برگزاری پرشور و معقول مراسم سوگواری امام حسین و یاران باوفایش در محرم و عاشورای امسال در افغانستان از چند جهت و زمینه در خور تقدیر و ستایش و تحسین است. جهت نخست بر می گردد به اتخاذ تدابیر و برنامه های امنیتی و حراستی از سوی مراکز امنیتی در سراسر مناطق افغانستان.
بر خلاف سالهای پیشین که رهبری برقراری نظم و امنیت در کشور به دست نیروهای داخلی نبود و در پرتو آن، مردم ما با شدیدترین حملات انتحاری در محرم و غیر آن مواجه بودند؛ اما امسال و به برکت انتقال مسئولیتهای امنیتی از نیروهای خارجی به نیروهای امنیتی داخلی، امنیت کلی کشور و به خصوص امنیت در ماه محرم و در مراسم سوگواری برای امام حسین و سایر شهدای کربلا، به مراتب بهتر شده بود.
صرف نظر از آنکه این موضوع، یعنی برگزاری امن و بدون نگرانی مراسم عاشورای حسینی در مرکز و ولایات کشور، ثابت کننده توانایی نیروهای امنیتی کشور در حفظ و حراست از مردم و مراسمهای دینی- مذهبی آنان است؛ نشانگر یک واقعیت مهم و حساس دیگر نیز است و آن توانمندی و قدرت نیروهای اردو و پولیس کشور در تامین ثبات و امنیت در کشور و به خصوص پس از انتقال مسئولیتهای امنیتی به آنان در حفظ امنیت سراسری در کل کشور است.
بر رغم تبلیغات سوء و غرض آلودی که هر از گاهی و با هدف تضعیف بازوی امنیتی کشور، از سوی بسیاری از رسانه های غربی، انجام می شود، اما نیروهای امنیتی داخلی و به خصوص پس از انتقال و گرفتن رهبری عملیاتهای نظامی به دست خویش، بارها و بارها و در مناطق مختلف کشور ثابت کرده اند که توانایی حفظ امنیت و دفاع از خاک و مردم خویش را به گونه شایسته و لازم دارا می باشند.
بر رغم این پیشرفتها در عرصه امنیت و ثبات در کشور، رسانه های امریکایی و غربی ساکت ننشسته و هر از گاهی و با اعلام آمار و ارقام واهی و به دور از واقعیت، سعی در خدشه دار کردن توان و استعداد نیروهای امنیتی کشور در جهت تامین امنیت و ثبات افغانستان را دارند و به این بهانه که اردو و پولیس افغانستان، بدون کمک نیروهای خارجی، از برقراری امنیت و ثبات در کشور شان عاجزاند، برای حضور همیشگی و یا بلند مدت امریکا و غرب در افغانستان و منطقه، مقدمه چینی می کنند!.
مقامات و رسانه های غربی و امریکایی در این زمینه خاص تا جایی پیش رفتند که با کنار گذاشتن لحن تلویح و بیان غیرمستقیم، اخیرا و با صراحت تمام اعلام کردند که کمکهای سایر اعضای ناتو به افغانستان و تعهد آنان مبنی بر پیمانهای راهبردی و استراتژیکی که با دولت افغانستان بسته اند، همه و همه بستگی به امضای پیمان امنیتی امریکا با افغانستان دارد که اگر پیمان مذکور، به هر دلیلی به مرحله امضا نرسد، از کمکهای آنان به دولت و کشور افغانستان نیز خبری نخواهد بود.
واضح است که گزینه های یاد شده، همگی اهرم فشاری است علیه دولت و مردم افغانستان تا دولت و مردم را ناچار از امضای پیمانی کنند که هیچ گونه سودی بحال دولت و مردم کشور ندارد.
نیروهای امنیتی کشور و به خصوص پس از گرفتن رهبری ثبات و امنیت کشور خویش، به خوبی و روشنی ثابت کردند می توانند از عهده برقراری نظم و امنیت در کشور خویش برآیند و صد البته که این موفقیتها همگی در شرایطی نصیب نیروهای امنیتی کشور شده که آنان از اسلحه و تجهیزات مناسب و به روز و کافی ای هم برخوردار نبوده اند و با همین اسلحه کهنه و دست داشته خویش، توانسته اند این مقدار از امنیت و ثبات را برای مردم و دولت و میهن خویش به ارمغان بیاورند.
با این حساب و شرایط، واضح است که در صورت تجهیز و تقویت اصولی، استندرد و مناسب بنیه نظامی ارتش و پولیس کشور، این نیروها استعداد و توانایی هر گونه خدمت و حفظ ثبات و امنیت مردم و کشور خویش و البته بدون هیچ نوع تکیه و اعتمادی به نیروهای خارجی را خواهند داشت.
اما این چیزی نیست که خواست و خوشایند سران کشورهای امریکا و غرب باشد؛ چرا که در صورت تجهیز و تقویت بنیه نظامی اردو و پولیس افغان، دیگر نیازی به حضور دایمی و یا بلند مدت آنان در قالب امضای پیمان استراتژیک و امنیتی نخواهد بود و آنان سریعا افغانستان و منطقه را باید ترک بگویند.
به هر حال، نیروهای امنیتی کشور اعم از اردو و پولیس افغان، چنانچه تا کنون بارها و بارها ثابت کرده اند، بدون کمکهای هدفمند و مغرضانه امریکا و غرب نیز توان دفاع از دولت و مردم و میهن خویش را داشته و نیز استعداد برقراری ثبات و امنیت همیشگی در افغانستان در اولاد و فرزندان این آب و خاک وجود دارد؛ چنانچه هم تاریخ گذشته این سامان مردخیز و جنگاور نشان داده و هم اوضاع و شرایط حال و کنونی، بیانگر آنست؛ ملت متدین و شجاع افغانستان، در دفاع از خاک، دین و ارزشهای ملی خویش، هیچگاهی به دولتهای استعماری و بیگانه، پناه نبرده و روی کمکهای غرض آلود و بودار آنها حساب نکرده، نمی کند و نخواهد کرد.
دلیل بر این سخنان نیز قدرت و توانایی مثال زدنی نیروهای اردو و پولیس جان بر کف و مردمی ما در تامین ثبات و امنیت نسبی، پس از انتقال مسئولیتهای امنیتی کشور به آنان و نمونه بارز و آشکار آن، حراست و حفاظت معقول و مقبول این فرزندان صدیق وطن از کشور و مردم در مراسمهای مذهبی عاشورای امسال در کابل و سایر ولایات افغانستان است که به پاس این فداکاری و خدمت ارزشمند و بزرگ، بایسته و شایسته است تا از آنان تشکر و قدردانی کرد و به آنان مانده نباشید گفت.