان به اجرا درخواهند آورد؛ یا اینکه این امر تنها یک تهدید میانخالی به منظور به کرسی نشاندن خواسته های اساسی و استراتژیک ایالات متحده از دولت رییس جمهور کرزی است و بس.
با اینهمه، تحرکات تازه حول محور امضای پیمان امنیتی در حالی صورت می گیرد که گزارش های غیررسمی حاکی از آن است که امریکا شرایط آقای کرزی برای امضای این پیمان را پذیرفته و انتظار می رود بن بست ایجادشده در این زمینه ظرف روزهای آتی شکسته شود.
حتی اگر این گزارش ها واهی و بی پایه نیز باشند؛ واقعیتی که در این میان وجود دارد این است که امریکایی ها نمی توانند بیش از این شاهد از دست رفتن فرصت و نزدیک شدن به زمان انتخابات آینده ریاست جمهوری باشند بدون آنکه پیمان امنیتی را امضا کرده باشند.
آنها بر فشارهای خود بر دولت رییس جمهور کرزی از هر طریق ممکن، چه توسط هشدارها و تهدیدهای ترسناک در زمینه احتمال بروز درگیری های داخلی و بازگشت جنگ های دهه ۷۰ و چه از طریق بسیج کردن گروه های فشار به اصطلاح مدنی در داخل کشور، خواهند افزود؛ٰ تا نهایتا رییس جمهور کرزی را وادار به امضای این پیمان نمایند.
این در حالی است که با انتشار کتاب خاطرات رابرت گیتس؛ وزیر دفاع امریکا در دوره های بوش و اوباما که در آن از نگاه نامساعد کاخ سفید به رییس جمهور کرزی و حتی تلاش برای کنار گذاشتن وی در انتخابات گذشته پرده برداشته شده، به باور تحلیلگران این امر، مواضع کرزی در سرسختی و عدم انعطاف در برابر امریکایی را تقویت کرده و به او این شجاعت را می بخشد که با استناد به ادعاهای مطرح شده در کتاب وزیر دفاع سابق امریکا، بر شرایط خود در زمینه امضای پیمان امنیتی، بیشتر از پیش پافشاری و تاکید نماید.
اینهمه در حالی انجام می شود که با توجه به عملکردهای امریکا در افغانستان به ویژه رویداد خونینی که به تازگی در غوربند به وقوع پیوسته و طی آن براساس ادعای یکی از اعضای شورای ملی دست کم ۱۶ نفر به شمول زنان و کودکان در اثر عملیات نظامی امریکایی ها کشته شده اند‌،‌ به نظر می رسد دیدگاه کلی مردم افغانستان نسبت به امریکا تغییر کرده و به مواضع ضد امریکایی رییس جمهور کرزی نزدیکتر شده است.
به همین دلیل به باور تحلیلگران امریکا در هراس است که با گذشت هر روز شرایط برای امضای پیمان امنیتی سخت تر و راه رسیدن به توافق دشوارتر شود؛ بنابراین ناگزیر است با افزایش فشارها سعی کند هرچه سریعتر آن را امضا کند.